Ο Πρόεδρος οφείλει να ανακρούσει πρύμναν και να αλλάξει την αδιέξοδη, ολέθρια και αλλοπρόσαλλη πολιτική του: Ακύρωση μονομερών ΜΟΕ. Απαίτηση να καθαρίσει ο Πενταδάκτυλος από τη βρομιά της σημαίας του ψευδοκράτους. Επανένταξη των Τ/κ στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συζήτηση της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού με την Τουρκία. Εύτολμη απόρριψη της τουρκοδιζωνικής αυτοχειρίας. Ανακοπή της ενταξιακής πορείας και τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας.
Από τη δεκαετία του 1950 όλοι ανεξαίρετα οι Τ/κ ηγέτες προάγουν συνειδητά τους τουρκικούς στόχους κατά της Κύπρου. Αυτοί ξεκαθαρίστηκαν διά των γνωστών εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1956) και μελέτης της ΜΙΤ για την επανάκτηση της Κύπρου. Έκτοτε, η Τουρκία μεθοδεύει και ήδη έφτασε, συναινούντων και εγκληματικών λαθών της ελληνικής πλευράς, στο παρά ένα της τουρκοποίησης της νήσου. Μετά το τ/κ πραξικόπημα του Δεκεμβρίου 1963, η Τουρκία και οι εδώ εγκάθετοί της δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία.
Με καθυστέρηση 60 και πλέον χρόνων, το Υπουργικό Συμβούλιο υπό τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, την περ. Δευτέρα (23/8/2021), είδε… λίγο φως! Με απόφασή του ανακαλούνται ή ακυρώνονται ή δεν ανανεώνονται τα διαβατήρια αξιωματούχων του κατοχικού ψευδοκράτους, οι οποίοι «είτε συμμετέχουν στο ούτω καλούμενο υπουργικό συμβούλιο του ψευδοκράτους είτε αποτελούν μέλη της επιτροπής ανοίγματος Βαρωσίων και οι οποίοι με τις πράξεις ή και τις ενέργειές τους υπονομεύουν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατ’ αντίθεση με τις πρόνοιες του Συντάγματος».
Όπως δήλωσε ο Κυβ. Εκπρόσωπος, «είναι τα ίδια πρόσωπα τα οποία με τις συγκεκριμένες εχθρικές τους προς την Κυπριακή Δημοκρατία ενέργειες προωθούν την υλοποίηση των σχεδιασμών της Τουρκίας για αλλαγή του καθεστώτος της περίκλειστης περιοχής των Βαρωσίων, κατ’ αντίθεση με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και ειδικότερα τα ψηφίσματα 550 και 789, που αφορούν το καθεστώς της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου».
Ο κατοχικός ηγέτης Τατάρ και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι του ψευδοκράτους, όπως ακριβώς και ΟΛΟΙ οι προκάτοχοί τους, από το 1963 μέχρι σήμερα, παραβιάζουν το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με απλά λόγια: Ο Τατάρ και όλοι οι αξιωματούχοι του κατοχικού μορφώματος είναι ένοχοι εσχάτης προδοσίας. Κάθε
νομοταγής, νόμιμος πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας διερωτάται με οργή: Γιατί, μέχρι σήμερα, καμία κυβέρνηση δεν δίωξε ποινικά τους Τ/κ ηγέτες και αξιωματούχους του ψευδοκράτους;
Η απόφαση του Υπουργικού είναι ορθή μεν, σημειολογικά και συμβολικά, αλλά… Απορούμε: Αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη, ξεκάθαρη στρατηγική αντιμετώπισης των τουρκικών ενεργειών σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ή είναι απλώς μια ακόμα ενστικτώδης κίνηση αντιπερισπασμού και εντυπωσιασμού; Ευθύς ανακύπτουν μερικά κρίσιμα ερωτήματα, που ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση οφείλουν να απαντήσουν:
Αν ο ΓΓ του ΟΗΕ συγκαλέσει προσεχώς νέο γύρο συνομιλιών, ο Ν. Αναστασιάδης θα συζητήσει με έναν υπονομευτή της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλ. τον απατεώνα και προδότη Τατάρ; Από την άλλη, ας υποθέσουμε ότι ξένοι επίσημοι, Πρόεδρος, Πρωθυπουργός, υπουργός ή βουλευτής, επισκέπτονται την Κύπρο. Η Κυβέρνηση θα τους επιτρέψει να συναντηθούν με τους προδότες του κατοχικού ψευδοκράτους, αφού με βάση την απόφαση του Υπουργικού, ο Τ/κ ηγέτης και οι αξιωματούχοι των κατεχομένων είναι προδότες.
Ο Πρόεδρος, λογικά, δεν πρέπει να τους συναντά και, κυρίως, να συζητά μαζί τους για το μέλλον του τόπου. Συνεπώς, πότε θα ανακοινωθεί επίσημα ότι η Λευκωσία μόνο με την Άγκυρα συζητά για λύση του Κυπριακού; Η Τουρκία και οι εγκάθετοί της δεν πρόκειται να αποδεχτούν μια τέτοια προοπτική, επειδή δεν αναγνωρίζουν την Κυπριακή Δημοκρατία. Εξάλλου, αφού ο Τατάρ και οι αξιωματούχοι των κατεχομένων είναι προδότες, πότε η Κυπριακή Δημοκρατία θα τους σύρει ενώπιον Δικαστηρίων με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας;
Η απόφαση του Υπουργικού φαίνεται να είναι μετέωρη σε ένα πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό κενό. Μεταξύ σούβλας, τυρού και αχλαδιού αποφασίστηκε από τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση να ανακληθούν τα διαβατήρια από τον Τατάρ και αξιωματούχους του ψευδοκράτους. Ποια Κυβέρνηση και με ποια κριτήρια αποφάσισε να τους παραχωρήσει επίσημα έγγραφα της Κυπριακής Δημοκρατίας, που δεν αναγνωρίζουν και τώρα κατηγορούνται ότι «υπονομεύουν την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια της»; Οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν.
Η ανάκληση των διαβατηρίων πρέπει να εντάσσεται στο πλαίσιο μιας συγκροτημένης, ξεκάθαρης και μακράς πνοής στρατηγικής αντιμετώπισης της Τουρκίας. Μετά την καταχώρηση και πέμπτης διακρατικής προσφυγής για την Αμμόχωστο, ο Πρόεδρος οφείλει να ανακρούσει πρύμναν και να αλλάξει την αδιέξοδη, ολέθρια και αλλοπρόσαλλη πολιτική του: Ακύρωση μονομερών ΜΟΕ. Απαίτηση να καθαρίσει ο Πενταδάκτυλος από τη βρομιά της σημαίας του ψευδοκράτους. Επανένταξη των Τ/κ στην Κυπριακή Δημοκρατία. Συζήτηση της διεθνούς πτυχής του Κυπριακού με την Τουρκία. Εύτολμη απόρριψη της τουρκοδιζωνικής αυτοχειρίας. Ανακοπή της ενταξιακής πορείας και τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας.
Επειδή γίνεται αποκλειστικά λόγος για την Αμμόχωστο, διερωτώμεθα: Ο Πρόεδρος θα απαιτήσει εφαρμογή των περί Αμμοχώστου ψηφισμάτων διαφορετικά δεν συμμετέχει σε νέες συνομιλίες; Γιατί να πάει σε συνομιλίες αφού οι Τούρκοι δεν ήραν όσα παράνομα έχουν διαπράξει στην Αμμόχωστο ή στην ΑΟΖ και ο εγκάθετος Τατάρ είναι ένας υπονομευτής και προδότης της Κυπριακής Δημοκρατίας; Με ποιες δυνατότητες πολιτικής, διπλωματικής και στρατιωτικής ισχύος ο Ν. Αναστασιάδης ενδέχεται να συνομιλήσει; Δεν θα συνομιλήσει! Θα υποταχθεί! Μια σοβαρή πολιτική δεν ασκείται στο κενό για εντυπωσιασμό της πλέμπας.
