Ο Ερντογάν απαιτεί να συνεχίσει να είναι Πρόεδρος. Στις σχέσεις του με τη Δύση, ενεργώντας ως πράκτορας του Ρώσου Προέδρου, έχει την αξίωση αυτός να σχεδιάσει το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής και της Ευρώπης. Έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου βροντοφωνάζει τις επεκτατικές βλέψεις του. Και δεν αποκρύβει τις νεο-οθωμανικές ονειρώξεις του. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να είναι πανέτοιμες και για τα χειρότερα
Η Αθήνα και η Λευκωσία καλούνται να προσγειωθούν, επιτέλους, στην πραγματικότητα και να συνειδητοποιήσουν ότι η Τουρκία ΔΕΝ είναι γείτονας, ΔΕΝ είναι σύμμαχος ή φίλη. Είναι ΕΧΘΡΟΣ! Η τουρκική στοχοθεσία, ειδικά μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Ερντογάν, το 2003, είναι ξεκάθαρη έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου. Η Τουρκία απαιτεί τουλάχιστον το μισό Αιγαίο, εποφθαλμιά τη Δυτική Θράκη και θεωρεί ως κατακτημένη την Κύπρο. Ευτυχώς, στην Ελλάδα άρχισε η αφύπνιση και η ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων, διότι έγινε κατανοητό ότι ο Τούρκος μόνο μια γλώσσα καταλαβαίνει και σέβεται: Αυτήν της ισχύος.
Ήδη ο Έλληνας Πρωθυπουργός ήταν σαφής έναντι του ασύδοτου πλέον Ερντογανικού αναθεωρητισμού και επεκτατισμού. Η Ελλάδα έχει την ισχύ να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία της. Όμως, στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου, ο γκρίζος λύκος υλακτεί και προκαλεί. Ερντογάν και Τσαβούσογλου, με τη συνεπικουρία του αρχηγού της αντιπολίτευσης, Κιλιτσντάρογλου, απαιτούν αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ενώ διεκδικούν, ταυτόχρονα, ως δικά τους, πάνω από 150 νησιά. Είναι γνωστοί οι λόγοι της πολεμικής επιθετικότητας της Τουρκίας κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.
Μιλώντας μετά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου (6/6/2022), ο Ερντογάν κόμπασε: «Όσα μέχρι χθες μας έλεγαν ότι δεν μπορείτε να τα κάνετε, τα κάναμε όλα και συνεχίζουμε να τα κάνουμε. Όσο μας έλεγαν ”δεν θα τα καταφέρετε”, τα καταφέραμε όλα και συνεχίζουμε. H Toυρκία έσκισε τα πουκάμισα, τα οποία της είχαν φορέσει, έκοψε τα δεσμά, έριξε τα τείχη που της είχαν χτίσει με το παρελθόν της και εξαφάνισε τις υποθήκες που είχαν επιβληθεί πάνω της!».
Την προηγουμένη (5/6/2022), μιλώντας σε υποστηρικτές του κόμματός του, ο Ερντογάν ισχυρίστηκε ότι δεν τηρήθηκαν υποσχέσεις που δόθηκαν στην
Τουρκία. «Τα 99 χρόνια της ιστορίας της Τουρκικής Δημοκρατίας, ανάμεσά τους και τα 20 χρόνια της διακυβέρνησής μας», είπε, «πέρασαν με τους υπολογισμούς των υποσχέσεων που δόθηκαν στη χώρα μας και δεν τηρήθηκαν. Αυτοί που κατηγορούν άδικα τη χώρα μας, έκαναν κορωνίδα τους όσους κάνουν παρανομίες. Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα μη τήρησης των υποσχέσεων, από τα σύνορα του ‘Ἐθνικού Όρκου’, τα νησιά του Αιγαίου, την επανένταξη της Γαλλίας και της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ μέχρι και την ένταξη των Ελληνοκυπρίων στην Ε.Ε.».
Η αναφορά, ξανά, του σουλτάνου στον «Εθνικό Όρκο», δεν είναι καθόλου τυχαία. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τούρκος Πρόεδρος αναφέρεται στην κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάννης, σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και στον «Εθνικό Όρκο». Ο γνωστός αναλυτής, Σάββας Καλεντερίδης, σε άρθρο του (9/10/2016) και με αφορμή πάλι δηλώσεις Ερντογάν περί Λωζάννης και νησιών του Αιγαίου, επισήμανε: «Ενώ ο Ελληνικός Στρατός είχε απελευθερώσει τη Σμύρνη και μια σειρά από άλλες πόλεις και περιοχές της δυτικής Μικράς Ασίας, ο Μουσταφά Κεμάλ συγκάλεσε τους πολιτικούς ηγέτες της Ανατολίας και διοργάνωσε το Συνέδριο του Ερζερούμ και το Συνέδριο της Σεβάστειας».
Ο Σάββας Καλεντερίδης πρόσθεσε πως «στα συνέδρια εκείνα, αφού (ο Ατατούρκ) εξασφάλισε και την υποστήριξη των ηγετών των φατριών των Κούρδων, αποφασίστηκαν οι βασικοί άξονες του ‘Εθνικού Όρκου’, που οριστικοποιήθηκε και δόθηκε από τους βουλευτές της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, σε μια συνεδρίαση που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, στις 28 Ιανουαρίου 1920. Ο ‘Εθνικός Όρκος’, που αποτελείται από έξι άρθρα, ανακοινώθηκε στην κοινή γνώμη στις 17 Φεβρουαρίου 1920 και περιελάμβανε τους όρους της ειρηνευτικής συμφωνίας που ήταν διατεθειμένη να υπογράψει η Τουρκία, με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ήταν με την πλευρά των ηττημένων».
Πέραν των έξι άρθρων του «Εθνικού Όρκου», συνημμένος σε αυτόν υπήρχε και ένας χάρτης, ο οποίος περιελάμβανε τα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, τη Δυτική Θράκη μέχρι τον ποταμό Νέστο, την Κύπρο, την Αντιόχεια, το Χαλέπι, την Τζαραπλούς, την Ντερ αλ Ζορ, τη Μοσούλη, το Κιρκούκ και την Σουλεϊμανγία. Η Τουρκία ήδη κατέλαβε και κατέχει το 37% της Κύπρου, έχει βάση στη Μοσούλη και κατέχει εκτεταμένα εδάφη στη ΒΔ Συρία, όπου λειτουργεί οιονεί τουρκικό ψευδοκράτος (όπως στην κατεχόμενη Κύπρο). Δεν είναι, επίσης, τυχαίο που ο Ερντογάν κατηγορεί προκατόχους του (εννοεί τον Ατατούρκ και τον Ινονού) ότι υποχώρησαν από τα σύνορα του «Εθνικού Όρκου».
Είναι εμφανές ότι ο Τούρκος Πρόεδρος ανέλαβε ρόλο… απελευθερωτή πρώην οθωμανικών κτήσεων και ενσωμάτωσής τους στην Τουρκία. Ποιος είναι ο πλειστάκις διακηρυγμένος στόχος του; Το 2023, με αφορμή την 100ετηρίδα της Τουρκικής Δημοκρατίας, ο Ερντογάν θέλει να διεκδικήσει ξανά την προεδρία της χώρας με ένα
ισχυρό χαρτί: Ότι με τις κατακτήσεις του μεγάλωσε την έκταση της χώρας. Ο σουλτάνος ακολουθεί έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου μιαν έκδηλα αναθεωρητική, επεκτατική και κατακτητική πολιτική.
Η Αθήνα, μετά την κρίση του 2020, πήρε το μάθημά της και, επιτέλους, αφυπνίσθηκε. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός αντιλήφθηκε ότι ο… γείτονας δεν σέβεται απολύτως τίποτε επειδή θητεύει στην αγγλοσαξονική (δηλ. Θουκυδίδεια) αρχή, ότι «το δίκαιο είναι η ισχύς μου». Οι Τούρκοι απέδειξαν ότι όσα λένε, τα εννοούν και τα υλοποιούν. Οι νέες προκλήσεις και η επιθετική, πολεμική ρητορική του Ερντογάν, που ενθαρρύνεται και από την αντιπολίτευση, δεν είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση, όπως ερμηνεύεται συνήθως από ελληνικής πλευράς.
Ο Ερντογάν απαιτεί να συνεχίσει να είναι Πρόεδρος. Στις σχέσεις του με τη Δύση, ενεργώντας ως πράκτορας του Ρώσου Προέδρου, έχει την αξίωση αυτός να σχεδιάσει το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής και της Ευρώπης. Έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου βροντοφωνάζει τις επεκτατικές βλέψεις του. Και δεν αποκρύβει τις νεο-οθωμανικές ονειρώξεις του. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να είναι πανέτοιμες και για τα χειρότερα.
