Σάββας Ιακωβίδης

Αν ζούσαμε σε άλλη, πραγματικά γνήσια δημοκρατία, ο Ν. Αναστασιάδης θα αποτελούσε ήδη παρελθόν, επειδή και η πολιτική ακεραιότητά του αμφισβητείται από την πλειοψηφία των πολιτών. Είναι γνωστόν ότι η εξουσία φθείρει και διαφθείρει. Στην κυπριακή μπανανία, εξαιτίας και της ασύλληπτης και ατιμώρητης διαφθοράς, ξεπέρασε τα όρια του σεσηπότος. Όζει και δηλητηριάζει τον τόπο και τις ζωές των πολιτών

Την 1^η Μαΐου 1993, ο τότε Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Pierre Bérégovoy, αυτοκτόνησε. Είχε κατηγορηθεί για την κατιούσα πορεία του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος. Χειρότερα: Η σατιρική εφημερίδα «Le Canard enchaîné» αποκάλυψε  ότι πήρε δάνειο ενός εκατομμυρίου φράγκων, χωρίς τόκο, από έναν βιομήχανο, για να αγοράσει διαμέρισμα στο Παρίσι.

Το 2006, ο ηγέτης των Φιλελευθέρων στη Bρετανία παραιτήθηκε όταν έγινε γνωστό ότι έδινε αγώνα απεξάρτησης από το αλκοόλ. Το 2014, η Υπουργός Πολιτισμού της Βρετανίας, Μαρία Μίλερ, υπέβαλε την παραίτησή της μετά από μία εβδομάδα επικρίσεων για τη διαχείριση των βουλευτικών της δαπανών. Το 2014, επίσης, ο τότε Πρωθυπουργός της Νότιας Κορέας παραιτήθηκε αναλαμβάνοντας την κυβερνητική ευθύνη μετά τη βύθιση πλοίου, που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους εκατοντάδες επιβάτες, κυρίως νεαροί μαθητές.

Το 2019, ο Πρωθυπουργός της Φινλανδίας υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του μετά την αποτυχία να περάσει ένα πρόγραμμα κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και μεταρρυθμίσεων στο σύστημα υγείας. Πέρσι, η Υπουργός Παιδείας της Εσθονίας υπέβαλε την παραίτησή της μετά από δημοσιεύματα ότι χρησιμοποιούσε κρατικό αυτοκίνητο και οδηγό του υπουργείου, για να μεταφέρει τα παιδιά της στο σχολείο.

Πριν από λίγες ημέρες, η ολλανδική κυβέρνηση παραιτήθηκε υπό το βάρος της λεγόμενης «υπόθεσης παροχών», η οποία αφορούσε περίπου 26.000 γονείς, που κατηγορήθηκαν λανθασμένα για απάτη με το επίδομα παιδικής φροντίδας. Τέλος, στην Ιαπωνία, παλιά, οδηγός του αυτοκρατορικού οχήματος έκανε χαρακίρι επειδή πέρασε με κόκκινο… Μια σημαντική πολιτική αρχή, που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν ηγέτη, είναι η αξιοπιστία. Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, την περ. Πέμπτη (28/1/2021), με σχεδόν θυμωμένο διάγγελμά του, απευθύνθηκε προς τους πολίτες για τη γάγγραινα της διαφθοράς. Δεν έπεισε. Εξόργισε!

Η αφορμή ήταν όσα εδώ και πολύ καιρό αποκαλύπτονται, λέγονται, διαθρυλούνται και καταγγέλλονται για το αμαρτωλό πρόγραμμα πολιτογραφήσεων ξένων, οι οποίοι έπαιρναν ευρωπαϊκά κυπριακά διαβατήρια με αντάλλαγμα την κατάθεση εκατομμυρίων. «Τικ-τικ τζιαι επέρναν (η έγκριση)», κατά τον Χάσικο. Ο Πρόεδρος παραδέχθηκε ότι το πρόγραμμα είχε νομικά και άλλα κενά, κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι γνώριζε αλλά δεν έκανε τίποτε για να τα διορθώσει και δικαιολογήθηκε ότι η κυβέρνησή του προσπάθησε να επιφέρει αλλαγές ώστε να αποτρέπει επιτηδείους να το εκμεταλλεύονται. Προφανώς δεν τα κατάφερε, αν κρίνουμε από τις αποκαλύψεις του Αλ Τζαζίρα, όπως και τις ομολογίες τριών υπουργών, των πρώην Γεωργιάδη και Χάσικου και του νυν Πετρίδη.

Αν είχαμε κοινοβουλευτικό σύστημα, ο Ν. Αναστασιάδης θα ήταν παρελθόν πριν από χρόνια. Το προεδρικό σύστημα τού επιτρέπει να συμπεριφέρεται ως ηγεμόνας και να παραγνωρίζει μιαν άλλη, θεμελιώδη πολιτική αρχή: Της ευθιξίας. Ο Πρόεδρος εστίασε στα χρυσά διαβατήρια, τα οποία εξευτέλισαν και διέσυραν την Κύπρο διεθνώς. Και μόνον αυτό το πρωτοφανές σκάνδαλο, έστω και αν δεν φέρεται να εμπλέκεται, θα έπρεπε να τον οδηγήσει να υποβάλει την παραίτησή του.

Παράδειγμα: Το 2002, ο τότε Πρωθυπουργός της Ολλανδίας, ενώ δεν έφταιγε, υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησής του μετά από έκθεση, διά της οποίας κατηγορείτο η χώρα ότι ολλανδικό απόσπασμα στη Σερβία δεν παρενέβη για να εμποδίσει τη σφαγή στη Σρεμπρένιτσα, το 1995!

Επιμελώς και πονηρά, ο Πρόεδρος απέφυγε να αναφερθεί στις απίστευτες κατηγορίες που δημοσιογράφος διατυπώνει εναντίον του σε βιβλίο, στο οποίο αναφέρεται σε «συμμορίτες» που κατέστρεψαν την Κύπρο με το κούρεμα. Ο Ν. Αναστασιάδης επέλεξε τον εύκολο στόχο, τον δημοσιογράφο Παράσχο και τους αναπόδεικτους ισχυρισμούς του για εκατομμύρια, που το δικηγορικό γραφείο του Προέδρου φέρεται να καρπώθηκε. Γιατί δεν απαντά για τα δωρεάν ταξίδια του από Σαουδάραβα φίλο του, στις Σεϋχέλλες; Γιατί δεν εξηγεί τη χρηματοδότηση του ΔΗΣΥ από την Focus;

Το δικηγορικό γραφείο που διαχειρίζονται οι θυγατέρες του συνέβαλε και αυτό στην έκδοση δεκάδων χρυσών διαβατηρίων. Απορεί κάθε πολίτης: Γιατί διατηρείται το όνομα του Προέδρου σε αυτό; Ακόμα και ο πιο καλόπιστος θα υποψιαστεί τα πιο πονηρά. Για πολλοστή φορά, ο Πρόεδρος είπε ότι αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για την εποπτεία και τον έλεγχο του προγράμματος για τα χρυσά διαβατήρια. Πρόκειται για το τελευταίο πολιτικό ανέκδοτο. Ούτε ένα mea culpa. Υποτιμά βάναυσα και προσβάλλει τη  νοημοσύνη των πολιτών. Ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει ότι απολογείσαι, παραιτείσαι ή… αυτοκτονείς!

Δύο βασικά χαρακτηριστικά της πολιτικής είναι η πολιτική υπευθυνότητα και η πολιτική ακεραιότητα. Πολιτική υπευθυνότητα σημαίνει ότι ο Πρόεδρος είναι υπόλογος όχι μόνο για τις πράξεις ή παραλείψεις τού ιδίου αλλά και για εκείνες και του τελευταίου υφισταμένου του, υπουργού, υπηρεσιακού ή απλού κυβερνητικού υπαλλήλου.

Αν ζούσαμε σε άλλη, πραγματικά γνήσια δημοκρατία, ο Ν. Αναστασιάδης θα αποτελούσε ήδη παρελθόν επειδή και η πολιτική ακεραιότητά του αμφισβητείται από την πλειοψηφία των πολιτών. Είναι γνωστόν ότι η εξουσία φθείρει και διαφθείρει. Στην κυπριακή μπανανία, εξαιτίας και της ασύλληπτης και ατιμώρητης διαφθοράς, ξεπέρασε τα όρια του σεσηπότος. Όζει και δηλητηριάζει τον τόπο και τις ζωές των πολιτών.