Σάββας Ιακωβίδης

Μητσοτάκης-Χριστοδουλίδης επιμένουν σε επιστροφή στο 2017 και οι Τούρκοι στο 2004. Τελικά, πού έμεινε το Κυπριακό; Στο Σχέδιο Ανάν; Για ποιο πλαίσιο Γκουτέρες μιλούν; Αντί να παραδεχτούν την κραυγαλέα αποτυχία της πολιτικής της ελληνικής πλευράς και να χαράξουν νέα, σωτήρια στρατηγική ανακοπής του Αττίλα, εμμένουν αφρόνως στη διζωνική, που οδηγεί στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του Ελληνισμού της Κύπρου

Η πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελλάδος, Κυριάκου Μητσοτάκη, στην Κύπρο, είχε προβληθεί ως προπομπός για πιθανές εξελίξεις στο Κυπριακό και στα Ελληνοτουρκικά. Ο κυπριακός Ελληνισμός ανέμενε ένα ειλικρινές ξεκαθάρισμα της ακολουθούμενης πολιτικής, η οποία, μετά από 49 χρόνια αδιέξοδων συνομιλιών και καταστροφικών υποχωρήσεων της ελληνικής πλευράς, ΑΠΕΤΥΧΕ να κάμψει την τουρκική αδιστακτότητα και να δημιουργήσει προοπτικές βιώσιμης, λειτουργικής και δημοκρατικής λύσης στο πρόβλημα. Η κύρια αιτία, βέβαια, είναι η τουρκική αδιαλλαξία και η κατακτητική στοχοθεσία της εναντίον της Κύπρου.

Οι Κύπριοι άκουσαν από τους δύο ηγέτες όσα ακούν εδώ και δεκαετίες: Για στενή και αγαστή συνεργασία. Για αμέριστη υποστήριξη και μοναδικό στήριγμα της Ελλάδος. Για επιδίωξη λύσης μέσα στο συμφωνημένο πλαίσιο της διζωνικής. Για διαφαινόμενη βελτίωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ότι είναι καιρός να ισχύσει σε ολόκληρο το νησί το κοινοτικό κεκτημένο. Η Άγκυρα «οφείλει να εγκαταλείψει οριστικά την επιθετική και παραβατική της συμπεριφορά και τις ανιστόρητες διεκδικήσεις σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας τόσο της Ελλάδας όσο και της Κύπρου». Η διαφαινόμενη βελτίωση των ευρωτουρκικών σχέσεων δεν μπορεί να μη συμπεριλαμβάνει και το Κυπριακό. Η επιμονή για λύση δύο κρατών οδηγεί σε αδιέξοδο και απορρίπτεται. Γι’ αυτό, είπαν Μητσοτάκης-Χριστοδουλίδης, θα πιάσουμε το νήμα από εκεί που μείναμε στο Crans Montana χωρίς να αλλάξουμε το διζωνικό, δικοινοτικό πλαίσιο λύσης.

Όμως τις πολιτικές εντυπώσεις και τη δημιουργία περισσότερων ερωτηματικών έκλεψαν δηλώσεις του Κύπριου Προέδρου και του Έλληνα Πρωθυπουργού για «κουτσομπολιά», που διαχέονται στην Αθήνα και στη Λευκωσία για κατ’ ισχυρισμόν διαφωνίες μεταξύ των δύο ηγετών. Και οι δύο διέψευσαν σχετικές εκτιμήσεις, πληροφορίες και αναλύσεις αλλά… Πριν από λίγες ημέρες, ο γνωστός και έγκυρος Αθηναίος συνάδελφος, Στ. Λυγερός, υποστήριξε πως ο Έλληνας ΥπΕξ, Γ. Γεραπετρίτης, κατά την πρώτη επίσκεψή του στη Λευκωσία, φέρεται να είπε ωμά στον Ν. Χριστοδουλίδη ότι η Κύπρος είναι μόνη έναντι της Τουρκίας και ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει σε διάλογο με την Άγκυρα ή και προσφυγή στη Χάγη για την επίλυση τής μιας διαφοράς τους, κατά την Αθήνα, ή το πακέτο διαφορών, κατά την Άγκυρα.

Να υπενθυμίσουμε τις πολλές διεργασίες, εν κρυπτώ και παραβύστω, μεταξύ ανώτατων Ελλήνων και Τούρκων διπλωματών υπό την καθοδήγηση Γερμανίας και ΗΠΑ, με στόχο την επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο. Ότι οι δύο ηγέτες εκ συμφώνου έκριναν σκόπιμο να διαψεύσουν έντονα ισχυρισμούς ότι έχουν διαφωνίες μεταξύ τους, είναι αφ’ εαυτού ενδεικτικό μιας διαχρονικής, νοσογόνου παθογένειας στις σχέσεις Ελλάδος-Κύπρου, που στιγματίστηκε από ολέθριες διαφωνίες, καταστροφικές συγκρούσεις και εθνική ταπείνωση.

Το σημαντικότερο συμπέρασμα από τη μονοήμερη επίσκεψη Μητσοτάκη στη Λευκωσία είναι ότι η γνωστή, αδιέξοδη πολιτική του κατευνασμού και της εξημέρωσης του αττιλικού θηρίου συνεχίζεται αδιατάρακτα. Καμία προσπάθεια προειδοποίησης, έστω, της κατοχικής Τουρκίας ότι, αν συνεχίσει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της, θα έχει συνέπειες. Καμία, έστω, ξεκάθαρη υπόδειξη ότι η ενταξιακή πορεία της θα τερματιστεί αν δεν συμμορφωθεί, επιτέλους, προς τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης απέφυγαν επιμελώς να εξηγήσουν πώς, πόσο και σε ποια σημεία η τουρκοδιζωνική ομοσπονδία, με τις νεφελώδεις και κατά βούληση ερμηνεία, συγκλίσεις, ταυτίζεται με το κοινοτικό κεκτημένο, τις αρχές και αξίες της Ένωσης, τις τέσσερεις βασικές ελευθερίες της, το κράτος δικαίου, το Κοινοτικό και το Διεθνές Δίκαιο.

Οι δύο ηγέτες απέφυγαν να εξηγήσουν τι είναι, επιτέλους, η διζωνική, γιατί και πώς αποτρέπει τη διχοτόμηση, την τουρκοποίηση και την ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού, αφού οι υποχωρήσεις όλων των Προέδρων, και δη του Δ. Χριστόφια και του Ν. Αναστασιάδη, συγκρούονται με όλες τις πιο πάνω δημοκρατικές αρχές, τις παραβιάζουν και τις καταστρατηγούν. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης δεν έκαναν καμία αναφορά στην αντιδήλωση της ΕΕ (21/9/2005), διά της οποίας η Τουρκία καλείται και οφείλει να αναγνωρίσει την Κυπριακή

Δημοκρατία. Δεν αναφέρθηκαν καθόλου στις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το Πρωτόκολλο της Άγκυρας και που οφείλει να εφαρμόσει για να προχωρήσουν οι ενταξιακές με την ΕΕ.

Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης δεν αναφέρθηκαν καν στην αποχώρηση του Αττίλα και των εποίκων, ούτε στο επιθετικό Δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας». Αγνόησαν πλήρως όσα τετελεσμένα οι Τούρκοι πραγματοποιούν στην περίκλειστη πόλη και εκτός Αμμοχώστου. Ο Ν. Χριστοδουλίδης θυμάται καθόλου τους κατάπτυστους Όρους Αναφοράς Αναστασιάδη-Ακιντζί (2019), που ικανοποιούν όλους τους τουρκικούς όρους; Δηλαδή: Εκ περιτροπής Προεδρία – Τουρκικά βέτο – Προτεραιότητα του χρήστη-εποίκου στις ε/κ περιουσίες – Διατήρηση εγγυητικού σχήματος του νέου κράτους στο οποίο θα παραμείνει η Τουρκία. Ο Ν. Χριστοδουλίδης θυμάται το επονείδιστο ανακοινωθέν Αναστασιάδη-Έρογλου (2014), διά του οποίου εξαφανίστηκε η Κυπριακή Δημοκρατία; Ή μήπως θυμάται το εξ 105 σελίδων τουρκικό έγγραφο που θεωρεί την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα»;

Ενώ Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης επιδίδονταν ξανά σε δουλόφρονες εκκλήσεις προς τον Τούρκο Πρόεδρο, την ίδια μέρα ο κατοχικός εγκάθετος, σε συνέντευξή του στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, επέμενε σε λύση δύο κρατών και σε αναγνώριση της λεγόμενης κυριαρχικής ισότητας των Τ/κυπρίων. Διαφορετικά, είπε, δεν προσέρχεται σε συνομιλίες. Να επισημάνουμε επίσης τον εξευτελισμό Χριστοδουλίδη από τον κατοχικό Τατάρ όταν συναντήθηκαν (28/7/2023) στο ανθρωπολογικό εργαστήρι της ΔΕΑ για τους αγνοουμένους. Αφού τον διέκοψε κατά τρόπο άξεστο και χυδαίο, του πέταξε κατάμουτρα πως, διάλογος θα γίνει αν αποδεχτεί λύση δύο κρατών και αναγνωρίσει την κυριαρχική ισότητα των Τ/κ. Ο γελοιοποιηθείς Χριστοδουλίδης, αντί να του απαντήσει κατάλληλα, συνέχισε το γνωστό ποιηματάκι του για συνομιλίες «από εκεί που μείναμε»…

Και ιδού η τραγική γελοιότητα: Μητσοτάκης-Χριστοδουλίδης επιμένουν σε επιστροφή στο 2017 και οι Τούρκοι στο 2004. Τελικά, πού έμεινε το Κυπριακό; Στο Σχέδιο Ανάν; Για ποιο πλαίσιο Γκουτέρες μιλούν; Και το εξίσου κωμικοτραγικό: Κύπρος και Ελλάδα εμμένουν στη διζωνική, που είναι αγγλικής επινόησης και τουρκικής υιοθέτησης, η οποία οδηγεί σε λύση δύο κρατών υπό συνομοσπονδιακό μανδύα. Τουρκία και κατοχικό ψευδοκράτος απορρίπτουν ως ξεπερασμένη τη δική τους διζωνική και εμμένουν, πλέον, σε λύση δύο κρατών. Οι Τούρκοι ερμηνεύουν τα constituent states ως δύο ξεχωριστά ιδρυτικά κρατίδια. Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης έχουν σχέδιο Β; Και σε ποια βάση θα ξεκινήσουν πιθανές συνομιλίες; Αντί να παραδεχτούν την κραυγαλέα αποτυχία της πολιτικής της ελληνικής πλευράς και να χαράξουν νέα, σωτήρια στρατηγική

ανακοπής του Αττίλα, εμμένουν αφρόνως στη διζωνική, που οδηγεί στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του Ελληνισμού της Κύπρου.