Σάββας Ιακωβίδης

Ένα αίσθημα πνιγμού διακατέχει τους πολίτες. Δεν μπορούν να αναπνεύσουν από τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις τόσων σκανδάλων, αδίστακτης διαφθοράς, πολιτικής αλητείας και κομματικής αγυρτείας. Κυρίως, εξανίστανται, επειδή απατεώνες και λυμεώνες του δημόσιου πλούτου παραμένουν ακαταδίωκτοι, ατιμώρητοι, κύριοι! Τι χρειάζεται; Μια επανάσταση! Ένας γενικός ξεσηκωμός!

Σε έναν λαό που έχει ηττηθεί, είπε κάποτε ο Μέγας Ναπολέων, χρειάζεται μια επανάσταση: Μυαλών, θέλησης, ορμής, αποφασιστικότητας, για να ανατρέψει τα σαθρά και τα ελεεινά. Να συντρίψει φαύλους και διεφθαρμένους. Να καθαρίσει και να ξεβρομίσει ο τόπος. Να ανατείλουν καλύτερες ημέρες. Ο κυπριακός Ελληνισμός έχει ηττηθεί κατ’ επανάληψιν. Ιδιαίτερα από ηγέτες του. Την τελευταία 40ετία, οι Έλληνες της Κύπρου ληστεύθηκαν, εξαπατήθηκαν, κουρεύτηκαν, φτωχοποιήθηκαν, ανεργοποιήθηκαν.

Οι Έλληνες της Κύπρου εξευτελίζονται στις αρχές, στις αξίες και στα πιστεύω τους. Κατερειπώνονται οι προσδοκίες και οι αξιώσεις τους για μιαν ελπιδοφόρα εκτίναξη προς τα εμπρός. Απελπισία, οργή, απογοήτευση, δυσθυμία και εκείνο το πικρότατο αίσθημα ότι τίποτε δεν λειτουργεί, συνέχουν και ανησυχούν κάθε νουνεχή και πατριώτη Κύπριο. Από μίαν ανεπαρκή, εξαρτημένη και διαχρονικά ανίκανη πολιτική ηγεσία και μία αρπακτική οικονομική «ελίτ», οι πολίτες εκλαμβάνονται ως εσμός άβουλων προβάτων, που μαντρίζονται στο πρώτο σφύριγμα κάθε κομματικού γιδοβοσκού. 

Η πρόσφατη εκδήλωση ετερόκλητων οργανώσεων και πολιτών από διαφορετικούς κομματικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς χώρους ήταν μια ένδειξη ότι κάτι κινείται, κάποια αντίδραση εκδηλώνεται, κάποια οργή μετουσιώνεται σε πράξη. Δεν θα αναφερθούμε στα γελοία και εν πολλοίς αισχρά και προκλητικά συνθήματα αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και τουρκοδιζωνικών περιθωριακών οργανώσεων. Φαίνεται πως όπισθεν αυτών είναι ευδιάκριτος ΑΚΕΛικός δάκτυλος. Πώς να εξηγηθεί, αίφνης, η περίεργη ευαισθησία του ΑΚΕΛ να απαιτήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας άρση διαταγμάτων που απαγορεύουν συγκεντρώσεις πολιτών.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ επικαλέστηκε το δικαίωμα του συναθροίζεσθαι και του ελευθέρως εκφράζεσθαι. Λίγες μέρες, προηγουμένως, όμως, ο Α. Κυπριανού ζητούσε να τηρούνται τα πρωτόκολλα, τα διατάγματα και όλες οι προφυλάξεις για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Προς τι η μεταστροφή του; Πρώτον, οδεύουμε προς εκλογές. Δεύτερον, αντιλήφθηκε ότι το κόμμα του θα μπορούσε να ποδηγετήσει τέτοιες εκδηλώσεις. Τρίτον, είναι ακόμα μία ευκαιρία για να ασκήσει τη γνωστή, στείρα αντιπολιτευτική πολιτική του.

Ο Κυβ. Εκπρόσωπος ορθά επισήμανε στον ΓΓ του ΑΚΕΛ (23/2/2021): «Κατά παράδοξον τρόπο, την ώρα που κέντρα εστίασης παραμένουν κλειστά, ποδοσφαιρικοί αγώνες γίνονται χωρίς την παρουσία φιλάθλων, γάμοι γίνονται με ελάχιστο αριθμό παρευρισκομένων, κηδεύονται νεκροί στην απουσία φίλων και συγγενών, δεν πραγματοποιούνται συναυλίες, την ώρα που εργαζόμενοι και επιχειρήσεις κάνουν αιματηρές θυσίες για να διαφυλαχθεί το υπέρτατο αγαθό της ζωής και της υγείας των πολιτών, το ΑΚΕΛ ζητά ακύρωση του διατάγματος που επιτρέπει τις μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους, επικαλούμενο δήλωση του ΓΓ των ΗΕ που καμία απολύτως σχέση δεν έχει με τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο».

Ένα αίσθημα πνιγμού διακατέχει τους πολίτες. Δεν μπορούν να αναπνεύσουν από τις δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις τόσων σκανδάλων, αδίστακτης διαφθοράς, πολιτικής αλητείας και κομματικής αγυρτείας. Κυρίως, εξανίστανται επειδή απατεώνες και λυμεώνες του δημόσιου πλούτου παραμένουν ακαταδίωκτοι, ατιμώρητοι, κύριοι! Ένας παππούς πήρε ένα χαλλούμι από υπεραγορά και εισέπραξε έξι μήνες φυλακή. Ένας πολίτης χρωστά 100 ευρώ στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις και οδηγείται στο κελί.

Όλοι αυτοί που λήστεψαν και διήρπασαν το Χρηματιστήριο. Ανατίναξαν τον τόπο και τις ενεργειακές δομές του. Κατερείπωσαν το τραπεζικό σύστημα και την οικονομία. Έκλεισαν τις Κυπριακές Αερογραμμές. Ξεπούλησαν τον Συνεργατισμό. Κούρεψαν τον κόπο και τις αποταμιεύσεις των πολιτών, τους φτωχοποίησαν και τους πέταξαν στην ανεργία και έκαναν «τα παλούκια τους χρυσά» με τα διαβατήρια, ούτε λογοδοτούν, ούτε απολογούνται, ούτε αποχωρούν. Αντίθετα, συνωθούνται στους προεκλογικούς καταλόγους κομμάτων και ανερυθρίαστα διεκδικούν ξανά την ψήφο των πολιτών που εξαπατούν και εμπαίζουν!

Σε τελευταία ανάλυση δεν ενδιαφέρει πόσοι και από ποιους πολιτικούς, ιδεολογικούς ή άλλους χώρους συμμετείχαν στην εκδήλωση του περ. Σαββάτου. Η σημασία εστιάζεται στο ότι ήταν η πρώτη μαζική και αυθόρμητη αντίδραση κατά της διαφθοράς, της βρομιάς και της ατιμωρησίας όσων ευθύνονται για το κατάντημα του κράτους και του τόπου. Θυμηθείτε: Όταν ο γνωστός και έγκριτος νομικός, Π. Πολυβίου, επέδωσε το Πόρισμά του για τον όλεθρο στο Μαρί, ο Δ. Χριστόφιας, που εκείνος τον διόρισε και διαβεβαίωσε ότι θα σεβόταν τα ευρήματά του, το απέρριψε μετά βδελυγμίας, επειδή κατηγορούσε και εκείνον για εγκληματική αμέλεια και ανεπάρκεια.

Πρόσφατα, ο πρώην Δικαστής του Ανωτάτου, Γ. Αρέστη, κατήγγειλε ενώπιον της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής ότι, τα ευρήματα της δικής του Επιτροπής για το ξεπούλημα του Συνεργατισμού απορρίφθηκαν μεθ’ ειρωνείας από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, που διερωτήθηκε «γιατί να λάβει υπόψη του μια έκθεση επειδή την έκαναν τρεις δικαστές»! Ο τόπος και οι πολίτες είναι ένα καζάνι που βράζει από οργή, αγανάκτηση, απογοήτευση, απελπισία, αδιέξοδα.

Οι πολιτικοί και οι κομματικοί μαντατοφόροι δεν πείθουν πλέον. Προκαλούν με την αλαζονεία, την ασέβεια και την καθύβριση της νοημοσύνης και της υπομονής των πολιτών. Τι χρειάζεται; Μια επανάσταση! Ένας γενικός ξεσηκωμός! Κάθε πολίτης και μια οργισμένη φωνή αντίδρασης και απαίτησης για πραγματική κάθαρση. Να σπάσει η ομερτά της ανοχής. Ξεσηκωμός! Επιτέλους, να εκραγεί το καζάνι της λαϊκής οργής και αγανάκτησης. Μόνον έτσι θα σημάνει η αρχή του τέλους των αχρήστων, των λαμόγιων και των καταστροφέων του τόπου.