ρόεδρος και ΔΗΣΑΚΕΛ θέλουν πολίτες άνευρους, πλαδαρούς, λαπάδες, σπιθαμιαίους, λωτοφάγους και όχι πολίτες υπερήφανους πατριώτες και αγωνιστές για την ελευθερία της Κύπρου μας.
Ο μέγας τραγικός, Ευριπίδης, διασάλπισε πριν από 2500 χρόνια και πλέον το διαχρονικώς ατίμητον και ανεπανάληπτον: «Όλβιος όστις της ιστορίας έσχε μάθησιν». Ο πρόεδρος Αναστασιάδης φοίτησε μερικά χρόνια και στο ευκλεές Παγκύπριον Γυμνάσιον Αρρένων Κύκκου. Εκεί δίδαξαν φωτισμένοι και εμπνευσμένοι καθηγητές, οι οποίοι μας εμφύσησαν τη ζωοδόχα δύναμη της μάθησης, ιδιαίτερα της Ιστορίας, της αγάπης προς την Ελλάδα και την Κύπρο, τη φιλοπατρία και την περηφάνια που είμαστε Έλληνες.
Δεν γνωρίζουμε πόσο επιμελής μαθητής ήταν ο Ν. Αναστασιάδης. Με την Ιστορία μάλλον δεν πρέπει να τα πήγαινε πολύ καλά, αν κρίνουμε από μια εξωφρενικά ανιστόρητη ομιλία που έκανε την περ. Δευτέρα σε μια δικοινοτική Εκδήλωση της Τεχνικής Επιτροπής για την Εκπαίδευση-Συνέδριο Διευθυντών/ριών «Imagine» με θέμα: «Transformational Leadership for Peace» (μετασχηματιστική ηγεσία για την ειρήνη). Στο συνέδριο πήραν μέρος 50 διευθυντές/ντριες από κάθε κοινότητα.
Δεν θα σχολιάσουμε το άκρως άτοπο, άκαιρο και ανεπίτρεπτο της δικοινοτικής εκδήλωσης, που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Λήδρα Πάλας» ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια πρωτοφανής, επιθετική, απειλητική και πολεμική δραστηριότητα και επιθετικότητα της κατοχικής Τουρκίας εναντίον της Κύπρου και της Ελλάδος.
Υποψιαζόμαστε ότι κάποιος πανάσχετος ιστορικά αλλά καλά εκπαιδευμένος τουρκολαγνικά έγραψε την ανεκδιήγητη ομιλία, που ο Πρόεδρος εκφώνησε στην εκδήλωση, χαριεντιζόμενος με τον φίλο του (!!) κατοχικό Ακιντζί. Ο Ν. Αναστασιάδης χαιρέτισε με ενθουσιασμό «τις δράσεις που έχει αναπτύξει η Τεχνική Επιτροπή Εκπαίδευσης, ιδιαίτερα μέσω του προγράμματος ‘Imagine’, ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα βασισμένο στην Αντιρατσιστική Εκπαίδευση, ως μέρος μιας ολιστικής προσέγγισης για τη δημιουργία μιας κουλτούρας ειρήνης και μη-βίας για τα παιδιά της Κύπρου μας».
Ούτε μία λέξη για τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή της πατρίδας μας. Ούτε μία λέξη για τα τουρκικά εγκλήματα, τον εποικισμό, την εθνοκάθαρση, την προσφυγιά, την επικρεμμάμενη απειλή τουρκοποίησης και ισλαμοποίησης του Ελληνισμού της Κύπρου, που μεθοδεύεται τώρα και με τους παράνομους οικονομικούς μετανάστες που η Τουρκία μάς τους στέλνει φουρνιές-φουρνιές.
Παρά μόνο αναφορά, αόριστα, σε ένα «στάτους κβο που δεν επιτρέπει στο σύνολο των συμπατριωτών μας να απολαύσουν τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και το επίπεδο ευημερίας που οι υπόλοιποι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης απολαμβάνουν. Ένα στάτους κβο που δεν ήταν επιλογή των Κυπρίων». Πώς και από ποιον προκλήθηκε και γιατί συντηρείται ακόμα αυτό το απροσδιόριστο στάτους κβο; Γιατί η πολυπόθητη ειρήνη δεν ήρθε ακόμα στο νησί; Καμία εξήγηση από τον ειρηνόφιλο Πρόεδρο και τον κατοχικό φίλο του.
Και η γελοιώδης και γλοιώδης επίκληση και προσφώνηση: «Φίλε Μουσταφά: Δεν υπάρχει άλλη επιλογή ή εναλλακτική παρά να φέρουμε την ειρήνη στον τόπο μας». Γιατί εδώ και 45 χρόνια εφτά Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας με όλες τις ολέθριες παραχωρήσεις τους προς τους Τούρκους δεν πέτυχαν και δεν έφεραν ακόμα την ειρήνη; Διότι η Τουρκία απαιτεί την υποταγή μας!
Εξάλλου, γιατί τα παιδιά μας πρέπει να αγελοποιηθούν, να προβατοποιηθούν και να καταντήσουν άμορφος πολτός… ειρήνης; Μα, στο πλαίσιο της «καταπολέμησης του ρατσισμού και της ανάπτυξης ενός πολιτισμού ειρήνης», ψαλμωδεί ο Πρόεδρος. Αλλ’ υπάρχει μεγαλύτερος και αχρειότερος και αισχρότερος ρατσισμός, φασισμός, εξανδραποδισμός και ταπείνωση του ανθρώπου από την τουρκική κατοχή της πατρίδας μας; Καμία αναφορά από τον… ειρηνόφιλο Πρόεδρο.
Και ευθύς αμέσως, η πρωτοφανής ανιστόρητη πατάτα στην οποία αναφέρεται συχνά:
«Για αιώνες ζήσαμε ειρηνικά. Έχουμε καλλιεργήσει μια κοινή κουλτούρα πέραν από την εθνική καταγωγή μας. Κατορθώσαμε να συμβιώσουμε ειρηνικά, να συνδημιουργήσουμε μαζί, να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, να ζούμε σε μικτές συνοικίες της πόλης ή στις κοινότητες. Δυστυχώς, οι παρεμβάσεις τρίτων, μηδεμιάς (εγγυήτριας δύναμης) εξαιρουμένης, δημιούργησαν τα προβλήματα που ακολούθησαν».
Για να φωτίσουμε τον Πρόεδρο, ας ανατρέξουμε στην Ιστορία. Η Κύπρος κατελήφθη το 1571 από 60.000 στρατό των Μωαμεθανών, με ιππικό και πυροβολικό. Παρέμεινε υπό οθωμανική κατοχή μέχρι το 1878, όταν πουλήθηκε στους Εγγλέζους.
«Τη μέρα που έπεσε η πόλη της Λευκωσίας (9 Σεπτεμβρίου 1570), 20.000 Λευκωσιάτες εκτελέσθηκαν, κάθε εκκλησία, δημόσιο κτίριο, καταστράφηκαν και το παλάτι λεηλατήθηκε, ενώ γυναίκες και παιδιά πηδούσαν από τα ψηλά τείχη πάνω στις μυτερές και σκληρές πέτρες της τάφρου για να σκοτωθούν ώστε να μην γίνουν σκλάβοι ή να
βρεθούν στα χαρέμια των Οθωμανών. Σφαγές και βασανισμοί άμαχων είχαν συνεχιστεί για ακόμη τρεις μέρες.
»Τόσο ήταν το μέγεθος της σφαγής και της λεηλασίας στη Λευκωσία, που τα νέα διαδόθηκαν στις άλλες πόλεις και λόγω φόβου, λίγες μέρες αργότερα, ο Λαλά Μουσταφά κατέλαβε την Κερύνεια χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε έναν πυροβολισμό. Η Αμμόχωστος, όμως, αντιστάθηκε και αμύνθηκε ηρωικά από το Σεπτέμβριο του 1570 μέχρι τον Αύγουστο του 1571» (Βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κογκρέσου).
Κατά τη διάρκεια της οθωμανικής στυγνής δουλείας, ο κυπριακός Ελληνισμός υπέφερε τα πάνδεινα από τους κατακτητές όπως καταγράφηκαν από ιστορικούς, χρονογράφους, επισκέπτες, διπλωμάτες, ξένους και Έλληνες. Απορούμε: Ο Πρόεδρος δεν γνωρίζει τίποτε για τις σφαγές της 9ης Ιουλίου 1821, 486 αρχιερέων και προκρίτων, όπως τις διαζωγράφισε ο μέγας ποιητής μας, Βασίλης Μιχαηλίδης;
Η ανιστόρητη ομιλία του Προέδρου εντάσσεται στη γνωστή κυβερνητική και ΔΗΣΑΚΕΛική αντίληψη περί της τουρκικής κατοχής. Αυτή εστιάζεται στο, «κρύψε να περάσουμε», «οι Τούρκοι είναι αδελφοί μας», «μη φωνάζετε για να μην εξαγριωθεί και θυμώσει ο κ. Ερντογάν», «σκάστε για να μη χαλάσει το κλίμα». Πρόεδρος και ΔΗΣΑΚΕΛ θέλουν πολίτες άνευρους, πλαδαρούς, λαπάδες, σπιθαμιαίους, λωτοφάγους και όχι πολίτες υπερήφανους πατριώτες και αγωνιστές για την ελευθερία της Κύπρου μας.
Ο Ρήγας Φεραίος – τον ξέρεις Πρόεδρε; – βροντοφώναξε: «Οι Έλληνες δεν κάμνουν ποτέ ειρήνη με έναν εχθρό, ο οποίος κατακρατεί ελληνικό τόπο». Δεν μπορεί την ώρα που το κεφάλι του Ν. Αναστασιάδη – και όλων μας – είναι μέσα στο στόμα της άγριας τουρκικής τίγρης, ο Πρόεδρος να ευαγγελίζεται την… ειρήνη και να κανοναρχεί περί «κουλτούρας ειρήνης», όταν ο Τούρκος απαιτεί να μας κατασφάξει και να μας τουρκέψει. Αν ποθεί τόσο πολύ την ειρήνη, γιατί άφησε την Κύπρο στρατιωτικά ανοχύρωτη; Γιατί μείωσε τη θητεία; Πού χάνονται τα δισεκατομμύρια για την άμυνα;
Απευθυνόμαστε και στους γονείς: Γιατί επιτρέπετε σε όλους αυτούς τους επικίνδυνους να ευνουχίζουν ιστορικά, να προβατοποιούν εθνικά και να αγελοποιούν πνευματικά τα παιδιά σας; Ποιος έδωσε το δικαίωμα στον Αναστασιάδη και στον κατοχικό φίλο του να ξεπαστρέψουν κυριολεκτικά την ιστορική και εθνική συνείδηση των μαθητών μας; Γιατί ανέχεστε να μετατρέπουν τα παιδιά σας σε άμορφη μάζα για να εξυπηρετήσουν τα ανόσια σχέδιά τους κατά της εθνικής, ιστορικής και βιολογικής επιβίωσης του κυπριακού Ελληνισμού;
Η Τουρκία κατέχει την πατρίδα μας. Κήρυξε ξανά τον πόλεμο εναντίον μας. Είμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση από το 1974! Ο σουλτάνος επιτίθεται αδίστακτα και σκοπεύει να μας τουρκέψει. Και ο Πρόεδρος ψαλμωδεί αφελώς περί ειρήνης και ειρηνικής κουλτούρας με τον Τούρκο κατακτητή και τους εδώ πράκτορες του, που καθημερινά
ποδοπατούν, βιάζουν και ασελγούν στην ελευθερία, στην ειρήνη και στα ανθρώπινα δικαιώματά μας. Τόσος ραγιαδισμός, πια; Τόσος πουρκουαδισμός; Τόση παραίτηση, εθελοδουλεία και τουρκολιγουρισμός;
Οδύρεται και κραυγάζει από τον τάφο, ο στρατηγός Μακρυγιάννης: «…. Αχ, πατρίδα μου, δεν θα σ’ αφήσουν ζωντανή, ότι αυτείνοι σε κυβερνούν, κι’ άλλοι τοιούτοι, κι’ απ’ αυτούς κρέμεσαι».