Σάββας Ιακωβίδης

Ο Ν. Χριστοδουλίδης προβάλλεται ως ο Πρόεδρος της λύσης του Κυπριακού. Να κρατά μικρό καλάθι. Η πολυθεματική εξωτερική πολιτική του δεν μπορεί να ασκείται με νέες παραχωρήσεις αλλά με αξιόπιστη ισχύ και αμετακίνητη διεκδίκηση λειτουργικής, βιώσιμης, ευρωπαϊκής λύσης, που να διασφαλίζει τη βιολογική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Η τουρκοδιζωνική και ο κατευνασμός της Τουρκίας συνεργούν στην τουρκοποίηση της Κύπρου. Τι δεν καταλαβαίνει;

Δεν πρέπει να διαφεύγει του ιστορικού και πολιτικού Ν. Χριστοδουλίδη, η κυνική παραδοχή από τον Ελευθέριο Βενιζέλο: «Αυτά τα ελέγαμε χθες, ήσαν διά να έλθωμεν εις την εξουσίαν. Αυτά τα οποία λέγομεν σήμερον είναι διά να μείνωμεν εις την εξουσία». Ο Κύπριος Πρόεδρος δεν δικαιούται να ξεχνά ότι, προεκλογικά, είχε ανεβάσει πάρα πολύ ψηλά τον πήχη των ελπίδων και των προσδοκιών των πολιτών. Μετά από δεκαετή διακυβέρνηση Αναστασιάδη, που στιγματίσθηκε από σκάνδαλα διαφθοράς, ευνοιοκρατίας, ανικανοκρατίας και αχρηστοκρατίας, ο Ν. Χριστοδουλίδης, αφού «αφουγκράστηκε την κοινωνία», έμαθε και ευλογήθηκε, διαβεβαίωσε: «Έχουμε ένα ξεκάθαρο πλάνο, έναν ξεκάθαρο σχεδιασμό και είμαστε πανέτοιμοι. Από την πρώτη μέρα διακυβέρνησής μας» (Συνέντευξη στο euronews, 9/2/2023).

Αυτό το πλάνο, αυτός ο «ξεκάθαρος σχεδιασμός» και πολλές βαρύγδουπες διακηρύξεις σωριάστηκαν σε ερείπια κάτω από τον αδίστακτο κομματικό οδοστρωτήρα. Ας θυμηθούμε τις λογοκλοπές, τη δημιουργία ψεύτικων λογαριασμών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης για να διασύρονται αντίπαλοι και δημοσιογράφοι, χωρίς να ακούσουμε ούτε ένα mea culpa. Κυρίως ας θυμηθούμε τι υποσχόταν ο Ν. Χριστοδουλίδης στους πολίτες: «Η στήριξη των κομμάτων δεν ακολουθεί τις πρακτικές των προηγούμενων συνεργασιών για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Δεν υπάρχουν ανταλλάγματα, ούτε και δεσμεύσεις και σαφώς υπάρχουν και θα υπάρξουν διαφορετικές απόψεις και προσεγγίσεις, ίσως και διαφωνίες» (14/8/2022, Cyprus Times).

Φούμαρα και λήροι για αφελείς! Τι παρατηρήθηκε τις βραδινές ώρες της Κυριακής, 26/2/2023; Ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υπέκυψε γελοιωδώς σε αξιώσεις του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και της ΔΗΠΑ. Αυτός ο ανεξάρτητος και υπερκομματικός, δήθεν, Πρόεδρος, ικανοποίησε δουλοπρεπώς την κομματική νομενκλατούρα, παρά τις πολλές προεκλογικές διαβεβαιώσεις του ότι θα ήταν η αλλαγή, που οι πολίτες ανέμεναν και προσδοκούσαν. Προπάντων ας θυμηθούμε την κάκιστη εντύπωση που είχε δημιουργηθεί στην πλειοψηφία των πολιτών από έναν Χριστοδουλίδη, που αξιοποίησε επιτυχώς το χαρτί της επικοινωνίας μιλώντας πολύ, φλυαρώντας περισσότερο, χωρίς να εμβαθύνει στην ουσία των προβλημάτων. Ο… «ξεκάθαρος» λόγος του δεν ήταν τόσο ξεκάθαρος σε κρίσιμα ζητήματα, αλλά διαβεβαίωνε: «Οι πολίτες δεν θα ακούσουν από μας ‘‘θα’’, ούτε υποσχέσεις, αλλά προτάσεις συγκεκριμένες και ρεαλιστικές, που θα αλλάξουν την ποιότητα ζωής τους, που είναι απόρροια της δικής μας συζήτησης μαζί τους και επιστημονικής επεξεργασίας από δεκάδες ειδικούς, επιστήμονες, εμπειρογνώμονες, επαγγελματίες, ακαδημαϊκούς».

Βεβαίως, δεν είναι εύκολο σε μια νέα κυβέρνηση, ειδικά στην Κύπρο, να παραγάγει έργο από τις πρώτες 100 ημέρες. Όμως, από τις πρώτες μερικές ημέρες η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έδωσε δείγματα επιπόλαιης, πρόχειρης, ευνοιοκρατικής και συγγενικής γραφής, με όλες εκείνες τις λεγόμενες «αστοχίες», οι οποίες έπληξαν ευθέως την εικόνα που ο Πρόεδρος έκτισε επιμελώς και θα ήθελε να έχουν οι πολίτες. Ήδη αρκετοί από εκείνους που τον ψήφισαν – και δεν εννοούμε όσους ανέμεναν να ευνοηθούν – ανέκρουσαν πρύμναν. Διερωτώνται τι είδους διακυβέρνηση είναι αυτή που πρώτιστο μέλημα του Ν. Χριστοδουλίδη ήταν να ξεχρεώσει δεσμεύσεις στα κόμματα που τον στήριξαν, να εξυπηρετήσει συμφέροντα και να υποκύψει σε κομματικά, πολιτικά και επιχειρηματικά βαρίδια.

Στα θετικά της διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη πιστώνονται η ΑΤΑ (διατυπώνονται, όμως, καταγγελίες για εύνοια υψηλόμισθων Δημ. Υπαλλήλων), η κατάργηση της αγοράς υπηρεσιών από το Υπουργείο Παιδείας, ο διορισμός Υφυπουργού για τη Μετανάστευση και το πρόγραμμα ΚτίΖΩ. Όσον αφορά το Κυπριακό, σημειώνεται η εμμονική προσκόλληση του Κύπριου Προέδρου στην τουρκοδιζωνική, σε βαθμό πλέον έκδηλα ανησυχητικό και επικίνδυνο. Από τις κατά καιρούς δηλώσεις και συνεντεύξεις του διαπιστώνει κανείς μια καταστροφική αντίφαση στην πολιτική του. Από τη μια εμμένει, και ορθά, ότι η επιδιωκόμενη λύση πρέπει να ταυτίζεται με το Κοινοτικό Κεκτημένο («Το

Κυπριακό είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, η λύση του οποίου δεν μπορεί να ξεφεύγει των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης», συνέντευξη στο euronews, 23/3/2023 και: «Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της ΕΕ και το Κυπριακό αποτελεί ευρωπαϊκό πρόβλημα που απαιτεί ευρωπαϊκές λύσεις», ομιλία στο Ευρωκοινοβούλιο, 23/6/2023).

Από την άλλη, ο Κύπριος Πρόεδρος προβάλλει πεισμόνως την τουρκοδιζωνική ως τη βάση επίλυσης του Κυπριακού, στο πλαίσιο του ΟΗΕ και με πρωταγωνιστικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την οποία ζητεί διορισμό υψηλόβαθμου αξιωματούχου. Ο Ν. Χριστοδουλίδης γνωρίζει ότι η διζωνική οδηγεί: Στη νομιμοποίηση των τετελεσμένων της κατοχής. Στην επικυριαρχία της Τουρκίας και στις ελεύθερες περιοχές. Στην κατάλυση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας (όχι στη μετεξέλιξή της, όπως παραπλανητικά υποστηρίζει). Στη διασφάλιση βρετανικών συμφερόντων και στην τελική τουρκοποίηση της Κύπρου. Χειρότερα: Είναι πανέτοιμος να προσφέρει «νέα καρότα» στην Τουρκία διά της ΕΕ. Τι εννοεί; Ξεπάγωμα κεφαλαίων στην ενταξιακή πορεία της κατοχικής χώρας, η τελωνειακή σύνδεση, η βίζα και ένα πακέτο που είναι έτοιμος να συζητήσει, υπό την προϋπόθεση ότι οι συνομιλίες θα ξεκινήσουν «από εκεί που έμειναν στο Crans Montana».

Ο Κύπριος Πρόεδρος επιμένει να αγνοεί ότι, πρώτον, η Γερμανία, όπως και οι ΗΠΑ, οι οποίες φέρονται να διαμεσολαβούν στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, θεωρούν την Τουρκία πολυτιμότερη της Κύπρου, για λόγους που και πρωτοετής φοιτητής των Διεθνών Σχέσεων κατανοεί. Δεύτερον, η Τουρκία και ο κατοχικός εγκάθετός τους απαιτούν λύση δύο κρατών και αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας. Ερώτηση: Πώς είναι δυνατόν να γεφυρωθεί το χάος που χωρίζει τις δύο πλευρές; Με νέες δικές μας υποχωρήσεις; Ο Ν. Χριστοδουλίδης δεν εξηγεί. Αναφέρθηκε, όμως, σε τρία ορόσημα, που ενδέχεται να επηρεάσουν το Κυπριακό: Η Σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο τέλος του μήνα. Η Σύνοδος του ΝΑΤΟ το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου και η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Ο Κύπριος Πρόεδρος ρωτήθηκε και για το ενεργειακό. Σε ευθεία απάντηση προς το ΑΚΕΛ και τον ΔΗΣΥ, ορθά επισήμανε: «Το θέμα της ενέργειας άπτεται κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Από τη στιγμή που μπαίνει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, μπαίνει θέμα αναγνώρισης από δικής μας πλευράς κυριαρχικής ισότητας, κάτι που από δικής μας πλευράς μπορώ να σας πω με απόλυτη εντιμότητα ότι δεν πρόκειται να αποδεχθώ». Ο Ν.

Χριστοδουλίδης προβάλλεται ως ο Πρόεδρος της λύσης του Κυπριακού. Να κρατά μικρό καλάθι. Η πολυθεματική εξωτερική πολιτική του δεν μπορεί να ασκείται με νέες παραχωρήσεις αλλά με αξιόπιστη ισχύ και αμετακίνητη διεκδίκηση λειτουργικής, βιώσιμης, ευρωπαϊκής λύσης, που να διασφαλίζει τη βιολογική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Η τουρκοδιζωνική και ο κατευνασμός της Τουρκίας συνεργούν στην τουρκοποίηση της Κύπρου. Τι δεν καταλαβαίνει;