Αντί να φλυαρεί και να ανυμνεί την τουρκοδιζωνική, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης μία μόνο απόφαση ΟΦΕΙΛΕΙ να πάρει, αφού δεν φοβάται το πολιτικό κόστος: Να απορρίψει… χτες την τουρκοδιζωνική! Στα σκουπίδια! Να χαράξει νέα στρατηγική και να διασώσει την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Ελληνισμό, θωρακίζοντας έτσι γεωπολιτικά την Ελλάδα. Τολμά; Ούτε κατά διάνοια! Γι’ αυτό η Κύπρος οδεύει με καλπασμούς προς τουρκοποίηση
Ο Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, σε πρόσφατη ανάλυσή του για την τουρκοδιζωνική («Σημερινή», 5/8/2023), επικαλείται τον Αμερικανό διεθνολόγο, Kenneth Waltz, ο οποίος με ρεαλιστική πυκνότητα αποφάνθηκε: «Η διάγνωση των αιτιών πολέμου στη διεθνή πολιτική είναι το αντίστοιχο των διαγνώσεων της ιατρικής: Λάθος διάγνωση και λάθος θεραπεία προκαλεί θάνατο». Ο Π. Ήφαιστος υποστηρίζει με επιχειρήματα ότι «η θανατηφόρα ‘’θεραπεία’’ για τους Έλληνες της Κύπρου έχει ονοματεπώνυμο και ονομάζεται Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με πολιτική ισότητα. Η διάσωσή τους και η διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας απαιτεί να πεταχτεί στα σκουπίδια η ΔΔΟ».
Ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως και οι προκάτοχοί του, έκαναν εξ αρχής και επιμένουν να κάνουν λάθος διάγνωση για το Κυπριακό. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος διασάλπισε ότι «μακροχρόνιος θα είναι ο αγών μας», αλλά περιορίστηκε μόνο στην εξαγγελία αντί της σχεδιασμένης και οργανωμένης μακροχρόνιας στρατηγικής με έναν στόχο: Την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αττίλα με τη συστράτευση πολιτικών, διπλωματικών, οικονομικών, στρατιωτικών δυνάμεων, συμμαχιών, κ.λπ. Αντ’ αυτής της σωτήριας απόφασης, τον Φεβρουάριο του 1977, ο διεθνώς αναγνωρισμένος Πρόεδρος Μακάριος, για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους, δέχτηκε να αυτοϋποβιβαστεί σε… κοινοτάρχη για να συναντήσει τον Τ/κύπριο κοινοτάρχη, τον τρομοκράτη Ντενκτάς.
Έτσι άρχισε η ολέθρια κατολίσθηση του Κυπριακού κατά τρόπον αφόρητα καταστροφικό και εθνικά ταπεινωτικό. Οι ευθύνες του Μακαρίου είναι ασήκωτες. Από πρόβλημα τουρκικής εισβολής, κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης, καταστρατήγησης του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών των Κυπρίων, κατήντησε: Δικοινοτική διαφορά, με διάφορες δικοινοτικές Επιτροπές, δήθεν αντιπαράθεση Ελλήνων και Τούρκων της νήσου, Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, Όροι Αναφοράς και άλλες κουτοπόνηρες πολιτικές φιοριτούρες, καθ’ υπόδειξιν και υποβολή των Εγγλέζων παντεποπτών. Τι είδους λύση οραματίζεται και επιδιώκει ο Κύπριος Πρόεδρος;
Σε ομιλία του στην αντικατοχική εκδήλωση για την Αμμόχωστο (5/8/2023), είπε ότι: Δουλεύει «για μια λύση στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, συμβατή με τις αρχές και αξίες της ΕΕ και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, λύση της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, όπως προβλέπεται από τα σχετικά ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Μια λύση λειτουργική και βιώσιμη, για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια, χωρίς κατοχικούς στρατούς και εγγυήσεις». Επανειλημμένα και δημόσια έχει προκληθεί να εξηγήσει, επιτέλους, στους πολίτες: Πώς, πού και πόσο οι αρχές και αξίες της ΕΕ και το Κοινοτικό Κεκτημένο ταυτίζονται με την τουρκοδιζωνική, η οποία: Διά των συγκλίσεων Χριστόφια-Ταλάτ και των παραχωρήσεων Αναστασιάδη στον Έρογλου και στον Ακιντζί, συντρίβει όλες αυτές τις αρχές και αξίες καθώς και το Κοινοτικό Κεκτημένο.
Ο Ν. Χριστοδουλίδης σιωπά, αναμέλπων θορυβωδώς το γνωστό ποιηματάκι για τον διάλογο! Διότι είναι ήδη έτοιμος από καιρό να προβεί σε νέες παραχωρήσεις προς την Τουρκία, την οποία ικετεύει γονυπετώς και εκλιπαρεί κυριολεκτικά για να επαναρχίσουν συνομιλίες «από εκεί που μείναμε στο Crans Montana». Και πότε; Όταν η κατοχική χώρα και οι εγκάθετοί της έχουν απορρίψει στα σκουπίδια τη δική τους πρόταση για διζωνική και απαιτούν ανένδοτα λύση δύο κρατών και κυριαρχική ισότητα. Μα, και ο Ν. Χριστοδουλίδης είναι… ανένδοτος! «Ο στόχος μας», είπε, «είναι η δημιουργία μιας αμοιβαία επωφελούς κατάστασης πραγμάτων για όλους τους εμπλεκόμενους στο Κυπριακό», περιλαμβανομένης, αυτονόητα, και της κατοχικής Τουρκίας. Πώς;
«Λαμβάνοντας υπόψη και τις επιθυμίες της Άγκυρας για θετικές εξελίξεις στο πλήρες φάσμα των Ευρωτουρκικών σχέσεων. Και, ναι, είμαι έτοιμος να συζητήσω μια τέτοια προοπτική στο πλαίσιο της επανέναρξης ουσιαστικών συνομιλιών για επίλυση του Κυπριακού, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου και αξιοποιώντας τις μέχρι σήμερα συγκλίσεις. Είμαι εδώ, αποφασισμένος να λάβω τολμηρές, αλλά ωφέλιμες αποφάσεις, παραβλέποντας το όποιο πολιτικό κόστος. Αποφάσεις που θα οδηγήσουν στην επανένωση της πατρίδας μας». Ποιες είναι οι επιθυμίες της Άγκυρας, που ο Ν. Χριστοδουλίδης είναι έτοιμος να ικανοποιήσει, λαμβάνοντας και «τολμηρές αποφάσεις»; Τις ξεκαθάρισε ο Ερντογάν: Ενταξιακές ΕΕ-Τουρκίας. Τελωνειακή Ένωση. Βίζα για τα 84 εκ. Τούρκων μουσουλμάνων. Συμμετοχή σε αμυντικά σχέδια. Ο… τολμηρός Κύπριος Πρόεδρος φέρεται έτοιμος να ξεπαγώσει τα οκτώ κεφάλαια που η Λευκωσία πάγωσε στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, επειδή αυτή δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν εφαρμόζει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας και τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της.
Ο Ν. Χριστοδουλίδης είναι στερρά αγκιστρωμένος στην τουρκοδιζωνική, αλλά… πασπαλισμένη με ψηφίσματα του ΟΗΕ, το Κοινοτικό Κεκτημένο, τις αρχές και αξίες της ΕΕ, το κράτος δικαίου, το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά χωρίς εγγυήσεις, ξένους στρατούς και επεμβατικά δικαιώματα. Απ’ όλα έχει το πανέρι. Μια λύση-αχταρμάς! Ως μελετητής των σχεδίων λύσης του Κυπριακού, ο Ν. Χριστοδουλίδης γνωρίζει ότι η τουρκοδιζωνική είναι ο τάφος της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού. Ως δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, ΟΦΕΙΛΕ να απαιτήσει έντονα και επίμονα εφαρμογή του Κοινοτικού Κεκτημένου, όπως προνοεί η πράξη προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ. Αθήνα και Λευκωσία αυτό όφειλαν να απαιτούν, όχι να εξαγγέλλουν, Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης, νέες παραχωρήσεις για να δελεάσουν τον σουλτάνο.
Ερωτώνται: Ο Ερντογάν έχει δηλώσει, ανακοινώσει ή εξαγγείλει ότι αναιρεί έστω μιαν από τις αξιώσεις του σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου; Όχι! Έχουν την ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία θα… επανέλθει στο Crans Montana; Πλανώνται πλάνην οικτράν! Ο καθηγητής Π. Ήφαιστος για την τουρκοδιζωνική επισημαίνει καίρια: α) Ακούμε για ένα ανυπόστατο και, επειδή παραβιάζει τη διεθνή τάξη, κυριολεκτικά παράνομο (δήθεν) «διαπραγματευτικό κεκτημένο». Μπορεί να είναι θεμιτή, νομιμοποιημένη και νόμιμη η εκβιαστική επικύρωση, σύμφωνα με το ΣΑ, των παράνομων τετελεσμένων της τουρκικής εισβολής; β) Με τη ΔΔΟ καταλύεται το μόνο μέχρι σήμερα διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος, που είναι η Κυπριακή Δημοκρατία, μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ. γ) Η τουρκοδιζωνική προκαλεί κολοσσιαία γεωπολιτική αναβάθμιση του τουρκικού κράτους με το να καταστήσει ομήρους το ένα δέκατο του Ελληνισμού. Κατά συνέπειαν παγιδεύει στρατηγικά το νεοελληνικό κράτος, με οτιδήποτε αυτό σημαίνει. Αντί, συνεπώς, να φλυαρεί και να ανυμνεί την τουρκοδιζωνική, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης μία μόνο απόφαση ΟΦΕΙΛΕΙ να πάρει, αφού δεν φοβάται το πολιτικό κόστος: Να απορρίψει… χτες την τουρκοδιζωνική! Στα σκουπίδια! Να χαράξει νέα στρατηγική και να διασώσει την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Ελληνισμό, θωρακίζοντας έτσι γεωπολιτικά την Ελλάδα. Τολμά; Δεν έχει τα πολιτικά κότσια! Γι’ αυτό η Κύπρος οδεύει με καλπασμούς προς τουρκοποίηση…
Δεν χρειάζεται τόλμη ή θάρρος. Απλή λογική, αποφασιστικότητα, ορθή σκέψη και αλλαγή πορείας χρειάζεται για να προχωρήσει στην απελευθέρωση της πατρίδας μας από την κατοχική τουρκία, θέτοντας το θέμα στην σωστή βάση και κατεύθυνση: συνεχιζόμενη εισβολή, κατοχή, εποικισμός κλπ. κλπ., Να σταθεί στο ύψος του, σαν πρόεδρος χώρας μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ, και να ξεκινήσει δυναμική ΔΙΕΘΝΗ προβολή του Κυπριακού στην σωστή του βάση, καταγγέλλοντας τα συνεχιζόμενα τουρκικά εγκλήματα. Θάρρος και τόλμη θα χρειάζεται όταν θα πρέπει να λογοδοτήσει σε όλους που του εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους την προεδρία, αν ξεπουλήσει την πατρίδα μας μέσον της ΔΔΟ προσφέροντάς την όλη αμαχητί στον εισβολέα. Γιατί αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της ΔΔΟ. Όσον δε για την συνάντηση Μακαρίου – Ντενκτάς, ο Μακάριος δέχτηκε την συνάντηση σαν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, στο Προεδρικό Γραφείο του, όχι σαν κοινοτάρχης. Άλλοι δέχτηκαν τον τίτλο ‘κοινοτάρχη’ επισήμως και απ’ ευθείας από τον ΓΓ του ΟΗΕ και δεχόταν το “your excellencies” αποτεινόμενος και στους δύο, και απούσας της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μην συγχιστούν οι τουρκαλάδες! Γιατί δέχτηκε ο Μακάριος συνάντηση με το Ντενκτάς; Ίσως για να δεί τι ακριβώς έχουν κατά νουν οι τουρκαλάδες και σαν συνέχεια των απο το 1964 συνομιλιών.