Ο μεν Μητσοτάκης έχει κυριολεκτικά αλυσοδεθεί στο αμερικανικό άρμα με την ψευδαίσθηση ότι την κρίσιμη στιγμή οι ΗΠΑ θα παρέμβουν κατά της Τουρκίας. Ο δε Αναστασιάδης, μετά τα τουρκο-ΜΟΕ, με ποιαν αξιοπιστία να απαιτήσει κυρώσεις εναντίον μιας Τουρκίας, η οποία αναμένει να εισπράξει και από τους μεν και από τους δε τα οψώνια της επιτηδειότητάς της, μάλλον και σε βάρος μας; Ο Ερντογάν έχει βγάλει τα συμπεράσματά του από τη ρωσική εισβολή και την απύθμενη Δυτική υποκρισία. Η Αθήνα; Η Λευκωσία;
Η προβλεπτικότητα και η διορατικότητα είναι θεμελιώδεις αρχές στην άσκηση σοβαρής και αξιόπιστης διπλωματίας. Η κρίση στην Ουκρανία υπέβοσκε εδώ και πολλούς μήνες. Οι αιτίες της ανάγονται στην ιστορία και ειδικά μετά την κατάληψη της Κριμαίας από τους Ρώσους, το 2014. Στοιχειώδης μεθοδικότητα επέβαλλε στην Κυβέρνηση έγκαιρα και προληπτικά να είχε μελετήσει και αποφασίσει μέτρα και τρόπους ανάσχεσης συνεπειών στο κράτος και στην οικονομία.
Μετά τα ταξίδια του στα Αραβικά Εμιράτα και στη Σαουδική Αραβία, ο Πρόεδρος συγκάλεσε δύο συσκέψεις. Μία, την περ. Πέμπτη, του Εθνικού Συμβουλίου και προχθές Παρασκευή, ευρεία σύσκεψη υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων για να μελετήσουν τις επιπτώσεις στην Κύπρο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και ειδικά μετά τις ευρωπαϊκές κυρώσεις. Για πολλοστή φορά η ίδια ανεπρόκοπη, κυπριακής κοπής, πρακτική:
Οι ταγοί μας σπεύδουν εκ των υστέρων να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Τώρα μελετούν τις συνέπειες στον τουρισμό, που θα υποστεί καίριο πλήγμα, αφού η ρωσική και η ουκρανική αγορά ήταν από τις πιο σημαντικές. Τώρα ανησυχούν για τη μείωση πτήσεων προς Κύπρο και τη συνεπακόλουθη μείωση αφίξεων ξένων επισκεπτών. Τώρα αναζητούν άλλες τουριστικές αγορές. Τώρα ανησυχούν για την προμήθεια σιτηρών.
Όμως, η κυπριακή αχαμπαροσύνη θριάμβευσε ξανά, ολέθρια και επικίνδυνα, στη διαχείριση του Κυπριακού. Η εξωτερική πολιτική είναι θέμα του εκάστοτε Προέδρου. Άρα, όταν ο Υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κασουλίδης, ανακοίνωσε, σε συνέντευξή του στην κυπριακή «Καθημερινή», ότι ακυρώνεται η πολιτική των επιδιωκόμενων κυρώσεων κατά της Τουρκίας και προτάσσουμε Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), είχε εκ προοιμίου την έγκριση του Ν. Αναστασιάδη.
Δεν θα αναφερθούμε σε όσους κατά καιρούς παλληκαρισμούς εναντίον της Τουρκίας, ο Πρόεδρος επιδόθηκε, χωρίς, φυσικά, να τους εννοεί. Θα περιοριστούμε στα τουρκο-ΜΟΕ, τα οποία έγιναν τώρα η καταστροφική παντιέρα των Αναστασιάδη,
Κασουλίδη, Αβ. Νεοφύτου. Ιδού το παρανοϊκό της πολιτικής τους: Την ώρα που οι εταίροι μας (μαζί και η Κύπρος) επιβάλλουν κυρώσεις κατά του Ρώσου εισβολέα, η Λευκωσία, καθ’ υποκίνηση των Εγγλέζων, εξαγγέλλει ΜΟΕ ως νέο καλόπιασμα της κατοχικής Τουρκίας για να επανέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών. Την ώρα που η υποκριτική Δύση ανεμίζει το Διεθνές Δίκαιο και συγκαλεί το Διεθνές Δικαστήριο για να δικάσει τον Πούτιν για εγκλήματα πολέμου, οι ανίδεοι της Λευκωσίας ξεπλένουν την τουρκική κατοχή!
Η Τουρκία και οι εδώ εγκάθετοί της απέρριψαν την προσφορά της ελληνικής πλευράς και επιμένουν στην αναγνώριση δύο κρατών. Η Τουρκία, ως επιτυχημένος επιτήδειος ουδέτερος γκρίζος λύκος, επιχειρεί να αποκομίσει οφέλη από την ουκρανική αναμπουμπούλα. Ο Ερντογάν επιδίωξε να διαμεσολαβήσει μεταξύ της Μόσχας και του Κιέβου. Και η Ελλάδα; Έστειλε όπλα και πυρομαχικά στους Ουκρανούς.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, σε ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων την περ. Τρίτη, είπε: «Ήμασταν πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας και αυτό κάνουμε και τώρα. Είμαστε και εμείς Δύση και προωθούμε τη διεθνή νομιμότητα. Ζούμε με την πληγή της Κύπρου και δεχόμαστε απειλές για τα νησιά μας. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδιάφορα απέναντι σε αυταρχικούς ηγέτες που θέλουν να ξαναζωγραφίσουν τα σύνορα. Εδώ δεν χωρούν ίσες αποστάσεις. Ή είσαι με την ειρήνη και το Διεθνές Δίκαιο, ή είσαι απέναντί τους».
Σωστά όλα αυτά, αλλά… Λέγονται κατόπιν εορτής και αφού ξέσπασε η καταιγίδα. Αθήνα και Λευκωσία όφειλαν εκ συμφώνου να ενεργήσουν προληπτικά. Για να είσαι ομοτράπεζος των μεγάλων, δεν αρκεί να δηλώνεις υποταγή για να φανείς αρεστός. Καλείσαι να είσαι αξιόπιστος, δηλ. προβλεπτικός και διορατικός. Αφού Ελλάδα και Κύπρος αποφάσισαν και προσδέθηκαν στο Δυτικό, αμερικανικό, ευρωπαϊκό άρμα, έπρεπε προληπτικά να είχαν εκδηλώσει τις προθέσεις τους ώστε, αργότερα, να νομιμοποιούνται να ζητήσουν ανταλλάγματα. Πώς;
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός γιατί δεν ενδιαφέρθηκε έγκαιρα να διαμεσολαβήσει μεταξύ Πούτιν και Ζελένσκι όταν η κρίση άρχισε να κορυφώνεται; Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης γιατί δεν προσκάλεσε τη ρωσική και την ουκρανική αντιπροσωπεία να συναντηθούν στη Λευκωσία για συνομιλίες; Το έκανε ο Ερντογάν με τον Αλίεφ του Αζερμπαϊτζάν, το κάνουν οι Ισραηλινοί! Την περ. Δευτέρα, ο Έλληνας Κυβ. Εκπρόσωπος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ελληνικά μαχητικά να σταθμεύουν στην Πολωνία για να ενισχύσουν την ουκρανική αεράμυνα.
Δεν θα ρωτήσουμε οργισμένα, γιατί ελληνικά αεροσκάφη δεν σταθμεύουν μόνιμα στην Κύπρο. Διερωτώμεθα: Γιατί η Αθήνα δεν έκανε αυτήν την πρόταση πριν αρχίσει ο πόλεμος; Γιατί ο Αναστασιάδης δεν ήθελε να μεταβεί στην πιο κρίσιμη Σύνοδο της ΕΕ; Οι απαντήσεις είναι τραγικά απλές: Μητσοτάκης και Αναστασιάδης πυροβόλησαν τα πόδια τους!
