Όλες οι προσπάθειες για συνομιλίες οδηγούν σε τουρκική λύση στο Κυπριακό. Γιατί Αθήνα και Λευκωσία εθελοτυφλούν; Και γιατί αρνούνται να παραδεχτούν ότι η πολιτική κατευνασμού και εξημέρωσης της Τουρκίας, απέτυχε; Η «Δήλωση της Ιερουσαλήμ» αλλάζει δραστικά και αποφασιστικά τα δεδομένα στη σκακιέρα της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής. Θα τα αξιοποιήσουν υπέρ του Ελληνισμού;
Η «Δήλωση της Ιερουσαλήμ», της Τετάρτης 20/3/2019, από τους ηγέτες της Ελλάδος, της Κύπρου και του Ισραήλ, με τις ευλογίες των ΗΠΑ, σηματοδοτεί μια πολυδιάστατης σημασίας, εξέλιξη, η οποία ήδη αλλάζει άρδην τα γεωπολιτικά, στρατηγικά και ενεργειακά δεδομένα της περιοχής. Πρώτα απ’ όλα, επαναφέρει και εδραιώνει τις ΗΠΑ ως τον κυρίαρχο και ισχυρό δρώντα στην περιοχή της Αν. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, μετά τις ολέθριες επιπολαιότητες του Μπαράκ Ομπάμα και της Χίλαρυ Κλίντον, που πίστεψαν, αφελώς, στις προοπτικές της «Αραβικής Άνοιξης».
Δεύτερον, σχηματίζεται ένας πανίσχυρος πολιτικός, στρατηγικός, ενεργειακός και στρατιωτικός άξονας που εκτείνεται από το Ισραήλ, μέσω Κύπρου προς Ελλάδα, με την απροκάλυπτη συμμετοχή των ΗΠΑ, προς την Ευρώπη. Τρίτον, η ανακάλυψη και επιβεβαίωση ότι το κυπριακό θαλασσοτεμάχιο, «Γλαύκος», διαθέτει μεταξύ 5 και 8 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου όπως και το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Αιγύπτου συνιστούν μιαν εξόχως εναλλακτική λύση στο ρωσικό φυσικό αέριο.
Η Ευρώπη, υπό την ομπρέλα των ΗΠΑ, έχει πλέον συγκεκριμένες δυνατότητες απεξάρτησης από οποιουσδήποτε μελλοντικούς ενεργειακούς εκβιασμούς από τη Μόσχα. Τέταρτον, ο αγωγός EastMed πρέπει να θεωρείται γεγονός. Ήδη εξαγγέλθηκε η χρηματοδότησή του. Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδος και του Ισραήλ προέβησαν, επί του προκειμένου, σε ταυτόσημες δηλώσεις. «Το όραμα είναι να δημιουργηθεί ένα ασφαλές δίκτυο μεταφοράς ενεργειακών πόρων από το Ισραήλ, την Κύπρο, την Ελλάδα, προς την Ευρώπη».
Εμφαίνεται πως η Ιταλία αποστασιοποιείται, προς το παρόν, μέχρι νεωτέρας. Όμως, πέμπτον, το πιο σημαντικό σημείο της «Δήλωσης της Ιερουσαλήμ», είναι η ακόλουθη παράγραφος: «Ο Υπουργός Εξωτερικών Πομπέο υπογράμμισε ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν
τον τριμερή μηχανισμό που δημιούργησαν το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος, σημειώνοντας τη σημασία της αυξανόμενης συνεργασίας. Οι ηγέτες συμφώνησαν να αυξήσουν την περιφερειακή συνεργασία, να στηρίξουν την ενεργειακή ανεξαρτησία και ασφάλεια, και να αμυνθούν ενάντια σε εξωτερικές κακές επιρροές στην Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη Μέση Ανατολή».
Ποιες είναι οι «εξωτερικές κακές επιρροές» έναντι των οποίων θα αμυνθούν; Το Ιράν (με τα τρομοκρατικά ενεργούμενά του), η Τουρκία και η Ρωσία. Πρώτη αντέδρασε η Τουρκία. Διά του ΥπΕξ Τσαβούσογλου και στην παρουσία του Έλληνα ομολόγου του προειδοποίησε απειλητικά, για το θέμα των υδρογονανθράκων: «Δεν είναι ρεαλιστικό κανένα σχέδιο που δεν περιλαμβάνει την Τουρκία ή την αποκλείει. Η Τουρκία έχει δικαιώματα με βάση το διεθνές δίκαιο». Η δήλωση-απειλή του Τσαβούσογλου έγινε ακριβώς μετά από ακατανόητη δήλωση Κατρούγκαλου ότι «η Τουρκία έχει δικαιώματα στην Ανατολική Μεσόγειο και η Αθήνα το αναγνωρίζει αυτό».
Έκτον, η συμμετοχή του Αμερικανού ΥπΕξ, Πομπέο, στην τριμερή Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ δεν αφίστατο και προεκλογικής υποστήριξης προς τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, Νετανιάχου, ο οποίος θεωρείται ως ο καλύτερος φίλος του προέδρου Τραμπ. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ότι η συμμετοχή Πομπέο στη σύνοδο της Ιερουσαλήμ οφείλεται πρώτιστα στον Νετανιάχου, ο οποίος ξεκαθάρισε ότι ο αγωγός EastMed δεν πρόκειται να περάσει από την Τουρκία.
Έβδομον, οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έστειλαν μηνύματα, η μία προς την Τουρκία, η οποία επιμένει να συναγελάζεται με τους Ρώσους και να εγκαταστήσει τους πυραύλους S-400. Το δε Ισραήλ, προς το Ιράν, τον ορκισμένο εχθρό του, που βρίσκεται στην εξώπορτά του, στη Συρία. Όγδοον, η Κύπρος ανήκει, περισσότερο ξεκάθαρα από ποτέ, στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ και της Δύσης. Ένατον, φίλη μεν της Κύπρου η Ρωσία και κρίσιμος εταίρος αλλ’ εκτός ενεργειακού και άλλου παιγνιδιού επειδή συνεργάζεται με την Τουρκία και συγκρούεται με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Όλες αυτές οι εξελίξεις μπορεί να αποβούν θετικές ή και σωτήριες για τον Ελληνισμό υπό τα ακόλουθα τέσσερα προαπαιτούμενα: Πρώτον, Αθήνα και Λευκωσία στο εξής να ενεργούν με άκρα σοβαρότητα, αξιοπιστία, διεκδίκηση και συνέπεια έναντι των ισχυρών εταίρων τους, ΗΠΑ και Ισραήλ. Δεύτερον, να ενισχύσουν την οικονομία τους, διότι είναι το εχέγγυο για το τρίτο προαπαιτούμενο: Ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Οι συμμαχίες και οι συνεργασίες για το κολοσσιαίο θέμα των υδρογονανθράκων απαιτούν… χτες και στρατιωτική ισχυροποίηση Ελλάδος και Κύπρου.
Γιατί; Διότι η Τουρκία έχει κτίσει έναν ισχυρό στόλο, διά του οποίου μόλις πρόσφατα αμφισβήτησε, με την άσκηση «Γαλάζια Θάλασσα», τη «γαλάζια ενδοχώρα» της Ελλάδος, της Κύπρου και του Ισραήλ. Η Ελλάδα και ιδίως η κατεχόμενη Κύπρος, πώς θ΄ αντιμετωπίσουν την τουρκική επιθετικότητα; Τέταρτον, όλες οι προσπάθειες για
συνομιλίες οδηγούν σε τουρκική λύση στο Κυπριακό. Γιατί Αθήνα και Λευκωσία εθελοτυφλούν; Και γιατί αρνούνται να παραδεχτούν ότι η πολιτική κατευνασμού και εξημέρωσης της Τουρκίας, απέτυχε; Η «Δήλωση της Ιερουσαλήμ» αλλάζει δραστικά και αποφασιστικά τα δεδομένα στη σκακιέρα της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής. Θα τα αξιοποιήσουν υπέρ του Ελληνισμού;
