Η νέα αμερικανική κυβέρνηση, με αξιόπιστη και ξεκάθαρη πολιτική, καλείται να αποτελέσει ένα ισχυρό ανάχωμα στις τουρκικές πειρατικές συμπεριφορές, που υπονομεύουν και τα αμερικανικά συμφέροντα, να αντισταθμίσει τη ρωσική παρέμβαση στην περιοχή και να ρυθμίσει μία νέα κατάσταση πραγμάτων. Διαφορετικά θα επιτρέψει σε άλλες δυνάμεις να εκμεταλλευτούν την αδυναμία ή και αδιαφορία της και να επιβάλουν έναν νέο αυταρχισμό στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Με ανυπολόγιστες επιπτώσεις
Τελικά, ο Μαρξ είχε δίκαιο! «Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλοτε υπό μορφή τραγωδίας και άλλοτε υπό μορφή φάρσας». Τα δραματικά και αιματηρά γεγονότα από την εισβολή οπαδών του απερχόμενου Αμερικανού Προέδρου, Τραμπ, στον ναό της Δημοκρατίας, το Καπιτώλιο, συνιστούν οιονεί πραξικόπημα και οδυνηρό πλήγμα κατά της ισχυρότερης δημοκρατίας στον κόσμο. Οποία τραγωδία: Η χώρα, η οποία υποκίνησε, χρηματοδότησε, στήριξε ή ενθάρρυνε πραξικοπήματα εναντίον κυβερνήσεων άλλων χωρών, υπέστη η ίδια πραξικοπηματική ενέργεια από τον ίδιο τον εκλεγμένο Πρόεδρό της.
Οποία φάρσα! Ο απερχόμενος Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, αμφισβητεί το αποτέλεσμα των εκλογών, οι οποίες οριστικά ανέδειξαν τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν ως τον νέο Πρόεδρο των Ην. Πολιτειών. Υποκίνησε τους οπαδούς του όχι μόνο να αμφισβητήσουν αλλά και να κινηθούν επιθετικά και πραξικοπηματικά εναντίον του Καπιτωλίου, το οποίο και προσωρινά κατέλαβαν και λεηλάτησαν. Πρώην Πρόεδροι των ΗΠΑ -Κλίντον, Μπους, Ομπάμα- καταδίκασαν τα πρωτοφανή γεγονότα και μίλησαν για «αίσχος», «ντροπή» και «εθνική τραγωδία».
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, ο Γάλλος Πρόεδρος, η Καγκελάριος της Γερμανίας και άλλοι ξένοι ηγέτες καταδίκασαν την πραξικοπηματική ενέργεια υποκινηθέντων οπαδών του Τραμπ και εξέφρασαν την έκδηλη ανησυχία τους για όσα απίστευτα συνέβησαν στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ταυτόχρονα συμπαραστάθηκαν στις Ην. Πολιτείες, στον αμερικανικό λαό και στην αμερικανική δημοκρατία. Από την άλλη, Δημοκρατικοί βουλευτές κάλεσαν τον Μάικ Πενς να ενεργοποιήσει την τροπολογία 25 του αμερικανικού Συντάγματος, η οποία επιτρέπει στον Αντιπρόεδρο και σε μια πλειοψηφία
του υπουργικού συμβουλίου να κηρύξουν τον πρόεδρο «ανίκανο» να ασκεί τα καθήκοντά του.
Τι είναι, τελικά, ο απερχόμενος Πρόεδρος Τραμπ; Για τους νικητές Δημοκρατικούς, «είναι ψυχικά άρρωστος και ανίκανος να διαχειρισθεί και να αποδεχθεί τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020». Η έγκυρη εφημερίδα «Washington Post» υποστήριξε ότι «ο Πρόεδρος είναι υπεύθυνος για την πράξη της ανταρσίας που σημειώθηκε στο Καπιτώλιο. Ο Ντόναλντ Τραμπ απέδειξε πως αντιπροσωπεύει μια σοβαρή απειλή για τη δημοκρατία, πρέπει να απομακρυνθεί». Είναι αμφίβολο αν θα γίνει κάτι τέτοιο, αφού σε δέκα ημέρες θα μεταβιβάσει ομαλά, όπως είπε, την εξουσία στον διάδοχό του.
Η πραξικοπηματική επίθεση στο αμερικανικό Καπιτώλιο δεν είναι συνέπεια μόνο του Τραμπ-ισμού. Προηγήθηκε μια οδυνηρή διεργασία από την εποχή Ομπάμα, η οποία επί Τραμπ δίχασε περισσότερο και πόλωσε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά πιο έντονα τον αμερικανικό λαό. Ο απερχόμενος Πρόεδρος είναι ένα θεσμικό έκπτωμα μιας χώρας, η οποία είναι βαθύτατα διχασμένη. Ο αλλοπρόσαλλος και απρόβλεπτος Τραμπ επέσυρε την παγκόσμια χλεύη για ακατανόητες, αντισυμμαχικές και μη φιλικές ενέργειες και αποφάσεις του. Διέσυρε και εξευτέλισε τις Ην. Πολιτείες, οι οποίες έπρεπε να ήσαν ο πανίσχυρος ηγεμόνας στο άναρχο διεθνές σύστημα.
Ένα επικίνδυνα τοξικό κλίμα συνέχει τα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα των ΗΠΑ. Αντανακλαστικά, αυτή η κατάσταση πραγμάτων θα έχει επιπτώσεις και διεθνώς αφού, «όταν φταρνίζεται η Αμερική, ο υπόλοιπος κόσμος υποφέρει από κρυολόγημα». Η εικόνα των Ην. Πολιτειών, ως της ισχυρότερης δημοκρατίας, διαβρώθηκε επί προεδρίας Τραμπ. Μετά και το οιονεί πραξικόπημα έχει τρωθεί και διεθνώς από την επίθεση κατά του Καπιτωλίου. Το «αμερικανικό μοντέλο» έχει απαξιωθεί και οι γνωστοί αντίπαλοι και εχθροί των ΗΠΑ χλευάζουν το κατάντημα της χώρας.
Η κατάληψη του Καπιτωλίου ενθυμίζει τον εμπρησμό του γερμανικού Κοινοβουλίου (Ράιχσταγκ) το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου 1933. Ο Χίτλερ -που μόλις έναν μήνα πριν είχε ανέλθει στην εξουσία- άδραξε την ευκαιρία, ζήτησε και πήρε από τον Πρόεδρο του Ράιχ, Χίντενμπουργκ, στις 28 Φεβρουαρίου 1933, προεδρικό διάταγμα, το οποίο ανέστειλε τις ατομικές και τις ελευθερίες του Τύπου. Όμως, οι ΗΠΑ έχουν αποδείξει συχνά ότι μετά από μια κρίση είναι ικανές να ανασυγκροτηθούν και να ξεπεράσουν κινδύνους και προβλήματα, στηριζόμενες σε μια ευρεία συναίνεση, που σήμερα δεν υπάρχει.
Ο νέος Πρόεδρος, Μπάιντεν, θα βρεθεί ενώπιον ενός κρίσιμου και επείγοντος καθήκοντος: Να συμφιλιώσει τη χώρα, να βρει κοινή συνισταμένη με τους ρεπουμπλικάνους, να ανασυγκροτήσει τη δημοκρατία και να ξανακτίσει μιαν αξιόπιστη και σεβαστή εικόνα της χώρας. Ο Μπάιντεν καλείται επίσης να πείσει τάχιστα τους Ευρωπαίους και ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους του ότι οι ΗΠΑ είναι ξανά σε θέση να
επιτελέσουν ρυθμιστικό και σταθεροποιητικό ρόλο παγκόσμιου ηγεμόνα στο διεθνές άναρχο σύστημα και ικανές να αντιμετωπίσουν την κινεζική και ρωσική απειλές.
Όσον αφορά την περιοχή της Αν. Μεσογείου, Ελλάδα και Κύπρος ανήκουν στη δυτική σφαίρα επιρροής. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση, με αξιόπιστη και ξεκάθαρη πολιτική, καλείται να αποτελέσει ένα ισχυρό ανάχωμα στην τουρκική πειρατεία, που υπονομεύει και τα αμερικανικά συμφέροντα, να αντισταθμίσει τη ρωσική παρέμβαση στην περιοχή και να ρυθμίσει μία νέα κατάσταση πραγμάτων. Διαφορετικά θα επιτρέψει σε άλλες δυνάμεις να εκμεταλλευτούν την αδυναμία ή και αδιαφορία της και να επιβάλουν έναν νέο αυταρχισμό στην πιο εύφλεκτη περιοχή του κόσμου. Με ανυπολόγιστες επιπτώσεις.
