Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης είναι αδίστακτοι προαγωγοί της τουρκοδιζωνικής που, αν συμφωνηθεί, θα οδηγήσει στην κατάλυση (όχι μετεξέλιξη, όπως ψευδέστατα υποστηρίζουν) της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον έλεγχο της νήσου από την Τουρκία και στην τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Γιατί, λοιπόν, σήμερα να πάω στην κάλπη; Ποιον να ψηφίσω, αφού και οι δύο αρνούνται να θέσουν ως προτεραιότητα της πολιτικής τους την απελευθέρωση και χάραξη νέας στρατηγικής σωτηρίας της Κύπρου;
Ο Πλάτωνας στον «Γοργία» επισημαίνει: «Τι θαρρείς», ρωτάει ο Σωκράτης τον Καλλικλή, «οι ρήτορες που απευθύνονται στον λαό στοχάζονται να καταστήσουν τους πολίτες καλύτερους ή, μήπως, έχουν στον νου τους να ευχαριστήσουν το κοινό αδιαφορώντας – με ιδιοτελείς σκοπούς – για το δημόσιο συμφέρον; Μήπως μιλάνε στους πολίτες όπως μιλάνε σε μικρά παιδιά, προσπαθώντας μόνο να τους ευχαριστήσουν, αδιαφορώντας αν θα γίνουν καλύτεροι ή χειρότεροι, αν θα ωφεληθούν ή αν θα ζημιωθούν». Θυμηθήκαμε τα πιο πάνω με πολλή θλίψη και οργή, με αφορμή τον πρώτο γύρο των εκλογών για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και όσα διημείφθησαν σε κομματικά δώματα, ιδιαίτερα του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Εξαρχής μερικές τραγικές διαπιστώσεις. Πρώτον, το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου επισημοποίησε ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου έχουν μνήμη χρυσόψαρων. Λησμόνησαν πλήρως τι απέρριψαν βροντερά το 2004 και υποστήριξαν, διά της ψήφου των, υποψηφίους που είναι οι πρωθιερείς της τουρκοδιζωνικής, δηλ. τους Αβ. Νεοφύτου, Ν. Χριστοδουλίδη και Α. Μαυρογιάννη. Δεύτερον, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβ. Νεοφύτου, τελικά «δεν μπόρεσε» να περάσει στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών. Ηττήθηκε. Και το κόμμα του εστάλη στην αντιπολίτευση. Η πολιτική ηθική και ευθιξία επέβαλλαν όπως απολογηθεί στα μέλη και στους φίλους του κόμματος και να υποβάλει αυθωρεί την παραίτησή του αναμέλποντας ένα εύτολμο mea culpa.
Τέτοιες πολιτικές συμπεριφορές δεν ευδοκιμούν στην κυπριακή μπανανία. Αντ’ αυτής της πολιτικά ορθής και επαινετέας πράξης, ο Αβ. Νεοφύτου περίπου… πανηγύρισε για το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου και ευθύς, για να κόψει το χορτάρι κάτω από τα πόδια επίδοξων ανταγωνιστών του, εξήγγειλε την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος. Τρίτον, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, κατ’ ανεπίτρεπτο και εξοργιστικό τρόπο, το βράδυ της Κυριακής και την επομένη, Δευτέρα, δέχθηκε στο προεδρικό μέγαρο τον Αβ. Νεοφύτου και πολυμελή αντιπροσωπία του ΔΗΣΥ. Προφανώς πήγαν να… κλαφτούν στην ποδιά του επίτιμου προέδρου του κόμματος και να ζητήσουν συμβουλή περί του πρακτέου.
Ούτε σε αφρικανικές χώρες δεν συμβαίνουν αυτά τα εξωφρενικά που έπραξε ο Ν. Αναστασιάδης, ο οποίος, για πολλοστή φορά, έβγαλε το καπέλο του Προέδρου της Δημοκρατίας και φόρεσε εκείνο του κομματάρχη, για να συμπαρασταθεί σε ένα κόμμα υπό σοβαρότατη κρίση. Αυτή δεν ήταν προϊόν μόνο της κάλπης, αλλά αποτέλεσμα συμπεριφορών και του Ν. Αναστασιάδη σε σημείο που εξανάγκασε τον Αβ. Νεοφύτου να εκμανεί. Σε δηλώσεις του στο ΣΙΓΜΑ (24/10/2022) αναφέρθηκε σε «σκιές που δημιουργήθηκαν από δημόσιες δηλώσεις. Αυτός που έχει την ευθύνη να τις ξεκαθαρίσει δεν είναι άλλος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας». Εξάλλου, δημοσίευμα του «Πολίτη» έφερε τον Αβ. Νεοφύτου να λέγει ότι η υποψηφιότητά του έχει απέναντί της έναν «αόρατο ελέφαντα, που ονομάζεται Νίκος Αναστασιάδης».
Τέταρτον, ο πραγματικός νικητής του πρώτου γύρου των εκλογών ήταν ο Α. Μαυρογιάννης, που υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ. Παρά το αρχικό μούδιασμα και δημοσκοπήσεις που τον έφεραν στην τρίτη θέση, τελικά πέρασε στον δεύτερο γύρο σε απόσταση αναπνοής από τον πρώτο Ν. Χριστοδουλίδη, που αρχικές δημοσκοπήσεις τον κατέτασσαν μεταξύ 38% και 40%, για να χάσε 10 ποσοστιαίες μονάδες και να πέσει στο 30%. Πέμπτον, το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου σημειώνει τη συντριβή εκείνου του βροντερού 76% ΟΧΙ στο τερατούργημα Ανάν. Το άθλιο κομματικό, πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, που νέμεται διαχρονικά τα δημόσια πράγματα του τόπου, εξουθένωσε την πιο σωτήρια απόφαση που ο κυπριακός Ελληνισμός πήρε μετά την ένταξη στην ΕΕ. Η πλειοψηφία των πολιτών, ψηφίζοντας τους τρεις βασικούς υποψηφίους, υιοθέτησαν αφρόνως τον οδοστρωτήρα της τουρκοδιζωνικής.
Έκτον, μετά το αποτέλεσμα της περ. Κυριακής ακούστηκε κατά κόρον, σε σημείο έμετου, η φράση: «Ο κυρίαρχος λαός αποφάσισε». Ο Πολύβιος
Δημητρακόπουλος, θεατρικός συγγραφέας, κάποτε είπε: «Η λέξη ‘λαός’ είναι το μεγαλύτερο λογοπαίγνιο της Ιστορίας». Οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν υποψιάζονται ή δεν θέλουν να γνωρίζουν ότι η επιλογή των υποψηφίων γίνεται από κομματικούς μηχανισμούς και οικονομικά συμφέροντα διά της προβολής των από τα ΜΜΕ. Τι κάνουν οι πολίτες; Απλώς προσεπικυρώνουν και διά της ψήφου των νομιμοποιούν συναλλαγές των παρασκηνίων για τη νομή της εξουσίας.
Πρόκληση: Τι και πόσα γνωρίζουν οι πολίτες για συναλλαγές υποψηφίων με κόμματα, κοινωνικά σύνολα και οικονομικά-επιχειρηματικά συμφέροντα; Τίποτε απολύτως! Έβδομον, για πολλοστή φορά επιστρατεύεται το άθλιο αφήγημα «Δεξιά εναντίον Αριστεράς». Οι του Χριστοδουλίδη υποβάλλουν ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στον υποψήφιο που υποστηρίζεται από το ΑΚΕΛ να κερδίσει τις εκλογές και επισείουν τον μπαμπούλα της πενταετίας Χριστόφια. Ο Ν. Χριστοδουλίδης, σε κάλεσμά του προς τους Συναγερμικούς (6/2/2023) και σε επιστολή του στον Αβ. Νεοφύτου (7/2/2023), υπογράμμιζε ότι «αυτό που προέχει είναι να διασφαλίσουμε ότι δεν θα επιστρέψουμε σε πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα μας σε πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα». Ευθεία αναφορά στη διακυβέρνηση Χριστόφια.
Εξάλλου, το ΑΚΕΛ υπερτονίζει την πολυσυλλεκτικότητα του υποψηφίου του και την καθαρότητα και σταθερότητα των θέσεών του στο Κυπριακό και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα. Ιδιαίτερα στην οικονομία, για να καθησυχάσει τους Συναγερμικούς. Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, σε δηλώσεις του (7/2/2023) διαβεβαίωσε:«Η εκλογή του κ. Μαυρογιάννη στην προεδρία δεν θα είναι επάνοδος του ΑΚΕΛ στην εξουσία». Ποιους περιπαίζει ο Στ. Στεφάνου; Όγδοον, πάλι επισείεται η κουτοπόνηρη υποβολή: «Ψηφίστε το μη χείρον» ή, με απλά λόγια, «ψηφίστε τον λιγότερο επικίνδυνο».
Έννατον, ένας ηγέτης καταξιώνεται όχι μόνο στην άσκηση σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής αλλά και στη διαχείριση-ανάλυση των αιτίων της ήττας του. Ο Αβ. Νεοφύτου δεν δέχτηκε την ήττα του, απέφυγε να παραιτηθεί και αντ’ αυτών εξετράπη σε ποταπούς χαρακτηρισμούς εναντίον εξωτερικών «εχθρών» («αποστάτης», «προδότης» Χριστοδουλίδης και με αιχμές κατά Αναστασιάδη) και εσωκομματικών Ιούδων, που γνωρίζει και θα τους αντιμετωπίσει στο εκλογικό συνέδριο.
Σήμερα, γι’ ακόμα μια φορά, οι πολίτες βρίσκονται ενώπιον ανεπίτρεπτου και τραγικού διλήμματος: Ποιον και γιατί να ψηφίσουν; Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης είναι αδίστακτοι προαγωγοί της τουρκοδιζωνικής που, αν συμφωνηθεί, θα οδηγήσει στην κατάλυση (όχι μετεξέλιξη, όπως ψευδέστατα υποστηρίζουν) της Κυπριακής Δημοκρατίας, στον έλεγχο της νήσου από την Τουρκία και στην τουρκοποίηση-ισλαμοποίηση του κυπριακού Ελληνισμού. Γιατί, λοιπόν, σήμερα να πάω στην κάλπη; Ποιον να ψηφίσω, αφού και οι δύο αρνούνται να θέσουν ως προτεραιότητα της πολιτικής τους την απελευθέρωση και χάραξη νέας στρατηγικής σωτηρίας της Κύπρου;
