Σάββας Ιακωβίδης

Μερικά χρήσιμα συμπεράσματα μετά την ιρανική επίθεση κατά του Ισραήλ

Η επίθεση του Ιράν, το βράδυ του Σαββάτου-πρωινές ώρες Κυριακής, 13-14/4/2024, με 350 drones και βαλλιστικούς και πυραύλους κρουζ εναντίον της επικράτειας του Ισραήλ, συνιστά την πιο επικίνδυνη κλιμάκωση στην πολυετή αντιπαράθεση των δύο χωρών. Από το 1979, μετά την εγκαθίδρυση του θεοκρατικού, στυγνού ισλαμικού καθεστώτος των Αγιατολλάδων, και της προσπάθειας εξαγωγής της ισλαμικής «επανάστασης», είναι η πρώτη φορά που η Τεχεράνη αποτολμά ευθεία πολεμική ενέργεια κατά του Ισραήλ. Αυτή ήταν συνέπεια της επίθεσης του Ισραήλ εναντίον του ιρανικού προξενείου στη Δαμασκό, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο εφτά ανώτατων στρατηγών και αξιωματούχων των Φρουρών της Επανάστασης.

Μετά από μήνες ανέξοδης ρητορείας δήθεν υποστήριξης προς τους Παλαιστίνιους για τον συνεχιζόμενο πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, και την χρησιμοποίηση των πληρεξουσίων της (Λίβανος-Χεζμπολλάχ και Υεμένη-Χούθις) εναντίον του εβραϊκού κράτους, το Ιράν αντέδρασε, για τους εξής λόγους.

>Πρώτον, για να κατασιγάσει όποιες εσωτερικές αποδοκιμασίες σε μια δικτατορία όπου ουσιαστικά δεν υπάρχει αντιπολίτευση.

>Δεύτερον, για να αποδείξει σε όσους αφελείς ότι είναι ηγέτιδα χώρα και δύναμη κατά του σιωνισμού και των  υποστηρικτών του.

>Τρίτον, για να επιβεβαιώσει ότι δεν αφίσταται της διαχρονικής πολιτικής της για την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ.

>Τέταρτον, για να στείλει μήνυμα, ειδικά προς την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ότι, παρά τις συμφωνίες τους με το εβραϊκό κράτος (Συμφωνίες του Αβραάμ), το Ιράν θα στέκεται εμπόδιο.

>Πέμπτον, για να υποβάλει σε διεθνείς δρώντες, κυρίως τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, την ΕΕ και την Κίνα ότι, η Τεχεράνη επιμένει να έχει φιλοδοξίες για περιφερειακή ή και ευρύτερη εμπλοκή, επιρροή και ηγεμονία, έστω και ως πειρατικό κράτος.

Η εξουδετέρωση των 99% των εκτοξευθέντων ιρανικών drones και πυραύλων από την πανίσχυρη αεράμυνα του Ισραήλ, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιορδανίας και της Σ. Αραβίας, καταδεικνύει ότι: Η «αληθινή υπόσχεση» των Φρουρών της Επανάστασης δεν πέτυχε τους στόχους της.

*Πρώτον, διότι είχε προαναγγελθεί, αναμενόταν, και οι Ισραηλινοί προετοιμάστηκαν στον ύψιστο βαθμό.

*Δεύτερον, παρά τις φανφαρόνικες διακηρύξεις της Τεχεράνης, η επίθεσή της δεν είχε σχεδόν κανένα αποτέλεσμα.

*Τρίτον, μετά τον τερματισμό της επίθεσης, η Τεχεράνη ανακοίνωσε ότι δεν πρόκειται να προβεί σε άλλες ενέργειες εκτός εάν το Ισραήλ ανταποδώσει, οπότε η απάντησή της θα είναι πιο σκληρή.

*Τέταρτον, η ιρανική επίθεση ήταν ένα απρόσμενο δώρο προς τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανυάχου, που μέχρι προχθές κατηγορείτο ως «γενοκτόνος», «χασάπης», κτλ. για τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων αμάχων Παλαιστινίων, κυρίως γυναικοπαίδων. Ήταν και μια ανάσα από διαδηλώσεις που απαιτούν την παραίτηση και προσαγωγή του στη Δικαιοσύνη.

Το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ, που συνήλθε μετά το πέρας της ιρανικής επίθεσης, δεν ανακοίνωσε οποιαδήποτε αντίμετρα κατά του Ιράν. Οι ΗΠΑ, ο ισχυρότερος και συνεπέστερος σύμμαχος της Ιερουσαλήμ, ασκεί πιέσεις ώστε να μη προκαλέσει νέα ανάφλεξη. Η ΕΕ, η Γαλλία, η Ρωσία και η Κίνα καλούν σε αυτοσυγκράτηση. Είναι, όμως, πέρα από βέβαιο ότι το Ισραήλ θα απαντήσει αποφασιστικά στο Ιράν σε χρόνο και σε στόχους που θα επιλέξει το ίδιο.

Ένας στόχος του Ισραήλ θα είναι, σε πρώτο στάδιο, η Χεζμπολλάχ, η οποία ελέγχει τον Λίβανο και από τον περ. Οκτώβριο εκτοξεύει ρουκέτες και πυραύλους κατά του βόρειου Ισραήλ. Είναι ο ισχυρότερος και πιο επικίνδυνος πληρεξούσιος του Ιράν. Όμως, να αναμένεται ότι θα χτυπηθούν στόχοι μέσα στο Ιράν διότι, όπως γράφει στο Χ, ο Ναφτάλι Μπένετ, Ισραηλινός πολιτικός, πρώην Πρωθυπουργός, δεν πρέπει να κόβονται τα πόδια του χταποδιού αλλά να συντρίβεται η κεφαλή του, δηλ. το Ιράν. Θα φανεί σύντομα η ισραηλινή απάντηση.

Μερικά κρίσιμα και χρήσιμα συμπεράσματα από την πεντάωρη επίθεση του Ιράν κατά του Ισραήλ:

Στρατιωτικά: Εδώ και πολλά χρόνια, το Ισραήλ επενδύει αστρονομικά ποσά για την ασφάλειά του. Τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας έχουν αποδειχτεί ως τα καλύτερα, επιτυχέστερα και πιο αξιόπιστα στον κόσμο, καλύτερα των αμερικανικών. Η εξουδετέρωση των ιρανικών drones και πυραύλων επιβεβαιώνει το υψηλότατο επίπεδο ετοιμότητας και εκπαίδευσης, αξιοποίησης της τεχνολογίας και,  προπάντων, της αποφασιστικότητας ηγεσίας και λαού στην επιτυχή αντιμετώπιση της ιρανικής επίθεσης.

Μετά το ολοκαύτωμα, οι Εβραίοι διακήρυξαν και το εννοούν με όλους τους τρόπους: «Ποτέ ξανά!». Δύο μόλις 24ωρα πριν από την ιρανική επίθεση, ο Νετανυάχου προειδοποίησε: «Όποιος μας κάνει κακό, θα ανταποδώσουμε. Είμαστε προετοιμασμένοι να καλύψουμε όλες τις ανάγκες ασφαλείας του κράτους του Ισραήλ, τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά». Ηγεσία και λαός του Ισραήλ εννοούν και υλοποιούν όσα διακηρύσσουν. Το θέμα της ασφάλειας έχει εντυπωθεί στο συλλογικό και ατομικό dna. Άνδρες και γυναίκες στρατεύονται και εκπαιδεύονται συστηματικά και αδιάλειπτα επειδή δεν πρέπει να ηττηθούν. Ο Ισραήλ μάχεται για τον Δυτικό Πολιτισμό. Είναι το τελευταίο ανάχωμα έναντι του επελαύνοντος αδίστακτου ισλαμισμού. Ήττα του Ισραήλ δεν θα σημαίνει μόνο την εξαφάνιση του ως λαού αλλά και την κατάρρευση και ήττα των δυτικών δημοκρατιών.

Οικονομικά: Σύμφωνα με τον πρώην οικονομικό σύμβουλο του αρχηγού του επιτελείου των IDF, ταξίαρχο Reem Aminoach, που μίλησε στο ισραηλινό μέσο ενημέρωσης, Ynet, η εξουδετέρωση των ιρανικών drones και πυραύλων από την αεράμυνα του Ισραήλ στοίχισε, κατά τους μετριότερους υπολογισμούς του, πάνω από 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Συναφώς, ο συνεχιζόμενος πόλεμος του Ισραήλ κατά της Χαμάς, στοιχίζει δεκάδες εκατομμύρια την ημέρα. Αυτά επιβεβαιώνουν ξανά τον μέγα Θουκυδίδη ότι, ένας πόλεμος δεν είναι μόνο θέμα όπλων αλλά πρώτα και χρημάτων. Το Ισραήλ δαπανά το 5% του ΑΕΠ (24 δισεκατομμύρια) κατ’ έτος για την άμυνα , συν 4 σχεδόν δις από τις ΗΠΑ.

Πολιτικά: Μετά τις 7 Οκτωβρίου 2023 και την δολοφονική επίθεση της Χαμάς, το Ισραήλ είχε το ηθικό πλεονέκτημα μπροστά στην διεθνή κοινή γνώμη, η οποία συνταράχτηκε από τη σφαγή εκατοντάδων Ισραηλινών και την ομηρεία άλλων. Η αντίδραση του Ισραήλ, η κατερείπωση της Λωρίδας της Γάζας στη συνέχεια και ο θάνατος δεκάδων χιλιάδων αμάχων, άλλαξε την εικόνα. Το εβραϊκό κράτος και ειδικά ο Νετανυάχου κατηγορούνται ως «γενοκτόνοι», «δολοφόνοι», «μακελάρηδες». κλπ. Στο Ισραήλ διοργανώνονταν καθημερινά σχεδόν διαδηλώσεις πρώτα εναντίον του Νετανυάχου, και ζητείτο η παραίτησή του επειδή κρινόταν επικίνδυνος για τη διεξαγωγή του πολέμου και ότι έπρεπε να οδηγηθεί στη Δικαιοσύνη για θέματα διαφθοράς.

Από την άλλη, οι συγγενείς ομήρων στα χέρια της Χαμάς απαιτούσαν την επιστροφή τους και τερματισμό του πολέμου, που ήδη στοίχισε την ζωή πάνω από 600 Ισραηλινών στρατιωτών. Η ιρανική επίθεση έδωσε σημαντική πολιτική ανάσα στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό, ένωσε τους Ισραηλινούς και δώρισε στον Νετανυάχου την ευκαιρία να διακηρύξει θριαμβευτικά: «Αναχαιτίσαμε, αποκρούσαμε, μαζί θα νικήσουμε», έγραψε σε ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης X. Και επειδή είναι ικανότατος στην ανατροπή καταστάσεων, δεν πρέπει να αποκλείεται ότι θα αξιοποιήσει την παρούσα συγκυρία για την πολιτική επιβίωσή του μέχρι τον προσεχή Νοέμβριο. Ελπίζει ότι εκλογή Τραμπ στην αμερικανική προεδρία θα τον σώσει και πολιτικά και δικαστικά. Οι ευθύνες του, όμως, ώστε το εβραϊκό κράτος να αιφνιδιαστεί ξανά και σφαγιαστικά από την Χαμάς, είναι ανεξιλέωτες.

Διπλωματικά: Η εικόνα του Ισραήλ ως θύματος επίθεσης από το δικτατορικό, φασιστικό και θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν αναδεικνύεται θετικά διεθνώς και του δίνει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα. Η αίτησή του όπως οι Φρουροί της Επανάστασης θεωρηθούν από τον ΟΗΕ ως τρομοκρατική οργάνωση, ώστε να επιβληθούν κυρώσεις στο Ιράν, κερδίζει έδαφος. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το Ισραήλ πρέπει να επιδείξει αυτοσυγκράτηση, προς το παρόν, και να μη δώσει αφορμή να κατηγορηθεί ότι προκαλεί νέα ανάφλεξη, με πολλαπλές οδυνηρές επιπτώσεις παγκοσμίως. Η Τεχεράνη, όμως, θα καταβάλει το τίμημα όταν δεν θα το περιμένει.

Ελλάδα και Κύπρος

Η ιρανική επίθεση κατά το Ισραήλ και η αντιμετώπιση-εξουδετέρωσή της, είναι αφορμή και ευκαιρία για την Αθήνα και τη Λευκωσία να εξαγάγουν χρήσιμα συμπεράσματα, να πάρουν μαθήματα, ιδιαίτερα όσον αφορά την πολιτική του Ισραήλ στον στρατιωτικό, πολιτικό, επικοινωνιακό, τεχνολογικό και διπλωματικό τομέα. Βεβαίως, οι συναφείς πολιτικές Ελλάδος και, κυρίως, της Κύπρου απέχουν… έτη φωτός από πρακτικές του Ισραήλ. Πόσες φορές ακούσαμε από επίσημα και άλλα χείλη ότι, Ελλάδα και Κύπρος, μπροστά στον τουρκικό εφιάλτη και επιθετικότητα, οφείλουν να μετεξελιχθούν σε ένα μικρό… Ισραήλ. Υπάρχει μια τεράστια διαφορά:

>Στο Ισραήλ, παρά τις όποιες διαφωνίες τους, ηγεσία και λαός συμφωνούν, δρουν και συνεργούν στην διάσωση, επιβίωση και ασφάλεια της χώρας ΔΙ’ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ. Επενδύουν δισεκατομμύρια στην άμυνα, αξιοποιούν την τεχνολογία, έχουν τις καλύτερες μυστικές υπηρεσίες. ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ πλήρως τον εχθρό τους, ΞΕΡΟΥΝ πώς και πότε θα τον αντιμετωπίσουν και, προπάντων, ξέρουν να τον νικήσουν. Οι Ισραηλινοί έχουν εμπεδώσει ότι δεν δικαιούνται να ηττηθούν. Διαφορετικά θα είναι το τέλος του κράτους και της επιβίωσής τους.

>Στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ηγεσίες και λαός έχουν παραδοθεί στη ραστώνη της καλοπέρασης και της παχυλής αδιαφορίας. Ασκούνται σε ένα αηδές γλείψιμο του Τούρκου κατακτητή με γελοιώδεις επικλήσεις στην ανύπαρκτη καλή του θέληση. Επαναπαύονται σε ένα δήθεν καλό κλίμα και προσδοκούν αφελώς κάποιους άγνωστους τρίτους να μας βοηθήσουν την κρίσιμη ώρα. Ειδικά η κατεχόμενη και απειλούμενη με τουρκοποίηση, Κύπρος, επιμένει να μη επενδύει στην άμυνα και ασφάλεια του τόπου. Και ο σημερινός Πρόεδρος ελπίζει, πιστεύει και ψαλμωδεί ότι, διά της επάρατης τουρκοδιζωνικής θα… ελευθερώσει την Κύπρο από τον αττιλικό συσφιγκτήρα βόα.