Διερωτάται κανείς: Πώς είναι δυνατόν, οι καταστροφείς και οι διεφθαρμένοι να ηγηθούν μιας ζείδωρης εκτίναξης του τόπου προς τα εμπρός, όταν απέτυχαν εγκληματικά να αντιμετωπίσουν τα κρίσιμα προβλήματά του; Πώς μπορούν αυτοί οι ανίκανοι και ανάξιοι να προετοιμάσουν το παρόν και να σχεδιάσουν το μέλλον της Κύπρου; Πώς είναι δυνατόν η πυώδης και δυσώδης γάγγραινα να αποτελέσει τη θεραπεία στην κοινωνική, πολιτική και θεσμική κρίση;
Γιατί οι σημερινές είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές για την επιβίωση της Κύπρου;
Φτάσαμε στο παρά μισό της τουρκοποίησης αλλά, κατά τον ποιητή («Κατάθεση», Π. Μηχανικός-Ίτε): «Και τι περιμένεις από ανθρώπους που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους και δεν τράβηξαν τον σουγιά τους. Απαθώς τότε κι απαθώς σήμερα ζητάνε απλώς διαζύγιο. Τέτοιοι ρουφιάνοι δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε». Ρουφιάνοι, ραγιάδες, προδότες, τουρκοπροσκυνημένοι