Εδώ και πάνω από δύο εβδομάδες η κυπριακή κοινωνία συγκλονίζεται από κατά συρροήν δολοφονίες ξένων γυναικών από 35χρονο. Από την πρώτη ημέρα που όλως τυχαίως ξετυλίχτηκε το κουβάρι αυτών των πρωτοφανών εγκλημάτων, ο Αρχηγός της Αστυνομίας και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός Δικαιοσύνης, βρέθηκαν στο στόχαστρο οξείας κριτικής. Με ένα αίτημα: Να υποβάλουν τις παραιτήσεις τους. Κόμματα όπως και η πλειοψηφία των πολιτών απαιτούν όπως οι πολιτικοί προϊστάμενοι αναλάβουν έμπρακτα τις ευθύνες τους και από πολιτική και προσωπική ευθιξία, να παραιτηθούν.
Ξυπνήστε! Ο Χριστιανισμός καταδιώκεται, φυλακίζεται, εξοντώνεται, ξανασταυρώνεται
«Ο συμβολισμός της πυρκαγιάς της Παναγίας των Παρισίων, το πιο διάσημο κτίριο του δυτικού πολιτισμού και το σύμβολο της δυτικής χριστιανοσύνης, δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Είναι ως εάν ο Θεός ήθελε να μας προειδοποιήσει με τον πιο αλάθητο τρόπο ότι η Χριστιανοσύνη καίγεται – και μ’ αυτήν, ο Δυτικός Πολιτισμός»
15 χρόνια μετά το βροντερό ΟΧΙ στο τερατούργημα Ανάν, οι θιασώτες του επιμένουν να μας το μπήξουν!
Η 24η Απριλίου 2004 αποτελεί κορυφαία στιγμή στην ιστορία της Κύπρου. Ο κυπριακός Ελληνισμός, παρά τους εκβιασμούς, τους εκφοβισμούς, τις απειλές και την καταστροφολογία από σεσημασμένους προαγωγούς και θιασώτες του σχεδίου Ανάν – εντός και εκτός της νήσου – με ένα βροντερό ΟΧΙ το πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων. Λογικά, θα ανέμενε κανείς, πως το λιγότερο που όφειλαν να πράξουν οι υμνητές του, ήταν να σεβαστούν την ετυμηγορία των Ελλήνων. Και, ταυτόχρονα, να κάνουν τα πάντα και τίποτε να μη παραλείψουν ώστε η διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας από μία νέα τουρκοκρατία, να είναι απευκταίο γεγονός. Αλλ’ όχι! Ο μεν Δ. …
Η Παναγία των Παρισίων της καρδιάς μας
Δεκέμβρης. Παραμονές Χριστουγέννων. Πριν από πολλά χρόνια. Φοιτητές τότε, με τους φίλους Χρίστο και Νίκο, πήγαμε από τη Λίλλη στο Παρίσι. Και φυσικά, η πρώτη επίσκεψη ήταν στην Παναγία των Παρισίων. Την είχα δει σε φωτογραφίες και σε βιβλία. Εντυπωσιάστηκα. Αλλ’ αυτό που είδα όταν στήθηκαν στο προαύλιο, παρά το τσουχτερό κρύο, ήταν ανεπανάληπτο! Ένας εκπληκτικός ναός απίστευτης ωραιότητας που επιβαλλόταν στον επισκέπτη όχι μόνο με το ρυθμό του αλλά, προπάντων, με την ομορφιά του. Ο ρόδακας και τα βιτρό του. Οι πύλες του. Τα περίφημα γλυπτά και τα αγάλματα βασιλέων και αυτοκρατόρων. Η απεικόνιση της Παναγίας δεκάδες φορές. Είχα …
Η αρπαγή της συριακής Αλεξανδρέττας από την Τουρκία και οι ανιστόρητοι ηγέτες μας…
Οι ηγέτες της Ελλάδος και της Κύπρου ας μελετήσουν την αρπαγή-κατάποση της συριακής Αλεξανδρέττας ως κλασικό, διδακτικό παράδειγμα της μακροπρόθεσμης τουρκικής στρατηγικής κατάκτησης εδαφών. Ίσως και ξυπνήσουν, επιτέλους, από τον ηλίθιο κατευνασμό της τουρκικής τίγρεως και την ολέθρια τουρκοφοβική ψοφιοσύνη τους. Αν δεν είνα πολύ αργά για τον Ελληνισμό…
Ο Ερντογάν μεταξύ του αμερικανικού αετού και της ρωσικής αρκούδας…
Οι δημοτικές εκλογές της περ. Κυριακής, 31.3.2019, στην Τουρκία, συνιστούν ήττα και εξευτελισμό του Ταγίπ Ερντογάν. Ταυτόχρονα είναι και ενδεικτικές μίας νέας κατάστασης πραγμάτων στη χώρα. Ο τέως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, είχε διακηρύξει προεκλογικά πως, «όποιος κερδίσει την Κωνσταντινούπολη, κερδίζει την Τουρκία». Ο υποψήφιος της συνασπισμένης αντιπολίτευσης, Εκρέμ Ιμάμογλου, αναδείχθηκε ως νέος δήμαρχος της Πόλης, κερδίζοντας τον ευνοούμενο του σουλτάνου και επικεφαλής της συμμορίας-«φαμίλιας» Ερντογάν, πρωθυπουργό και εφοπλιστή, Μπιναλί Γιλντιρίμ.
Δεν μπορεί να ασκηθεί εξωτερική πολιτική χωρίς εξίσου ισχυρή οικονομία και άμυνα
Η εξωτερική πολιτική κινείται μεταξύ της εσωτερικής πολιτικής ενός κράτους και των διακρατικών και διεθνών σχέσεων. Ας ακούσουμε τον Γάλλο φιλόσοφο, πολιτειολόγο, ιστορικό και κοινωνιολόγο, Raymond Aron: «Το πρόβλημα της εξωτερικής πολιτικής είναι διπλό πρόβλημα ατομικής και συλλογικής επιβίωσης» («Paix et Guerre entre les Nations. Théorie des Rélations Internationales»). Η ευθύνη και το υπέρτατο καθήκον μιας κυβέρνησης είναι η διασφάλιση της ατομικής και συλλογικής επιβίωσης και ελευθερίας του λαού και του κράτους και η εντεύθεν υπεράσπιση, με κάθε μέσο, των εθνικών συμφερόντων.
Η «Δήλωση της Ιερουσαλήμ», ο άξονας του κακού και τα 4 θεμελιώδη προαπαιτούμενα
Όλες οι προσπάθειες για συνομιλίες οδηγούν σε τουρκική λύση στο Κυπριακό. Γιατί Αθήνα και Λευκωσία εθελοτυφλούν; Και γιατί αρνούνται να παραδεχτούν ότι η πολιτική κατευνασμού και εξημέρωσης της Τουρκίας, απέτυχε; Η «Δήλωση της Ιερουσαλήμ» αλλάζει δραστικά και αποφασιστικά τα δεδομένα στη σκακιέρα της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής. Θα τα αξιοποιήσουν υπέρ του Ελληνισμού;
Κόμματα-προεδρικό είναι η πυώδης γάγγραινα του ΡΙΚ. Δεν μπορεί να είναι η… θεραπεία του
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου καλείται να αναγνωρίσει, επιτέλους, τη σημασία και την αξία της πολιτικής σιωπής. Σε αυτό τον τόπο δεν κατοικούν ανδράποδα αλλά πολίτες που δεν ανέχονται πλέον τους υποκριτικούς κρωγμούς του για το ΡΙΚ. Αν θέλει να παίξει κομματικά και προσωπικά παιγνίδια με τον Αναστασιάδη, δικαίωμά του, αλλ’ όχι σε βάρος της νοημοσύνης του δημοσιογραφικού και άλλου προσωπικού του κρατικού Ιδρύματος ούτε των πολιτών. Και αν πράγματι ενδιαφέρεται -τόσο όψιμα, τόσο κωμικά, τόσο γελοία…-για το ΡΙΚ, ναι, προκαλείται ξανά και δημόσια: Πού είναι οι προτάσεις του ΔΗΣΥ για μια πραγματικά ανεξάρτητη και ελεύθερη, απαλλαγμένη από την …
Κόμματα-προεδρικό είναι η πυώδης γάγγραινα του ΡΙΚ. Δεν μπορεί να είναι η… θεραπεία του
Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου καλείται να αναγνωρίσει, επιτέλους, τη σημασία και την αξία της πολιτικής σιωπής. Σε αυτό τον τόπο δεν κατοικούν ανδράποδα αλλά πολίτες που δεν ανέχονται πλέον τους υποκριτικούς κρωγμούς του για το ΡΙΚ. Αν θέλει να παίξει κομματικά και προσωπικά παιγνίδια με τον Αναστασιάδη, δικαίωμά του, αλλ’ όχι σε βάρος της νοημοσύνης του δημοσιογραφικού και άλλου προσωπικού του κρατικού Ιδρύματος ούτε των πολιτών. Και αν πράγματι ενδιαφέρεται -τόσο όψιμα, τόσο κωμικά, τόσο γελοία…-για το ΡΙΚ, ναι, προκαλείται ξανά και δημόσια: Πού είναι οι προτάσεις του ΔΗΣΥ για μια πραγματικά ανεξάρτητη και ελεύθερη, απαλλαγμένη από την …