Σάββας Ιακωβίδης

Οι Τούρκοι κατατρύχονται διαχρονικά από έναν ατέλειωτο εφιάλτη: Την εθνική ταυτότητά τους. Αφού εισέβαλαν στην περιοχή ως αιμοχαρής και βαρβαρική κατακτητική ορδή, εδώ και 1000 χρόνια προσπαθούν να πείσουν ότι είναι… γηγενείς της Μικράς Ασίας και απόγονοι του… Ομήρου. Ο Ερντογάν εστίασε στον εθνικισμό-ισλαμισμό των φτωχών Τούρκων, τον αναρρίπισε, τον αποθηρίωσε, τον εκμεταλλεύεται. Έπεισε τις μεγάλες μάζες ότι μπορεί να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία

Οι εκλογές στην Ελλάδα και στην Τουρκία φαίνονται να εδραιώνουν τους Κυριάκο Μητσοτάκη και Ταγίπ Ερντογάν. Τι σημαίνει επανεκλογή των δύο ηγετών και ποια πολιτική θα ακολουθηθεί στις σχέσεις των δύο χωρών σε συνάρτηση προς τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό; Κυρίως επανεκλογή Ερντογάν τι θα σημαίνει για τις ΗΠΑ, την ΕΕ, την περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής; Παρά τις προβλέψεις αναλυτών, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος πιθανόν να ηττάτο από τον πρώτο γύρο εξαιτίας της οικονομίας, των επιπτώσεων των σεισμών, της διαφθοράς και της δικτατορικής διακυβέρνησης, πέτυχε σημαντική νίκη, με 49,5% των ψήφων. Ο υποψήφιος του εξαμελούς ετερόκλητου συνασπισμού, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, περιορίστηκε στο 44,9%.

Στην Ελλάδα, ο Μητσοτάκης πέτυχε σαρωτική νίκη. Η Νέα Δημοκρατία, με ποσοστό 40,79% των ψήφων, επικράτησε με διαφορά σχεδόν 21 μονάδων έναντι του 20,74% του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός οδεύει προς τις κάλπες της 25ης Ιουνίου με ένα στόχο: Την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία. Πού οφείλεται η εντυπωσιακή νίκη του; Πρώτον, οι Έλληνες ψηφοφόροι προτίμησαν την σταθερότητα. Δεύτερον, φαίνεται πως αστοχίες του ΣΥΡΙΖΑ και του κεντρώου χώρου έφεραν ψήφους στη Νέα Δημοκρατία. Τρίτον, ο Μητσοτάκης εστίασε στα θετικά επιτεύγματα της διακυβέρνησής του και στην οικονομική πρόοδο. Τέταρτον, στην ασφάλεια διά της ισχυρής άμυνας, διεκδίκησης των εθνικών συμφερόντων και αντίστασης στον τουρκικό επεκτατισμό.

Στον αντίποδα, ο Ερντογάν απέδειξε ότι ακόμα είναι πολύ… σκληρός για να αποχωρήσει από μια προεδρία που έκοψε και έραψε στα μέτρα του. Οι τουρκικές μάζες προτίμησαν τον Ερντογάν, παρά τη διαφθορά που ευθύνεται και για τη βιβλική σεισμική καταστροφή σε δέκα επαρχίες, τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, την κατάρρευση της οικονομίας, τη φτωχοποίηση του λαού, τον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ, τη φίμωση αντιφρονούντων και Κούρδων και τις φυλακίσεις εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Ο Κιλιτσντάρογλου και ξένοι αναλυτές δεν έλαβαν σοβαρά υπόψη τον πιο σημαντικό παράγοντα: Τον εθνικιστικό φανατισμό των μαζών, που καλλιεργήθηκε και εντάθηκε επί προεδρίας Ερντογάν.

Το αλητόπαιδο της Κωνσταντινούπολης, που εξελέγη Δήμαρχός της και στη συνέχεια Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Τουρκίας, είναι ένα φανατικός εθνικιστής και μουσουλμάνος, που είχε ως μέντορά του, εκτός από τον Χίτλερ και τον Μεντερές, τον ακραίο ισλαμιστή, Νετσμετίν Ερμπακάν. Απεχθάνεται, καθυβρίζει, εξευτελίζει, προκαλεί τη Δύση και τους ηγέτες της αλλά την εκμεταλλεύεται αδίστακτα επειδή γνωρίζει ότι θέλουν την Τουρκία στο Δυτικό μαντρί. Οι Δυτικοί αρνούνται να παραδεχτούν ότι, εδώ και χρόνια, ο σουλτάνος έχει προσανατολίσει την εξωτερική πολιτική του προς Ανατολάς. Μια πολιτική ανεξάρτητη, αυτόνομη και επιθετικά διεκδικητική και αρπακτική. Διεκδικεί ρόλο χαλίφη και ηγήτορα των απανταχού μουσουλμάνων. Πιστεύει ότι η Δύση έχει καταρρεύσει, τώρα είναι η ώρα του Ισλάμ. Η Τουρκία δεν ανήκει στην Ευρώπη, αφού βδελύσσεται το δημοκρατικό και φιλελεύθερο σύστημα αξιών της. Δεν μπορεί να είναι πλέον σύμμαχος των Δυτικών και μέλος του ΝΑΤΟ, αφού επέλεξε και συνεργάζεται με τον ορκισμένο εχθρό τους, τον Πρόεδρο Πούτιν.

Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς και τη λεγόμενη «διπλωματία των σεισμών», προβλήθηκε ξανά, μεταξύ Ελλήνων και ξένων, ο ίδιος ευσεβής πόθος: Ο Ερντογάν μαλάκωσε και η Τουρκία, υπό το βάρος του ολέθρου, θα ακολουθήσει πιο ήπια πολιτική έναντι γειτόνων, φίλων και συμμάχων, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και καλής διακρατικής πρακτικής. Φούμαρα και λήροι! Ο Ερντογάν αναμένεται να επανεκλεγεί ξανά Πρόεδρος της Τουρκίας, ενισχυμένος και από το εθνικιστικό κόμμα του Σινάν Ογάν. Ο Κιλιτσντάρογλου θα είναι πάλι ο μεγάλος χαμένος επειδή ο εξαμελής συνασπισμός δεν προώθησε ως κοινό υποψήφιο τον δημοφιλή Δήμαρχο της Πόλης, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος είχε σοβαρές πιθανότητες να εκλεγεί. Ο Κιλιτσντάρογλου επέμενε να ηγηθεί εκείνος της αντιπολίτευσης.

Η Ελλάδα και ο Κ. Μητσοτάκης, η Κύπρος και ο Ν. Χριστοδουλίδης, θα βρεθούν, μετά τις 25 Ιουνίου, ενώπιον ενός ενισχυμένου Ερντογάν, ο οποίος θα είναι ασυγκράτητος στις αξιώσεις και αδίστακτος στις απαιτήσεις του, ως ο

εκφραστής της συνέχειας και ο δημιουργός του «αιώνα της Τουρκίας». Πρώτον, θα εμφανιστεί ότι είναι εξίσου ή και μεγαλύτερος ηγέτης από τον ελληνοκτόνο Ατατούρκ. Δεύτερον, θα τσιμεντώσει την κατοχή της Κύπρου, ενδεχομένως με την αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος από τουρκογενείς χώρες της Ασίας και του Κόλπου. Τρίτον, δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τα κατακτηθέντα και κατεχόμενα συριακά εδάφη και περιοχή στο Βόρειο Ιράκ. Τέταρτον, ο Ερντογάν θα εντείνει αμφισβητήσεις και διεκδικήσεις στο Αιγαίο και στη Δυτ. Θράκη. Το ερώτημα είναι αν η Αθήνα θα προχωρήσει και σε «Πρέσπες στο Αιγαίο και στην Κύπρο», στο πλαίσιο της γνωστής αμερικανικής – και ερντογανικής – θεωρίας για win-winή καζάν-καζάν αμοιβαία οφέλη.

Πέμπτον, αναμένεται βελτίωση στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, αφού οι Αμερικανοί σχεδιάζουν να βάλουν όλες τις χώρες της περιοχής στο ίδιο ενεργειακό καζάνι για να αποπυροδοτήσουν εντάσεις και να ενισχύσουν τη σταθερότητα, τη συνεργασία και την ασφάλεια, όπως ακριβώς προνοείται στον γνωστό χάρτη Μπάιντεν-Χόκσταϊν. Έκτον, η επανεκλογή Ερντογάν θα προκαλέσει νέους πονοκεφάλους για τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ειδικά για την ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία και την απαίτηση της Τουρκίας για αγορά F-16. Έβδομον, ο σουλτάνος θα επιχειρήσει περαιτέρω βελτίωση των σχέσεών του με τη Συρία (για να εκδιώξει τα 3,7 εκ. Σύριους πρόσφυγες), τα Αραβικά Εμιράτα και τη Σ. Αραβία. Έχει αμεσότατη ανάγκη τα πετροδολάρια των σεϊχάτων για την καταρρέουσα οικονομία του.

Ποιοι θα χαρούν με την επανεκλογή του Ερντογάν; Η Ρωσία, αφού οι εμπορικές, επιχειρηματικές, πολιτικές δοσοληψίες τους καλπάζουν, ιδιαίτερα μετά τα εγκαίνια του πυρηνικού σταθμού στο Άκιουγιου, που κατασκευάζει η ρωσική Rosatom. Και, φυσικά, το Κατάρ, μέγας χρηματοδότης και ομοϊδεάτης της Τουρκίας. Οι Τούρκοι κατατρύχονται διαχρονικά από έναν ατέλειωτο εφιάλτη: Την εθνική ταυτότητά τους. Αφού εισέβαλαν στην περιοχή ως αιμοχαρής και βαρβαρική κατακτητική ορδή, εδώ και 1000 χρόνια προσπαθούν να πείσουν ότι είναι…. γηγενείς της Μικράς Ασίας και απόγονοι του… Ομήρου.

Ο Ερντογάν εστίασε στον εθνικισμό-ισλαμισμό των φτωχών Τούρκων, τον αναρρίπισε, τον αποθηρίωσε, τον εκμεταλλεύεται. Έπεισε τις μεγάλες μάζες ότι μπορεί να ανασυστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατακτώντας ξανά γειτονικές χώρες. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης, να ετοιμάζονται χωρίς ψευδαισθήσεις: Θα αντιμετωπίσουν έναν αδίστακτο Ερντογάν στο Αιγαίο, στην Κύπρο και στην Αν. Μεσόγειο. Δεν θα συνομιλεί. Θα απαιτεί. Το φυσικό αέριο δεν θα τον δελεάσει. Θα τον αποθρασύνει!