Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης που επαίρεται, ακόμα και στον ΟΗΕ, ότι είναι ιστορικός και γνώστης των διεθνών σχέσεων, αδυνατεί να αντιληφθεί τα στοιχειώδη: Στις διακρατικές και διεθνείς σχέσεις, κανένας δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του και δεν υπερασπίζεται το κράτος, την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, τα συμφέροντα, τις ελευθερίες, τις αξίες, την ιστορία και την αξιοπρέπειά του
Ελλάδα-Κύπρος να αντιμετωπίσουν τον Ερντογάν ως έναν αδίστακτο Αττίλα κατά του Ελληνισμού
Η Αθήνα και η Λευκωσία αποφεύγουν να αντιληφθούν την ωμή πραγματικότητα: Απέναντί τους δεν έχουν έναν πολιτισμένο αντίπαλο και συνομιλητή αλλ’ έναν αδίστακτο Αττίλα, που απαιτεί να καταπιεί το μισό Αιγαίο, να τουρκέψει και τη Δυτική Θράκη και να ελέγξει όλη την Κύπρο. Με έναν Ερντογάν που διασαλπίζει μεγαφωνικά ότι απαιτεί την υποταγή μας, τι είδους συνεννόηση και συνομιλίες μπορούν να διεξαχθούν;
«Τα γαλάζια μάτια της Ουκρανίας» και ο θρασύς Τούρκος επιτήδειος ουδέτερος
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στον Ελληνισμό κυριαρχεί ένα ερώτημα: Γιατί η Δύση – ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ – ανέχονται και συγχαίρουν την Τουρκία ως μεσολαβητή, αφού: Τροφοδοτεί με τουρκικά drones τους Ουκρανούς για να σκοτώνουν Ρώσους και ταυτόχρονα διατηρεί άριστες σχέσεις με τον εισβολέα Πούτιν; Όσοι μελετούν την τουρκική διπλωματία και πολιτική, δεν έχουν απορίες επειδή γνωρίζουν ότι αυτή είναι κληρονόμος των πανούργων παραδόσεων της Υψηλής Πύλης και των πονηρών Οθωμανών Βεζύρηδων. Το 1983 κυκλοφόρησε (από τις εκδόσεις Θετίλη, Αθήνα) ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο: «Ο επιτήδειος ουδέτερος». Συγγραφέας, ο Frank G. Weber, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεμπλ των Ην. …
Ο «ειρηνοποιός» γκρίζος λύκος Ερντογάν, και γιατί τον συνάντησε ο Κ. Μητσοτάκης;
Η τουρκική εξωτερική πολιτική, ειδικά μετά την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία, πέρασε από τρεις φάσεις. Η πρώτη χαρακτηριζόταν ως εξάρτηση της Τουρκίας από τις επιταγές της Δύσης, κυρίως των Ην. Πολιτειών. Η δεύτερη φάση αναφέρεται στο Δόγμα Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες» και διήρκεσε από το 2003 μέχρι το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016. Κατά την τρίτη φάση από τον Ερντογάν έγινε σαφής στροφή «στρατηγικής αυτονομίας» και προσανατολισμού της εξωτερικής πολιτικής προς την Ευρασία και την Αφρική. Ο Ερντογάν πιστεύει ότι η Δύση έχει χρεοκοπήσει και ότι η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει ρόλο περιφερειακής ή και παγκόσμιας …
Η μετα-Ερντογάν εποχή δεν σημαίνει αλλαγή της τουρκικής πολιτικής στα Eλληνοτουρκικά
Ακόμα και αν ο Ερντογάν πεθάνει ή αποσυρθεί, η Τουρκία δεν πρόκειται να αλλάξει την αναθεωρητική στρατηγική της και την αρπακτική επιθετικότητά της κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Ο εφιαλτικός τουρκικός αναθεωρητισμός δεν καταστέλλεται με κατευνασμό, τρεμαλέες υποχωρήσεις, τουρκοφοβία και εξημέρωση του τουρκικού θηρίου. Αποτρέπεται και εξουδετερώνεται διά της ισχύος, της ενότητας και της αποφασιστικότητας του Ελληνισμού
Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση γονατίζει μπροστά στους εκβιασμούς του σουλτάνου Τ. Ερντογάν;
Η Τουρκία πήρε το τρεμαλέο μήνυμα απραξίας μιας Ένωσης, η οποία είναι όμηρος των συμφερόντων της και εξ αυτών εκτρέφει ένα ισλαμιστικό, τζιχαντιστικό τέρας που την εκβιάζει και την απειλεί με μουσουλμανοποίηση. Η δε Ελλάδα και η Κύπρος, περισσότερο η δεύτερη, έκπαλαι τουρκοφοβικές και μονίμως φλυαρούσες, αρνούνται να αντιληφθούν ότι η Τουρκία μία γλώσσα κατανοεί και σέβεται, εκείνην της δύναμης. Να αναμένουν, συνεπώς, νέες, χειρότερες προκλήσεις
Ευρώπη και ΗΠΑ εξέθρεψαν έναν αδίστακτο Τουρκο-Χίτλερ. Οφείλουν να τον ανακόψουν!
«Ο Ερντογάν ήταν ήδη εκτελεστής του λαού του, ένας χασάπης των Κούρδων. Ένας αξιωματούχος του Ισλαμισμού. Μια μαριονέτα της καταστροφής στην Αρμενία. Ένας υποκινητής της επιθετικότητας στις ελληνικές θάλασσες. Τώρα, επιτίθεται σε αυτόν που του αντιστέκεται: Τον Μακρόν. Ενάντια σε αυτόν τον τοξικό παλιάτσο, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να υψώσουν ανάστημα»
Χίτλερ, Γκοκάλπ, Ερμπακάν, Νταβούτογλου ξεγέννησαν τον σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν.
«Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου»
Αν η τουρκική εισβολή στη Συρία επιτύχει τι θα συμβεί στη Μεσανατολική Σκακιέρα;
Η νέα προδοσία των Κούρδων από τις Ην. Πολιτείες και η νέα τουρκική εισβολή στη Συρία, η οποία βρίσκεται σε αιματηρή εξέλιξη, επιβεβαιώνει ξανά και κατά δραματικό τρόπο, πρώτον, την απόφανση του Θουκυδίδη, στο γνωστό διάλογο Αθηναίων και Μηλίων: «Στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».