Η Εκκλησία των φλογερών ρασοφόρων και ηρώων αντιστέκεται σε σκάνδαλα και σε όψιμους τιμητές

Στο όνομα της Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος ορκίζονταν οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Με τις ευλογίες ένθεων, πατριωτών ρασοφόρων, όπως ο Παπάσταυρος, ανέβαιναν στο ικρίωμα ή μάχονταν στις πόλεις και στα βουνά για την ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση με τη Μάνα Ελλάδα. Μέσα από την τραγικότητα της νέας κρίσης, ηχηρό μήνυμα βεβαιότητας και πίστης στέλνεται προς όλους: Η Εκκλησία και το ποίμνιο αντιστέκονται στον σκανδαλισμό και σε όψιμους τιμητές ή πονηρούς αμύντορες

Με ποιες προοπτικές ο Ν. Χριστοδουλίδης είναι έτοιμος, «ακόμα και αύριο», να διαπραγματευτεί;

Οι διακηρύξεις Χριστοδουλίδη για ετοιμότητα διαπραγμάτευσης «ακόμα και αύριο», χωρίς πολιτική, διπλωματική και αμυντική ισχύ, μέσα σε ένα ζοφερό, ασταθές και επικίνδυνο τοπικό, περιφερειακό και διεθνές γεωπολιτικό περιβάλλον, που μεταβάλλεται διαρκώς και όπου η ισχύς επιβάλλει τους κανόνες, φαντάζουν ως παιδικά πυροτεχνήματα προς εντυπωσιασμόν αφελών. Ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι και αυτός ο Πρόεδρος φαίνεται πως δεν έχει σχέδιο Β’ για αντιμετώπιση παντός πολιτικού ή στρατιωτικού ενδεχομένου

Η απελευθέρωση της Κύπρου ΔΕΝ μπορεί να επιτευχθεί διά της διζωνικής τερατουργίας

Ο Κύπριος Πρόεδρος καλείται να κατανοήσει, επιτέλους, ότι η απελευθέρωση της Κύπρου και η απαλλαγή της από τον αττιλικό ζυγό δεν θα επιτευχθεί διά του διζωνικού τερατουργήματος, αλλά διά της αδιάσπαστης προσκόλλησης και επιμονής στην εφαρμογή της ευρωπαϊκής και διεθνούς νομιμότητας. Η διζωνική καταλύει αυτήν τη νομιμότητα και οδηγεί στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, που ο Ν. Χριστοδουλίδης θεωρεί, σωστά, ως το πολυτιμότερό μας έρεισμα και την ισχυρότερη θωράκιση

Πού, ακριβώς, μείναμε στο Crans Montana και γιατί οι Κύπριοι πολιτικοί θα ριχτούν εντατικά στον αγώνα;

Ηχήστε, σάλπιγγες, βροντερά! Η ηγεσία της Κύπρου, μετά από 50 χρόνια βολικής πολιτικής ραστώνης, αίφνης ξύπνησε, έβαλε κράνη και εξαρτύσεις, πήρε το όπλο της και είναι έτοιμη για «άνευ προηγουμένου αγώνα» κατά της Τουρκίας… Να καγχάσει, να κλάψει ή να εξοργιστεί κανείς για την παιδαριώδη πολιτική σκέψη; Για τα κωμικά και γελοιώδη συνθήματα; Ή να εκμανεί εναντίον μιας ηγεσίας που δεν κατάλαβε, δεν έμαθε και δεν ξέρει τι είναι Τούρκος και πώς να τον αντιμετωπίσει;