Η ευρωπαϊκή ατζέντα ενταφιάστηκε κάτω από τις δανεικές ψήφους και τα μηδενικά

Οι ευρωεκλογές διεξάγονται ώστε οι Ευρωπαίοι πολίτες να εκλέξουν εκείνους οι οποίοι θα τους εκπροσωπήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα προβάλουν, θα προωθήσουν και θα υπερασπίσουν τα συμφέροντα, τις διεκδικήσεις και την πολιτική των χωρών και των πολιτών τους. Αυτό το ξεκάθαρο, απλό αλλά σημαντικό γεγονός δεν φαίνεται να κατανοήθηκε στην Κύπρο. Ούτε από τα κόμματα ούτε από την κυβέρνηση ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Πρώτος ο Τάσσος μεθόδευσε αντίμετρα κατά της Βρετανίας. Τα σκότωσε ο Χριστόφιας

Θα συμφωνήσω με τον εκλεκτό διεθνολόγο και ακαδημαϊκό, φίλο Γιώργο Κέντα, όσον αφορά την ερμηνεία και την αντιμετώπιση της πολιτικής της Βρετανίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με αφορμή τη γνωστή δήλωση του Σερ Άλαν Ντάνκαν, υπουργού Ευρώπης της κυβέρνησης Μέι, ο Γιώργος Κέντας επισημαίνει, ορθά πώς «η πρόσφατη κρίση στις σχέσεις Λονδίνου-Λευκωσίας, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η κρίση αυτή δεν είναι θέμα δηλώσεων ή ανακοινώσεων. Είναι μια αναμενόμενη εξέλιξη μιας γεωπολιτικής κατάστασης με βαθιές ρίζες, τα προβλήματα της οποίας η Λευκωσία βάζει εδώ και χρόνια κάτω από το χαλί» («Η Βρετανία ως μέρος του προβλήματος», 18.5.2019 – «Απόψεις»).

Η Τουρκία ξεκίνησε τον 3ο Αττίλα! Ο Ελληνισμός, πώς θα αντισταθεί;

Στην κορύφωση της πολεμικής προσπάθειας το 1918, ο τότε πρωθυπουργός της Γαλλίας, Ζιωρζ Κλεμανσώ, ρωτήθηκε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ποια ήταν η πολιτική του. Απάντησε το περιώνυμο: «Η εσωτερική μου πολιτική; Κάμνω πόλεμον. Και η εξωτερική πολιτική μου; Κάμνω πόλεμον. Παντού και πάντοτε κάμνω πόλεμον»! Στην Κύπρο δεν υπήρξε ούτε και πρόκειται να υπάρξει Πρόεδρος ο οποίος να αναμέλψει – και να εννοεί έστω και κατ’ ελάχιστον – όσα διασάλπισε ο Κλεμανσώ.