Ένα από τα μεγαλύτερα και ολέθρια εμπόδια στην ανάπτυξη και στην προκοπή αυτού του τόπου και στην εκτίναξή του προς τα εμπρός, είναι οι γάγγραινες της αναξιοκρατίας, της ημετεροκρατίας, της κομματοκρατίας, της μετριοκρατίας και της ρουσφετοκρατίας. Όλοι οι Πρόεδροι, πριν από την εκλογή τους, διαβεβαίωναν ότι, στον σχηματισμό της κυβέρνησής τους θα επέλεγαν τους άξιους, τους ικανούς και τους άριστους. Έπεα πτερόεντα και πολιτικά φούμαρα στα μάτια όσων αφελών τους πίστευαν.
Γιατί όλοι απέτυχαν να λειτουργήσουν μακράν και πέραν της επιλογής ημετέρων, φίλων, κομματόσκυλων και λειχοπινάκων και να διορίσουν άριστους; Διότι ουδείς τόλμησε να αντισταθεί στην αήττητη κομματοκρατία και ευνοιοκρατία, αφού σε αυτές στηρίχτηκαν για να εκλεγούν, εξαπατώντας τους πολίτες με ωραία, μεθυστικά συνθήματα περί «άνοιξης», «ελπίδας», «αλλαγής», «προόδου» και άλλα παραπλανητικά παρόμοια.
Μέσα στο DNA του Κυπρίου και των πολιτικάντηδων που τον κυβερνούν έχει εμφιλοχωρήσει και ριζώσει η πελατειακή συναλλαγή. Η «εξυπηρέτηση πολιτών», δηλ. το ρουσφέτι. Η ικανοποίηση προεκλογικών δοσοληψιών. Η τακτοποίηση φίλων, κουμπάρων, κομματικών, συνεργατών και άλλων, που με διάφορους τρόπους συνέβαλαν, δήθεν, στην εκλογή του πολιτικού. Είναι τόσον ανίατα αυτά τα καρκινώματα, που μόνο με μία επανάσταση μυαλών και θέλησης αποτίναξης αυτών των δυσωδών εκτοπλασμάτων θα μπορούσαν να ανατείλουν καλύτερες ημέρες.
Υπάρχει ελπίδα! Με αφορμή την πανδημία του κορωνοϊού, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και η Κυβέρνηση έκαναν μιαν εντυπωσιακή υπέρβαση: Κάλεσαν ειδικούς, διόρισαν μια επιδημιολογική επιτροπή, αυτήν συμβουλεύονται και σε αυτήν στηρίζονται για τις όποιες αποφάσεις τους. Το ίδιο ακριβώς έπραξε και η Ελλάδα μας. Αποτέλεσμα: Ελλάδα και Κύπρος επαινούνται από διεθνή ΜΜΕ (π.χ. οι New York Times) και την ΕΕ για τον τρόπο χειρισμού και αντιμετώπισης της πανδημίας.
Για τον Ν. Αναστασιάδη, ειδικά, η προσφυγή σε ειδικούς για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα, όπως ο κορωνοϊός, αποτελεί σημαντική εξέλιξη. Θυμόμαστε: Στις 14/1/2014, μετά τον διορισμό των νέων μελών των Δ.Σ. των Ημικρατικών Οργανισμών, κόμπασε ότι σε αυτά διόρισε τους «άριστους των αρίστων» σε ικανότητες, μόρφωση, κ.λπ. Δεν αντιλέγει κανείς ότι μεταξύ των συμβούλων των Ημικρατικών υπάρχουν όντως και άριστοι.
Όμως, η πικρή εμπειρία όλες αυτές τις δεκαετίες με τα σκάνδαλα, τις ατασθαλίες, την κακοδιαχείριση και την καταλήστευση πλούτου των Ημικρατικών, όπως και της Δημ. Υπηρεσίας, έχει επιβεβαιώσει ότι οι εκάστοτε Πρόεδροι δεν διόριζαν τους άριστους αλλά δικούς τους άχρηστους, εις εξόφλησιν προεκλογικών δεσμεύσεων και κομματικών γραμματίων.
Πέρσι, ξέσπασε για πολλοστή φορά αντιπαράθεση μεταξύ ΑΚΕΛ και Ν. Αναστασιάδη. Με αφορμή καθημερινές, σχεδόν, επικρίσεις εναντίον της Κυβέρνησης, σε ομιλία του σε πανεπαρχιακή συγκέντρωση του ΔΗΣΥ Λεμεσού (18/5/2019), ο Πρόεδρος επέκρινε έντονα το ΑΚΕΛ. Είπε: «Δεν μπορούν τα μηδενικά να μιλούν για τους άριστους ή εκείνους που αρίστευσαν» και πρόσθεσε πως ο κυπριακός λαός έχει και μνήμη αλλά και γνώση.
Δυστυχώς, ο κυπριακός λαός έχει κοντή μνήμη και ελάχιστη γνώση. Αν είχε μνήμη, δεν θα εξέλεγε στην προεδρία της Δημοκρατίας όσους εξέλεξε. Και αν είχε γνώση, θα απαιτούσε διά της ψήφου του διορισμό πράγματι αρίστων και όχι αχρήστων. Το μέγα αυτό ζήτημα, που ταλανίζει διαχρονικά και καταστρέφει τον τόπο, επανήλθε στην επικαιρότητα μετά από κάποιες δηλώσεις (21.4.2020) του Δρος Μάριου Λοΐζου, επιστημονικού διευθυντή του ΟΚΥΠΥ.
Αναλύοντας τα δεδομένα όσον αφορά κρούσματα και νοσούντες, ο Δρ Λοΐζου έκαμε τις εξής ορθές και καίριες επισημάνσεις: «Είχαμε συνηθίσει σαν κοινωνία να ανεχόμαστε πολλά. Ακόμα και τη μετριότητα σε θέσεις κλειδί. Η αδυναμία και η μετριότητα στοιχίζουν. Μια λάθος απόφαση, μια ολιγωρία μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή. Μόνο η κινητοποίηση και η σωστή αξιοποίηση των καλύτερων μυαλών και η τοποθέτηση σε θέσεις κλειδί των πιο άξιων θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που έρχονται. Ίσως η έννοια της λέξης ‘αξιοκρατία’ να μην είχε ποτέ τόση σημασία όση σήμερα».
Οι πιο πάνω τοποθετήσεις του Δρος Λοΐζου προκάλεσαν ποικίλα σχόλια, ιδιαίτερα αρνητικά ή και χλευαστικά μεταξύ συναδέλφων του. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι αναμένει να τα… εξαργυρώσει, ενώ άλλοι τον απαξίωσαν. Δεν έχουν σημασία. Στην Κύπρο ζούμε και όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις. Ο Δρ Λοΐζου είπε ακριβώς αυτά που όλοι γνωρίζουν και παρατηρούν στον δημόσιο βίο, αλλά κανένας Πρόεδρος, καμία κυβέρνηση και κανένα κόμμα, παρά τις ηχηρές φλυαρίες τους, δεν θέλησαν να πατάξουν τα τέρατα που λυμαίνονται την Κύπρο.
Η διαπλοκή, η εξάρτηση, οι υπόγειες συναλλαγές, οι δεσμεύσεις και ιδιοτελείς σκοπιμότητες πνίγουν κυριολεκτικά, με τις δυσώδεις αναθυμιάσεις τους, την πολιτική και άλλη ζωή του νησιού. Διαφθείρουν και σαπίζουν τις σχέσεις, τις αντιδράσεις και τις σκέψεις των πολιτών. Ούτε η άνοιξη ήρθε, ούτε η αλλαγή, ούτε η Κύπρος έγινε η… Σιγκαπούρη της Μεσογείου. Εκτός και αν ο κορωνοϊός προκαλέσει μία νέα ζείδωρη αρχή.
