Με όλα αυτά τα ανεπίτρεπτα που συμβαίνουν, τις θυμωμένες αναφορές σε σειρήνες και αβασάνιστες κριτικές, κάθε νούσιμος πολίτης διερωτάται: Αν σε έναν απλό ανασχηματισμό ο Πρόεδρος τα έκανε θάλασσα, γιατί να τον εμπιστευτεί στη διαχείριση του Κυπριακού; Ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται πανέτοιμος να προσφέρει γην και ύδωρ στην Τουρκία για να επαναρχίσουν συνομιλίες, άγνωστο σε ποια βάση αλλά με σίγουρη κατάληξη την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την τουρκοποίηση της Κύπρου
Την περ. Τετάρτη γίναμε ξανά μάρτυρες ενός ακόμα θεάτρου του παραλόγου. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε ύφος διατακτικό και στυλ επιθετικό και έκδηλα οργισμένο, συμβούλεψε τους νέους υπουργούς και υφυπουργούς να θυμούνται: «Κριτής μας είναι ο λαός, πυξίδα μας το Σύνταγμα, οι ισχύοντες νόμοι και οι ευρωπαϊκές και διεθνείς μας υποχρεώσεις. Όλοι είμαστε υπόλογοι μόνο στον κυπριακό λαό και σε κανέναν άλλον, υπηρετούμε το δημόσιο και όχι το ιδιωτικό συμφέρον, και θα κριθούμε εκ του αποτελέσματος. Το έργο μας δεν είναι καθόλου εύκολο, και όταν το παλιό αλλάζει, οι αντιστάσεις σε όσους το συνήθισαν ή τους εξυπηρετεί είναι μεγάλες». Κριτής τους θα είναι «μόνον ο λαός»; Ο ίδιος λαός, πέρσι, πείστηκε και εξέλεξε τον Ν. Χριστοδουλίδη στην εξουσία. Πριν παρέλθει καιρός, τον απέρριψε απογοητευμένος για όλες εκείνες τις αστοχίες, τις επιπολαιότητες και τις μη σοβαρές ενέργειές του.
Τρία κόμματα τον στήριξαν για να εκλεγεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν τους χρωστά τουλάχιστον ευχαριστίες; Να εννοήσουμε ότι στο εξής ο Πρόεδρος θα το παίζει θυμωμένα και αφ’ υψηλού; Τα νομοσχέδια που θα αποστέλλει στη Βουλή, δεν είναι ο λαός που θα τα εγκρίνει αλλά τα κόμματα. Κριτική στην πολιτική και στη διακυβέρνησή του ασκούν τα κόμματα που, με την ομιλία του προς τους νέους υπουργούς, παραμερίζει με μιαν αλαζονική, αδιευκρίνιστη αποστροφή: «Κλείστε τα αφτιά σας στις σειρήνες, αυτό κάνω και εγώ, πάσης φύσεως σειρήνες, και αφοσιωθείτε μόνο στην υλοποίηση του έργου σας προς το δημόσιο συμφέρον. Κλείστε τα αφτιά σας στην αβασάνιστη κριτική, να επιδιώκετε την εποικοδομητική κριτική και να μην αποπροσανατολίζεστε από
τους στόχους μας». Ποιες είναι αυτές οι προφανώς κακές… σειρήνες; Η αντιπολίτευση; Τα ΜΜΕ, που τον επικρίνουν για τις ανευθυνότητες και τις παιδιάστικες συμπεριφορές του; Ποιοι ασκούν «αβασάνιστη κριτική»;
Αλλ’ είναι και τα κόμματα που στήριξαν την εκλογή του. Με αφορμή τον ανασχηματισμό, δεν φαίνονται ευχαριστημένα. Πίσω από τις πλάτες τους προσέγγισε κομματικά στελέχη και τους δελέασε για υπουργοποίηση. Τώρα, ο Ν. Χριστοδουλίδης καλεί τους υπουργούς να κλείσουν τα αφτιά τους στις πάσης φύσεως σειρήνες, όπως και στην «αβασάνιστη κριτική». Κύριε ελέησον! Μα, δεν είναι ο ίδιος που διακήρυξε ότι το έργο της Κυβέρνησης «θα στηρίζεται στις αρχές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης», άρα και της κριτικής και της λογοδοσίας; Αν Πρόεδρος και υπουργοί θα έχουν θεόκλειστα τα αφτιά τους σε κομματικές, πολιτικές, δημοσιογραφικές ή και άλλες… σειρήνες και σε όποια κριτική, τότε σε ποιους θα λογοδοτούν και από ποιους θα κρίνονται; Μόνον από τον λαό! Αλλ’ ο λαός έχει εκπροσώπους που μιλούν και κρίνουν εκ μέρους του: Τα κόμματα και τη Βουλή καθώς και τα ΜΜΕ. Ο Ν. Χριστοδουλίδης τα διαγράφει και με λουδοβίκειο σύνδρομο αποφαίνεται ότι μιλά και απευθύνεται μόνο στον λαό και σε κάνεναν άλλο!
Η ομιλία του Προέδρου διαζωγραφίζει έναν πανικόβλητο Χριστοδουλίδη, κυστημένον και νευριασμένον, για τρεις λόγους. Πρώτον, διότι τα έκανε κυριολεκτικά μαντάρα με τον ανασχηματισμό. Πώς ενήργησε; Με τη χείριστη επιπολαιότητα και απίστευτη ασέβεια προς τους συνεργάτες του, που εξευτέλισε και γελοιοποίησε. Την περ. Κυριακή (7.1.2024), έδωσε συνέντευξη στον «Φιλελεύθερο». Η εκλεκτή συνάδελφος Ανδρούλα Ταραμουντά, αρχισυντάκτις της εφημερίδας, ρώτησε τον Ν. Χριστοδουλίδη πώς αξιολογεί την κυβέρνησή του. Ευθύς αμέσως της ξεκαθάρισε ότι αυτός εννοούσε ανασχηματισμό που είχε υπόψη του και ετοιμαζόταν να εξαγγείλει. Την ίδια μέρα, δύο άλλες εφημερίδες, ο «Πολίτης» και η «Καθημερινή», σε πρωτοσέλιδα δημοσιεύματά τους παρέθεταν πληροφορίες για επικείμενο ανασχηματισμό.
Όλοι υποψιαζόμαστε ποιος διοχέτευσε στις εφημερίδες τέτοιες πληροφορίες. Ένας ανασχηματισμός γίνεται για να φρεσκαριστεί το κυβερνητικό σχήμα, να αποχωρήσουν όσα στελέχη δεν ανταποκρίθηκαν επαρκώς στην υλοποίηση του κυβερνητικού έργου και ο Πρόεδρος να έχει περισσότερη άνεση να κυβερνήσει χωρίς οποιαδήποτε βαρίδια. Τι έκανε ο Χριστοδουλίδης; Ανέχτηκε και με τη στάση του υποβοήθησε να εκδηλωθεί και να συντηρηθεί ολόκληρη παραφιλολογία γύρω από ονόματα όσων μένουν και όσων πιθανώς φεύγουν. Αποτέλεσμα; Ακυβερνησία, ανασφάλεια υπουργών, εικόνα γελοιότητας μιας
κυβέρνησης υπό αναστολή και δημόσια σφοδρή επίκριση του Προέδρου για τους χειρισμούς του. Το κερασάκι; Την περ. Πέμπτη (4.1.2024), στην παρουσία τηλεοπτικών καμερών, ο Ν. Χριστοδουλίδης κάλεσε τους υπουργούς να μην ακούνε όσα ψιθυρίζονται και διαδίδονται και αν είχε κάτι, θα τους το έλεγε ο ίδιος. Πλήρης, δημόσιος εξευτελισμός του Υπουργικού Συμβουλίου. Κι ούτε ένας υπουργός ή υφυπουργός είχαν την ευπρέπεια και τσίπα αξιοπρέπειας να υποβάλουν αυθωρεί την παραίτησή τους.
Δεύτερος λόγος για τον πανικό Χριστοδουλίδη: Έχει αντιληφθεί ότι η πλειοψηφία όσων τον ψήφισαν λένε καθημερινά mea culpa, διότι για άλλα δεσμεύτηκε για να υφαρπάσει την ψήφο τους και άλλα επιπόλαια πράττει. Ο Πρόεδρος και οι υπουργοί του θα ανοίξουν τα αφτιά τους να ακούσουν τη δυσαρέσκεια των πολιτών ή θα τα κρατήσουν ερμητικά κλειστά; Τρίτος λόγος θυμού του Προέδρου είναι η διαπίστωση ότι όλα τα ΜΜΕ επικρίνουν σκληρά την πολιτική τεχνοτροπία του. Η «σιδηρά» Θάτσερ έλεγε: «Πολιτικός ηγέτης που δεν συμβουλεύεται τον Τύπο, είναι καταδικασμένος σε πολιτικό θάνατο». Αυτό που κάθε πολίτης εισπράττει είναι ότι ο Ν. Χριστοδουλίδης συμπεριφέρεται ως θυμωμένο παιδαρέλι, ασεβεί και προσβάλλει τους συνεργάτες του. Κλασικό παράδειγμα: Το περ. καλοκαίρι και με αφορμή τα επεισόδια στη Χλώρακα και στη Λεμεσό, κάλεσε στο Προεδρικό την Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και τον Αρχηγό Αστυνομίας. Τους εξευτέλισε στην παρουσία τηλεοπτικών καμερών! Με έκδηλο θυμό, και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι, φώναζε ότι ένιωθε ντροπή και ότι, εξαιτίας τους, οι πολίτες δεν ένιωθαν ασφάλεια. Προκλητικό show για το θεαθήναι τοις αφελέσι.
Αν ο Ν. Χριστοδουλίδης ήταν ηγέτης, όφειλε να ζητήσει την παραίτησή τους. Αντ’ αυτού για πολλές μέρες συντηρούσε μια φαρσοκωμωδία με την αναζήτηση νέου Αρχηγού. Επειδή ουδείς ανταποκρινόταν, ο Στ. Παπαθεοδώρου παρέμεινε στη θέση του. Με όλα αυτά τα ανεπίτρεπτα που συμβαίνουν, τις θυμωμένες αναφορές σε σειρήνες και αβασάνιστες κριτικές, κάθε νούσιμος πολίτης διερωτάται: Αν σε έναν απλό ανασχηματισμό ο Πρόεδρος τα έκανε θάλασσα, γιατί να τον εμπιστευτεί στη διαχείριση του Κυπριακού; Ιδιαίτερα όταν εμφανίζεται πανέτοιμος να προσφέρει γην και ύδωρ στην Τουρκία για να επαναρχίσουν συνομιλίες, άγνωστο σε ποια βάση αλλά με σίγουρη κατάληξη την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την τουρκοποίηση της Κύπρου;
