«Ο καιρός των αυτοκρατοριών έχει παρέλθει, των ελεύθερων κοινοτήτων αρχίζει, τουλάχιστον στη Δύση. Ας το αναγνωρίσουμε και ας ευνοήσουμε αυτό το λαμπρό μέλλον αντί να του τσακίζουμε τον αυχένα. Οι κοινοί φίλοι της Αγγλίας και του ελληνικού λαού ζητούν από αυτήν να σώσει κατ’ αρχήν τον Μιχαήλ Καραολή και να του αποδώσει στη συνέχεια μια πατρίδα 3000 χρόνων»
Ο κυπριακός Ελληνισμός προκαλείται ξανά και εξευτελίζεται βάναυσα για πολλοστή φορά. Οι δήθεν «κυρίαρχες βρετανικές Βάσεις», στις 2 Ιουνίου 2022 διοργανώνουν στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου «φιλανθρωπική εκδήλωση» για να «εορτάσουν τα 70χρονα της Βασίλισσας Ελισάβετ Β’ στον θρόνο, γνωστό ως Πλατινένιο Ιωβηλαίο», για την «υπηρεσία της στο έθνος μας, για πάνω από 70 χρόνια, και τη στενή στήριξή της στις Ένοπλες Δυνάμεις». «Με τη συναυλία θα εορταστεί επίσης η φιλία και η συνεργασία μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέλους της Κοινοπολιτείας».
Στη συναυλία θα συμμετέχουν η χορωδία και η χορευτική ομάδα του Πολιτιστικού Ομίλου «Διάσταση» και οι Κύπριες σοπράνο, Αλίκη Χρυσοχού και Μαρία Παπαϊωάννου, ενώ στρατιωτικό άρωμα θα δώσει η μπάντα των «Royal Signals» και η χορωδία «Military Wives». Η ανακοίνωση των Βάσεων πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, αφού ακόμα και τα μέλη της χορωδίας της διεθνώς αναγνωρισμένης, καταξιωμένης και τιμημένης Διάστασης ως εξέχοντος μουσικού συνόλου, το έμαθαν κατόπιν εορτής και χωρίς καν να ερωτηθούν.
Η συμμετοχή της Διάστασης και κυρίως η παμπόνηρη εγγλέζικη «φιλανθρωπική» επικάλυψη της συναυλίας προκάλεσαν την οργή των Ελλήνων της Κύπρου. Σε ποια «στενή φιλία» αναφέρεται ο ανιστόρητος και ανίδεος Εγγλέζος διοικητής των Βάσεων; Είναι προφανές ότι η πολιτική, κρατική, κομματική, πολιτειακή και επιχειρηματική ηγεσία, όλοι σχεδόν αγγλολάγνοι, αγγλότροποι και αγγλόμυαλοι, ενδέχεται να παραστούν για να τιμήσουν μια βασίλισσα ΔΟΛΟΦΟΝΟ του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και άλλων αγωνιστών της θρυλικής ΕΟΚΑ. Θα τολμήσουν;
Σήμερα στους ιερούς ναούς της Κύπρου, και ιδιαίτερα στο Παλαιχώρι και τον Άγιο Μάμα, θα τελεσθούν τα μνημόσυνα των πρώτων απαγχονισθέντων από τους Εγγλέζους δυνάστες, Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου (10/5/1956). Παρά τις εκκλήσεις του τότε Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Κ. Καραμανλή, και ξένων προσωπικοτήτων, οι Εγγλέζοι απαγχόνισαν τους δύο νέους. Στην Αθήνα ξέσπασαν οργίλες διαδηλώσεις και τέσσερεις πολίτες σκοτώθηκαν. Ο Ανδρέας Δημητρίου, πριν οδηγηθεί στην αγχόνη, είπε: «Λυπάμαι που δεν θα δω την Κύπρο μας ελεύθερη. Όμως δεν με φοβίζει ο θάνατος, επειδή η ζωή είναι περιττή στη σκλαβιά». Ο Μιχαλάκης Καραολής είπε: «Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν…».
Ο απαγχονισμός των δύο αγωνιστών προκάλεσε παγκόσμιο σάλο. Ο Νομπελίστας Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης, δημοσιογράφος και συγγραφέας, Albert Camus, με αφορμή την καταδίκη των Καραολή και Δημητρίου, σε άρθρο του, με τίτλο «Το Ελληνόπουλο», έγραψε μεταξύ άλλων:
«Εδώ και μερικές βδομάδες η ξεσηκωμένη Κύπρος έχει πρόσωπο, αυτό του Κύπριου φοιτητή Μιχαήλ Καραολή, καταδικασμένου εις θάνατον δι’ απαγχονισμού από τα βρετανικά δικαστήρια. Πεθαίνουν και στην Κύπρο, και μάλιστα φρικτά, στο μακάριο νησί όπου γεννήθηκε η Αφροδίτη. Ακόμα μια φορά, η ταπεινή διεκδίκηση εντός λαού για χρόνια βουβή, φιμωμένη κατόπιν, μόλις προσπάθησε να εκφραστεί, ξέσπασε σε τρομοκρατία. Ακόμα μια φορά, η τυφλή καταπίεση προηγήθηκε της εξέγερσης. Αυτό το παλιό δράμα γίνεται πιο οδυνηρό καθώς πρόκειται για δυο λαούς συμμάχους μεταξύ τους και φίλους προς τον δικό μας.
»Το συμφέρον όπως και η καρδιά απαιτούν από αυτούς τους δυο λαούς να ξαναβρούν την παλιά τους φιλία. Αντί γι’ αυτό, η κυβέρνηση του ενός, του πλέον ισχυρού είναι αλήθεια, αλλά και του πλέον εκτιμώμενου για τη φιλελεύθερη παράδοσή του, άγεται στον πειρασμό να κρεμάει τα παιδιά του άλλου. Ωστόσο η Αγγλία ούτε καν αρνείται τη νομιμότητα τής κυπριακής διεκδίκησης, ούτε και το γεγονός πως 80% των κατοίκων του νησιού είναι Έλληνες. Ούτε και ότι τυχόν ελεύθερες εκλογές θα έδιναν μιαν ευρύτατη πλειοψηφία υπέρ της ένωσης.
»Το μόνο της επιχείρημα, που υποστηρίχθηκε εξ άλλου και από Γάλλο συγγραφέα, είναι στρατηγικής φύσεως: η Κύπρος αποτελεί το προωθημένο αεροπλανοφόρο της βρετανικής και δυτικής ισχύος. Αλλά τι αξία έχει αυτό το επιχείρημα από τη στιγμή που το νησί βρίσκεται σε κατάσταση εξέγερσης; Από το να καταπνιγεί το κίνημα στο αίμα, και τότε η Ελλάδα σύσσωμη θα ήταν απειλή για τα μετόπισθεν του αεροπλανοφόρου, είναι προτιμότερο να γίνει δεκτή η λογική πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης που προσφέρεται να εγγυηθεί τις βάσεις, αν υπερψηφιστεί η ένωση. Στο
κάτω-κάτω υπάρχουν υποσχέσεις εξ ίσου γερές με το μπετόν και το ατσάλι.
»Δεν θα κρύψω, όσο με αφορά, τον θαυμασμό μου και την τρυφερότητά μου γι’ αυτόν τον ελληνικό λαό, για τον οποίο μπόρεσα να διαπιστώσω πως μαζί με τον ισπανικό είναι ένας από αυτούς που η βάρβαρη Ευρώπη θα χρειαστεί ως αρωγούς ώστε να επιστρέψει στον πολιτισμό. Όμως δεν είναι μόνο το συναίσθημα που με κάνει να σκέπτομαι πως η Αγγλία και η Δύση μόνο κερδισμένοι θα βγουν αν η υπόθεση της Κύπρου οδεύσει προς την κατεύθυνση της ένωσης.
»Αλλά θα χάσουν πολλά περισσότερα από το γόητρο, αν η διατήρηση, αναγκαστικά πρόσκαιρη, της υπάρχουσας κατάστασης πρέπει να πληρωθεί με τη δολοφονία ενός παιδιού. Ο καιρός των αυτοκρατοριών έχει παρέλθει, των ελεύθερων κοινοτήτων αρχίζει, τουλάχιστον στη Δύση. Ας το αναγνωρίσουμε και ας ευνοήσουμε αυτό το λαμπρό μέλλον αντί να του τσακίζουμε τον αυχένα.
»Αφού υπάρχουν συνομιλίες, η βρετανική κυβέρνηση μπορεί, εν πάση περιπτώσει, να τoυς δώσει μια γόνιμη ευκαιρία φειδόμενη της ζωής του νεαρού καταδικασθέντος. Οι κοινοί φίλοι της Αγγλίας και του ελληνικού λαού ζητούν από αυτήν να σώσει κατ’ αρχήν τον Μιχαήλ Καραολή και να του αποδώσει στη συνέχεια μια πατρίδα 3000 χρόνων». (Μετάφραση: Παντ. Ξύδας). – Η Εγγλέζα δολοφόνος των αγωνιστών της ΕΟΚΑ εκτέλεσε την Ιστορία 3000 χρόνων.
