Τις τελευταίες ημέρες στην Κύπρο προκλήθηκε αχρείαστος σάλος, ενδεικτικός επιπολαιότητας, ανευθυνότητας και κωμικής τραγικότητας. Μετά από απαίτηση των ΗΠΑ η μικρή, κατεχόμενη, κάκιστα εξοπλισμένη και απειλούμενη από την κατοχική Τουρκία, νήσος, εκαλείτο να παραχωρήσει ρωσικό οπλισμό στους Ουκρανούς. Ευτυχώς, ακόμα κάποιοι σοβαροί άνθρωποι στα Υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών επισήμαναν μερικά θεμελιώδη δεδομένα προς τα αμερικανάκια του ΔΗΣΥ και ειδικά προς τον γνωστόν Χάρη Γεωργιάδη. Οι αγορές όπλων γίνονται με διακρατικές συμφωνίες, ειδικές ρήτρες και δεσμευτικές υπογραφές όσον αφορά αγορά, συντήρηση, ανταλλακτικά, συνεργασία. Όπως επισημαίνει σε σημείωμά του ο γνωστός διπλωμάτης, Αλέξανδρος Ζήνων (5/4/2022), τέτοιες συμβάσεις αγοράς οπλικών συστημάτων «περιέχουν τη …
Η «στρατηγική πυξίδα» και αυτονομία της Ε. Ένωσης, η Ελλάδα και η Κύπρος
Η στρατηγική αυτονομία της ΕΕ και η στρατιωτική ισχυροποίησή της, η απεξάρτηση από τον ρωσικό εκβιασμό και ο απογαλακτισμός της από τις επικυρίαρχες ΗΠΑ, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Διαφορετικά, όπως προφητικά προειδοποίησε ο Macron, η Ευρώπη γεωπολιτικά θα εξαφανιστεί ή, το λιγότερο, θα είναι υποχείρια άλλων δυνάμεων. Δηλ. σήμερα ξανά των Αμερικανών.
«Τα γαλάζια μάτια της Ουκρανίας» και ο θρασύς Τούρκος επιτήδειος ουδέτερος
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στον Ελληνισμό κυριαρχεί ένα ερώτημα: Γιατί η Δύση – ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ – ανέχονται και συγχαίρουν την Τουρκία ως μεσολαβητή, αφού: Τροφοδοτεί με τουρκικά drones τους Ουκρανούς για να σκοτώνουν Ρώσους και ταυτόχρονα διατηρεί άριστες σχέσεις με τον εισβολέα Πούτιν; Όσοι μελετούν την τουρκική διπλωματία και πολιτική, δεν έχουν απορίες επειδή γνωρίζουν ότι αυτή είναι κληρονόμος των πανούργων παραδόσεων της Υψηλής Πύλης και των πονηρών Οθωμανών Βεζύρηδων. Το 1983 κυκλοφόρησε (από τις εκδόσεις Θετίλη, Αθήνα) ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο: «Ο επιτήδειος ουδέτερος». Συγγραφέας, ο Frank G. Weber, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεμπλ των Ην. …
Οι Ευρωπαίοι να υιοθετήσουν την εισήγηση Μακρόν για «νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας»
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει κατακρημνίσει και τις τελευταίες ευρωπαϊκές αυταπάτες και εφησυχασμούς. Τώρα είναι η ύστατη ώρα των αποφάσεων για ευρωπαϊκή άμυνα, νέο σύστημα ασφάλειας με τη Ρωσία, αναθεώρηση της διεύρυνσης της Ένωσης και, επιτέλους, ανάδειξή της ως ισχυρού και αξιόπιστου παράγοντα ειρήνης και σταθερότητας. Δηλαδή οι «27» να υιοθετήσουν και να υλοποιήσουν αυτό που ο Πρόεδρος Macron εισηγείται εδώ και πέντε χρόνια.
Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και πώς Ελλάδα-Κύπρος πυροβόλησαν τα πόδια τους
Ο μεν Μητσοτάκης έχει κυριολεκτικά αλυσοδεθεί στο αμερικανικό άρμα με την ψευδαίσθηση ότι την κρίσιμη στιγμή οι ΗΠΑ θα παρέμβουν κατά της Τουρκίας. Ο δε Αναστασιάδης, μετά τα τουρκο-ΜΟΕ, με ποιαν αξιοπιστία να απαιτήσει κυρώσεις εναντίον μιας Τουρκίας, η οποία αναμένει να εισπράξει και από τους μεν και από τους δε τα οψώνια της επιτηδειότητάς της, μάλλον και σε βάρος μας; Ο Ερντογάν έχει βγάλει τα συμπεράσματά του από τη ρωσική εισβολή και την απύθμενη Δυτική υποκρισία. Η Αθήνα; Η Λευκωσία;
Κυπριακή παράνοια: Καταδικάζουν τον Πούτιν αλλ’ εκλιπαρούν τον δικτάτορα Τ. Ερντογάν!..
Η κρίση στην Ουκρανία επιβεβαιώνει ξανά την αδίστακτη πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών των μεγάλων και όχι μόνο, δυνάμεων. Ταυτόχρονα ξεσκεπάζει την αφόρητη υποκρισία τους έναντι αρχών που διέπουν τις διακρατικές και τις διεθνείς σχέσεις. Αίφνης, Δυτικοί και Ρώσοι ανακάλυψαν (!) την αξία της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας, του Διεθνούς Δικαίου, της ισχύος Συνθηκών, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της καταδίκης γενοκτονίας. Η κυβέρνηση Αναστασιάδη και τα κόμματα όφειλαν να αναλύσουν την κρίση και να αντλήσουν τα ανάλογα συμπεράσματα και μαθήματα. Αλλά τι λέγομεν… O μεν Πρόεδρος και ο Υπουργός των Εξωτερικών αναλίσκονται είτε στην υποστήριξη του υποψήφιου …
Τι γυρεύει ο Τούρκος γκρίζος λύκος στην ουκρανική αναμπουμπούλα;
Ελλάδα και Κύπρος βρίσκονται μεταξύ της Δυτικής σφύρας και του ρωσικού άκμονος. Δεν τίθεται θέμα επιλογής από ποιον… ελέφαντα δεν θα ποδοπατηθούν αλλ’ άσκησης έξυπνης, αξιόπιστης, πειστικής και διεκδικητικής εξωτερικής πολιτικής ώστε: Αφ’ ενός να είναι αποδεκτές, σεβαστές, χρήσιμες ομοτράπεζες των μεγάλων και αφ’ ετέρου να υπερασπίζονται σθεναρά και να διασφαλίζουν αποτελεσματικά τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Απαιτείται πανεθνική στρατηγική!
Μαθήματα από την ουκρανική κρίση για την Ελλάδα και την Κύπρο και η real politik
Η ουκρανική κρίση επιβεβαιώνει ξανά ότι οι μεγάλες δυνάμεις δεν μπορούν να αγνοήσουν στρατηγικούς κινδύνους στα σύνορά τους. Οι μικρές χώρες δεν δικαιούνται να καταφεύγουν στον κατευνασμό και σε υποχωρήσεις για να εξημερώσουν έναν επιτιθέμενο εχθρό, αλλά να εξοπλίζονται και να προετοιμάζονται, αν θέλουν να είναι ελεύθερες.
Όταν πολεμούν οι ελέφαντες Δύση – Ρωσία, το χορτάρι Ελλάδα-Κύπρος να μη υποφέρει
Αθήνα και Λευκωσία δεν εκδήλωσαν προθέσεις αφού ανήκουν στην ΕΕ και είναι στενά δεμένες στο αμερικανικό άρμα. Η ουκρανική κρίση είναι μια ευκαιρία για την Ελλάδα και την Κύπρο να επανασχεδιάσουν μια πολυδιάστατη και όχι μονοδιάστατη εξωτερική πολιτική, με γνώμονα μόνο τα συμφέροντά τους. Για να αποφύγουν να ποδοπατηθούν από τους ελέφαντες…