Οι ηγέτες του κυπριακού Ελληνισμού βολεύονται με την τουρκοδιζωνική τερατουργία. Ασεβούν αδίστακτα προς την κυρίαρχη απόφαση του κυπριακού Ελληνισμού που, διά του βροντερού ΟΧΙ του 76%, το 2004, απέρριψε και την διζωνική και όλες τις οδυνηρές υποχωρήσεις και συμβιβασμούς των
Παραφράζοντας το γνωστό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη (σε στίχους Λ. Μαλένη), «Xρυσοπράσινο φύλλο», τολμούμε να υποστηρίξουμε ότι η Κύπρος κατήντησε η γη της παράνοιας και της αήττητης τουρκοδουλοφροσύνης. Από το 1938, το 1956, το 1963, το 1967 και το 1974 η Τουρκία βροντοφωνάζει ότι η Κύπρος είναι τουρκική και ότι απαιτεί να την επανακτήσει, όπως ακριβώς σχεδιάστηκε από τον Νιχάτ Ερίμ και την τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, ΜΙΤ, και υλοποιείται από τη δεκαετία του ΄50 – και με ελληνική βοήθεια, δυστυχώς.
Όλοι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες της Τουρκίας καθημερινά φωνάζουν μεγαφωνικά στους ηγέτες της Ελλάδος και της Κύπρου ότι ένας είναι ο στόχος της διαχρονικής πολιτικής τους: Η επαναφορά της νήσου υπό νεο-Οθωμανικό ζυγό και η τουρκοποίηση-ισλαμοποίησή της. Ξανά προς τους ηγέτες του Ελληνισμού: Η Τουρκία δεν θέλει ούτε διζωνική, ούτε διχοτόμηση, ούτε συνομοσπονδία, ούτε δύο κράτη. Απαιτεί να καταπιεί ολόκληρη την Κύπρο. Οι προτάσεις της για διζωνική και δύο κράτη συνεργούν ακριβώς προς αυτήν την αταλάντευτη, διαχρονική τουρκική στοχοθεσία. Πώς θα την εμποδίσετε;
Δύο γεγονότα. Πρώτον, σε χαιρετισμό του για την αποφράδα ημέρα της τουρκικής εισβολής (20/7/2022), ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, σε μια έκλαμψη πικρής ειλικρίνειας, έκανε μερικές τραγικές παραδοχές:
«Δυστυχώς, παρακολουθώντας το Κυπριακό από το 1977 μέχρι σήμερα», είπε, «οι διαπιστώσεις μου είναι πως, παρά τις διαχρονικές υποχωρήσεις και τους ιστορικούς αλλά και οδυνηρούς συμβιβασμούς της πλευράς μας, η τουρκική εμμονή σε απαράδεκτες θέσεις, που δεν συνάδουν σε σύγχρονα κράτη, οδηγούσε σε εκτροχιασμό της κάθε διαπραγματευτικής διαδικασίας.
»Διαχρονικός στόχος δεν είναι άλλος παρά η αποφυγή εξεύρεσης λύσης, ώστε να οδηγηθούμε στα όσα δημόσια κατέθεσαν η Τουρκία και ο εγκάθετός της στη Γενεύη στις 25 Απριλίου 2021 για λύση δύο κρατών, με συνακόλουθη τη συνέχιση του σφετερισμού περιουσιών, την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον εποικισμό
και τη μόνιμη παρουσία τουρκικών στρατευμάτων. Σε απάντηση, θέλω να καταστήσω σαφές πως εμείς δεν θα αποδεχτούμε ποτέ την επιλογή της παράδοσης».
Γεγονός δεύτερο: Την Πέμπτη, 21/7/2022, οι τρεις υποψήφιοι για την προεδρία της Δημοκρατίας, Αβ. Νεοφύτου (ΔΗΣΥ), Α. Μαυρογιάννης (δήθεν ανεξάρτητος, στηρίζεται από το ΑΚΕΛ) και Ν. Χριστοδουλίδης (τάχα ανεξάρτητος, στηρίζεται από ΔΗΚΟ-ΕΔΕΚ), ήταν προσκαλεσμένοι στην εκπομπή «Προκλήσεις», του ΡΙΚ. Και οι τρεις, πέρα από κωμικούς, αλλ’ αποκαλυπτικούς του χαμηλού επιπέδου τους, διαπληκτισμούς, υποστηρίζουν τα ολέθρια ΜΟΕ, την καταστροφική αγγλοτουρκοδιζωνική και την παραμονή στρατευμάτων και μετά τη λύση, υπό τη νεφελώδη προϋπόθεση ότι σε… κάποιο χρονικό διάστημα θα αποσυρθούν.
Ιδιαίτερα ο Ν. Χριστοδουλίδης επέμενε πως, ό,τι κατατίθεται στο τραπέζι των συνομιλιών, δεν αποσύρεται. Ως πολιτικός επιστήμονας φαίνεται να αγνοεί ότι οι Τούρκοι και αποσύρουν και απορρίπτουν και προτάσσουν δικές τους αξιώσεις, επειδή αυτό εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς και τα συμφέροντά τους. Εμάς ποια συμφέροντα και πώς εξυπηρετεί την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού η καταστροφική προσκόλληση στην τουρκοδιζωνική; Παράλληλα, ο Αβ. Νεοφύτου έσκισε τα ιμάτιά του από ιερή αγανάκτηση επειδή στο Crans Montana τέθηκε θέμα «μηδέν εγγυήσεις, μηδέν στρατεύματα πριν από οποιαδήποτε λύση».
Η ελληνική πλευρά γιατί εμμένει στην αποδοχή τουρκικών θέσεων; Η διζωνική είναι τουρκική θέση, αγγλικής επίνευσης και ελληνικής, δυστυχώς, αποδοχής. Οι Τούρκοι προσπέρασαν τη διζωνική, επιμένουν τώρα σε λύση δύο κρατών, επειδή απαιτούν κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ηγέτες μας παραμένουν ολεθρίως προσκολλημένοι στην τουρκοδιζωνική. Προκαλούνται όλοι, Αναστασιάδης, Νεοφύτου, Μαυρογιάννης και Χριστοδουλίδης: Η διαδικασία των συνομιλιών, από το 1977 (πρώτο ανακοινωθέν Μακαρίου-Ντενκτάς, ΟΧΙ συμφωνία) μέχρι σήμερα, πού οδήγησε; Πουθενά! Αυτή η οδυνηρή πλην καθυστερημένη διαπίστωση δεν έπρεπε να επιβάλει αλλαγή πορείας και πολιτικής;
Η ελληνική πλευρά υιοθέτησε και επιμένει να ακολουθεί μιαν ΑΔΙΕΞΟΔΗ, καταστροφική πορεία, επειδή ουδέποτε αποφάσισε να σχεδιάσει μια ξεκάθαρη στρατηγική απελευθέρωσης. Ενώ γνωρίζει, κατά παραδοχή Αναστασιάδη, ότι η Τουρκία δεν θέλει λύση, επιμένει να προσχωρεί σε τουρκικές θέσεις. Γιατί; Διότι δεν έχει ένα μακράς πνοής στρατηγικό αφήγημα ανάσχεσης της τουρκικής αρπακτικότητας και επειδή αρνείται να αντιμετωπίσει την επιτακτική αναγκαιότητα: Πώς να εξουδετερώσει τους κατ’ εναντίον της Κύπρου τουρκικούς κατακτητικούς σχεδιασμούς. Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν και θέλουν να κυβερνήσουν τον τόπο επιμένουν να γλείφουν και να εκλιπαρούν τον Τούρκο επειδή αγνοούν την ιστορία, την τεχνοτροπία και την επιθετικότητά του. Αγνοούν τον Θουκυδίδη και τον Σουν Τζου.
Επιμένουν να αγκιστρώνονται σε πολιτικές που οδηγούν κατευθείαν στην τουρκοποίηση της Κύπρου επειδή πιστεύουν, αφελέστατα, ότι ο Τούρκος θα
συναινέσει σε λειτουργική, δημοκρατική και ευρωπαϊκών προδιαγραφών λύση στο Κυπριακό. Προπάντων, είναι ευεπίφοροι σε υποδείξεις, «συμβουλές», υποβολές ξένων και ειδικά των Εγγλέζων. Από τον μακροχρόνιο του Μακαρίου φτάσαμε στον πάτο που αποκαλείται Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και στην αγγλοτουρκοδιζωνική. Παραγνωρίζουν ότι το Κυπριακό είναι πρώτιστα διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής, εθνοκάθαρσης, εποικισμού, παραβίασης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θρησκευτικών ελευθεριών και σύλησης της πολιτιστικής και ιστορικής κληρονομιά μας.
Οι ηγέτες του κυπριακού Ελληνισμού βολεύονται με την τουρκοδιζωνική τερατουργία. Ασεβούν αδίστακτα προς την κυρίαρχη απόφαση του κυπριακού Ελληνισμού που, διά του βροντερού ΟΧΙ του 76%, το 2004, απέρριψε και τη διζωνική και όλες τις οδυνηρές υποχωρήσεις και συμβιβασμούς των. Αδυνατούν να κατανοήσουν ότι ο Τούρκος δεν επέστρεψε ποτέ διά της υπογραφής του όσα άρπαξε με το σπαθί του. Αρνούνται να συνειδητοποιήσουν ότι ο Τούρκος μία γλώσσα καταλαβαίνει και σέβεται, εκείνην της ισχύος.
Γι’ αυτό άφησαν την Κύπρο αθωράκιστη, έρμαιο στην αρπακτικότητα του Αττίλα. Γι’ αυτό ουδέποτε πίστεψαν στην αμυντική ισχυροποίηση του τόπου. Γι’ αυτό κατασπάραξαν τα δισεκατομμύρια που οι πολίτες εισφέρουν για την άμυνα. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία άνοιξε την όρεξη στον Ερντογάν και στους Κινέζους και σε άλλους επίδοξους εισβολείς. Σημειώνονται τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές, αλλά οι ηγέτες της Κύπρου εμμένουν στη διζωνική καταστροφή της, αναμένοντας οίκτον και έλεος από τον Τούρκο σφαγέα μας.
