«Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου»
Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν, έχει τρία ινδάλματα και έναν μέντορα. Πρώτο ίνδαλμα: Ο Αδόλφος Χίτλερ. Η πολιτική τεχνοτροπία, η συμπεριφορά, η ομιλία, ακόμα και οι χειρονομίες Ερντογάν υποβάλλουν ένα χιτλερικό υπόβαθρο. Άλλωστε δεν απέκρυψε ποτέ ότι ήταν θαυμαστής του Χίτλερ. Όπως ο καθηγητής Μάριος Ευρυβιάδης έγραψε (11.3.2018, hellasjournal.com, του εκλεκτού συνάδελφου, Μιχ. Ιγνατίου):
«Το 2016 κυκλοφόρησε στα Ελληνικά (από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος, Αθήνα) η μοναδική στο είδος της μελέτη του Stephan Ihrig, “Ατατούρκ και Ναζί: Δάσκαλος και μαθητής στην εφαρμογή του ολοκληρωτισμού” (Ataturk in the Nazi Imagination). Η μελέτη πρωτοεκδόθηκε το 2014 από το Harvard University Press και βασίζεται στη διδακτορική του διατριβή, η οποία εκπονήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge με θέμα τις αντιλήψεις των Ναζί για τη Νέα Τουρκία (1919-1945)».
Ο Μ. Ευρυβιάδης επισημαίνει επίσης «την κοινή ορολογία και γλώσσα που χρησιμοποιούν Γερμανοί και Τούρκοι για την ανάγκη των οργανωμένων σφαγών των μειονοτικών μέσα στις επικράτειές τους και την αμεσότατη σχέση ανάμεσα στις γενοκτονικές τους πολιτικές». Είναι γνωστή η απόφανση των ναζιστών, όταν ξεκινούσαν τα πογκρόμ εναντίον των Εβραίων και άλλων λαών: «Ποιος θυμάται τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους;»
Ο καθηγητής Ευρυβιάδης διερωτάται: «Τι κοινό έχουν οι ολοκληρωτικές και ρατσιστικές αντιλήψεις του Ερντογάν με το δίδυμο Χίτλερ-Κεμάλ; Σχεδόν τα πάντα. Ο Ερντογάν δήλωσε δημόσια (2018) πως έχει τον Χίτλερ και τη “διακυβέρνησή” του ως το “ιδεώδες” μοντέλο που επιδιώκει και για τη δική του “αναγεννημένη Νέα Τουρκία”».
Εξάλλου, ο Σάββας Καλεντερίδης, πρώην αξιωματικός του ελληνικού στρατού και γεωπολιτικός αναλυτής, σε κείμενό του (20.11.2019, στην ιστοσελίδα infognomonpolitics.gr, με τίτλο: «Σύγκριση Χίτλερ και Ερντογάν – Δείτε τις
συγκλονιστικές ομοιότητες των δύο ανδρών») έγραψε πως, αφού ο Ερντογάν σταθεροποιήθηκε στην εξουσία:
– Εξασφάλισε τεράστια κεφάλαια από Τούρκους επιχειρηματίες για τον εαυτό του, την οικογένεια και το κόμμα του, όπως ο Χίτλερ. – Στράφηκε εναντίον του Ισραήλ και της «κακιάς ιμπεριαλιστικής» Δύσης, όπως ο Χίτλερ. – Έκλεισε στη φυλακή πολιτικούς του αντιπάλους, όπως ο Χίτλερ. –Ίδρυσε και στελέχωσε με ισλαμιστές δικό του, ιδιωτικό στρατό, την εταιρεία SADAT, που λειτουργεί όπως τα «τάγματα εφόδου» του Χίτλερ –Εφάρμοσε ρατσιστική γενοκτόνο πολιτική εναντίον των Κούρδων, όπως ο Χίτλερ κατά των Εβραίων.
–Υιοθέτησε ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα, με το οποίο φιλοδοξεί να κυριαρχήσει στην ευρύτερη περιοχή και (η Τουρκία) να γίνει ηγέτιδα δύναμη στον μουσουλμανικό κόσμο, όπως ο Χίτλερ διεκδίκησε ηγετικό ρόλο για τους Γερμανούς – Αμφισβήτησε τη συνθήκη της Λοζάνης, όπως ο Χίτλερ των Βερσαλλιών.
– Αμφισβήτησε τον ΟΗΕ, λέγοντας ότι αδικείται και δεν εκπροσωπείται ο μουσουλμανικός κόσμος στο ΣΑ, όπως ο Χίτλερ την Κοινωνία των Εθνών. – Υιοθέτησε τη θεωρία του «ζωτικού χώρου», εισβάλλοντας στο Ιράκ, στη Συρία, στην ΑΟΖ της Κύπρου, στην Ελλάδα, μέσω της Γαλάζιας Πατρίδας και ετοιμάζεται να επεκταθεί στα όρια της παλαιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με στρατιωτικές βάσεις.
Το δεύτερο ίνδαλμα του σουλτάνου είναι ο ιδεολογικός πατέρας του τουρκικού εθνικισμού, Ζιγιά Γκοκάλπ. Σε άρθρο του στο περιοδικό Yeni Hayat, το 1911, ο Γκοκάλπ περιέγραφε, όπως σημειώνει ο καθηγητής Ευρυβιάδης, τον νέο άνθρωπο της νεοτουρκικής Νέας Τάξης: «Οι Τούρκοι ήταν οι “υπεράνθρωποι” που είχε φανταστεί ο Γερμανός φιλόσοφος Nietzsche… Από την τουρκικότητα θα γεννηθεί η νέα ζωή…»
Το τρίτο ίνδαλμα του Ερντογάν και πολιτικός πατέρας του είναι ο ακραίος ισλαμιστής και εθνικιστής ηγέτης, Νετσμετίν Ερμπακάν. Αυτός δημιούργησε τις ισλαμικές και νεο-οθωμανικές ονειρώξεις του μέσα από τα τεμένη και την προσήλωση στο Ισλάμ. Όπως σημειώνει ο Soner Cagaptay, Τούρκος ιστορικός, στο βιβλίο του: «The New Sultan. Erdogan and the crisis of modern Turkey» (εκδόσεις I.B. Tauris, 2018), ο Ερντογάν έδωσε στον πρωτότοκο γιο του το όνομα Νεμτσετίν Μπιλάλ.
Ο μέντορας του σουλτάνου: Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, συγγραφέας του γνωστού βιβλίου: «Στρατηγικό Βάθος. Η διεθνής θέση της Τουρκίας» (εκδόσεις «Ποιότητα», Αθήνα, 2010), πρώην Υπουργός Εξωτερικών και Πρωθυπουργός της Τουρκίας και σήμερα πολιτικός αντίπαλος του σουλτάνου.
Ο Νταβούτογλου καθόρισε τους στόχους της Τουρκίας για τις επόμενες δεκαετίες: Να συγκρουστεί με το Ισραήλ για να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη του Ισλάμ. Να απομακρυνθεί από την άπιστη Δύση. Να αποκτήσει ναυτική ισχύ και να διεκδικήσει
ηγετικό ρόλο, ώστε να εξελιχθεί σε μεγάλη δύναμη. Να επεμβαίνει σε πρώην οθωμανικές κτήσεις για προστασία μουσουλμανικών μειονοτήτων.
Για το Αιγαίο, ο Νταβούτογλου θεωρεί ότι τα περισσότερα νησιά παραχωρήθηκαν από λάθος στην Ελλάδα και γι’ αυτό ευθύνεται ο Ατατούρκ. Για την Κύπρο υποστήριξε ότι «δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει τη στρατηγική θέση της», υπογραμμίζοντας κυνικά: «Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί (στην Κύπρο), η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου». Ο Ερντογάν αποδεικνύεται άριστος μαθητής τους!
