Σάββας Ιακωβίδης

Ξαναζούμε σκηνές θεάτρου του παραλόγου, αυτήν τη φορά στην Γενεύη.

>Πρώτον, είναι να  απορεί κανείς: Μετά από 44 χρόνια αλλεπάλληλων γύρων συνομιλιών για το Κυπριακό, ο ΓΓ του ΟΗΕ μόλις τώρα αναμένει από τις δύο πλευρές να παρουσιάσουν το όραμά τους για λύση;

>Δεύτερον, μετά από 47 χρόνια τουρκικής εισβολής και κατοχής, εποικισμού, εθνοκάθαρσης και κραυγαλέας παραβίασης θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών των νόμιμων κατοίκων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο ΟΗΕ ακόμα αναζητεί λύση στο πρόβλημα; Γιατί αποφεύγει να ανοίξει την Χάρτα του και να εφαρμόσει τις αρχές της οποίες πρεσβεύει; Το απαγορεύουν η Βρετανία και η Τουρκία!

>Τρίτον, ο ΓΓ του ΟΗΕ είναι ή δεν είναι ο θεματοφύλακας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και της αμάχητης και απρόσβλητης αρχής, «ένας άνθρωπος, μία ψήφος»; Γιατί παραβιάζει και προσβάλλει τις αρχές του, ανεχόμενος την διζωνική τερατουργία, δίκην νέου απαρχάιντ, η οποία ουδαμόθεν του πλανήτη απαντάται και σε κανένα συνταγματικό σύγγραμμα συναντάται;

Οι τράπουλες της Γενεύης

Ποιο όραμα, λοιπόν, να παρουσιάσουν οι δύο πλευρές όταν εκ προοιμίου ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ, κατ’ απαίτηση της Βρετανίας και της Τουρκίας, με συνεπικουρία του κατοχικού ψευδοκράτους, αποδέχτηκε και επισημοποίησε την πενταμερή, υπό τα χειροκροτήματα του προέδρου Αναστασιάδη, ανατρέποντας την ουσία και το πραγματικό περιεχόμενο του Κυπριακού ως διεθνούς προβλήματος εισβολής, κατοχής, εποικισμού και εθνοκάθαρσης;

• Οι τράπουλες της Γενεύης εξ αρχής ήταν σημαδεμένες και τετελεσμένες μέχρι γελοιότητος. Όπως μεταδίδουν καλοί συνάδελφοι, που καλύπτουν δημοσιογραφικά την άτυπη πενταμερή, «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε την ευκαιρία να αναδείξει την ανάγκη επίλυσης του Κυπριακού στο πλαίσιο των παραμέτρων που ο ίδιος ο ΓΓ του ΟΗΕ είχε θέσει». Δηλ. του γνωστού πλαισίου Γκουτέρες.

Παράλληλα, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο Πρόεδρος «ανέλυσε εν εκτάσει το όραμα του για το Κυπριακό, δίνοντας έμφαση στην επόμενη μέρα της λύσης, η οποία θα συμβάλει όχι μόνο στην ευημερία όλων των Κυπρίων αλλά και στην ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή». Αναφερόμενος στην πρόταση του για αποκεντρωμένη ομοσπονδία, «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε έμφαση στην ανάγκη ενός λειτουργικού και αποτελεσματικού κράτους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Οι ίδιες πηγές ανέφεραν πως ο Ν. Αναστασιάδης τόνισε προς τον Α. Γκουτέρες «την ανάγκη όπως η λύση δημιουργήσει συνθήκες ασφάλειας στη χώρα με τρόπο που η αντίληψη της ασφάλειας της μίας κοινότητας να μην αποτελεί απειλή για την άλλη κοινότητα».

• Από την πλευρά του, ο κατοχικός ηγέτης, Τατάρ, με 20σέλιδο έγγραφο επέμεινε στην τουρκική θέση για λύση δύο κρατών και στην κυριαρχική ισότητα. «Εξηγήσαμε τις απόψεις μας χωρίς να λυγίσουμε», είπε. «Διατηρήσαμε τις θέσεις μας». Δηλ. εμμονή σε δύο κράτη και κυριαρχική ισότητα.

Ο Τούρκος μηχανοδηγός…

Ποιος είναι ο στόχος της ελληνικής αντιπροσωπείας υπό τον πρόεδρο Αναστασιάδη; Σύμφωνα με ανταπόκριση (στον «Φιλελεύθερο», 28/4/2021) του καλού συναδέλφου, Ανδρέα Πιμπίσιη, ο οποίος επικαλείται κυβερνητικές πηγές, «η προσπάθεια που καταβάλλεται αυτές τις μέρες είναι να επαναφέρουμε το Κυπριακό στις ράγες της διαπραγμάτευσης». Παράλληλα διαμήνυσαν πως αυτός ήταν και ο κύριος στόχος των παρεμβάσεων του Προέδρου Αναστασιάδη «και σε αυτόν επικεντρώθηκε» και κατά την πρώτη του συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα.

Ώστε, λοιπόν, οι προσπάθειες της πλευράς μας είναι όπως το Κυπριακό επαναφερθεί στις «ράγες της διαπραγμάτευσης». Αν συναινέσει και ο Τούρκος μηχανοδηγός… Τι ενθυμίζει αυτή η δήλωση; Την καθημερινή απαίτηση του ΓΓ του ΑΚΕΛ προς τον πρόεδρο Αναστασιάδη, από τον οποίο απαιτεί να προβεί σε «γεφυρωτικές προτάσεις», οι οποίες, κατά τον Αβ. Νεοφύτου και τον ΥπΕξ, Ν. Χριστοδουλίδη, να οδηγήσουν «σε θετικό αποτέλεσμα». Υπό την αίρεση, φυσικά, ανάλογης ανταπόκρισης από την τουρκική πλευρά.

• Αχαλίνωτοι ευσεβείς πόθοι; Ψευδαισθήσεις; Παραισθήσεις; Όχι! Πολιτική τύφλωση και κώφωση ενώπιον των γνωστών εκκωφαντικών δηλώσεων-θέσεων-απαιτήσεων της κατοχικής Τουρκίας, με κακόφωνη επανάληψή τους από το κατοχικό καθεστώς.

Είναι εμφανές και στους πλέον αδαείς περί το Κυπριακό ότι, με δεδομένες τις γνωστές θέσεις των δύο πλευρών, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα ο ΓΓ του ΟΗΕ να τετραγωνίσει τον κύκλο και να επιτύχει σύγκλιση απόψεων ώστε να επαναρχίσουν συνομιλίες.

Αγγλοτουρκοδιζωνική

Αλλ΄ έστω ότι συντελείται το θαύμα και επαναρχίζει ο διάλογος. Σε ποια βάση; Ουδείς γνωρίζει. Σε αυτήν που, υπό την πίεση του ΔΗΣΑΚΕΛ και της ομοχειρίας του Αναν-ιστάν, ο Ν. Αναστασιάδης κανοναρχεί καθημερινά, με επωδό τη λειτουργία ενός «κανονικού κράτους» διζωνικής, ρατσιστικής, αντιευρωπαϊκής, αντιδημοκρατικής τερατουργίας;

• Πώς ταυτίζεται, όμως, η αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία, την οποία η πλευρά μας έκανε ιερό λάβαρο, με τις αρχές και αξίες της ΕΕ, του ΟΗΕ και του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου; Καμία απάντηση.

Ή πιθανές συνομιλίες θα επαναληφθούν στη βάση που ψαλμωδεί ο κατοχικός ηγέτης περί δύο κρατών και κυριαρχικής ισότητας; Η ελληνική πλευρά την απορρίπτει μετά βδελυγμίας και αντιπροτείνει την αποκεντρωμένη, χαλαρή ομοσπονδία.

Την ώρα που σύρονται αυτές οι γραμμές, το αδιέξοδο επικρέμμαται στην Γενεύη επειδή οι θέσεις και το… όραμα των δυο πλευρών για λύση, είναι τόσο εκ διαμέτρου αντίθετα ώστε κανένας νέος Άιντε δεν θα μπορούσε να… «ευθυγραμμίσει τα άστρα», για να συμπέσουν σε επαναφορά της διαπραγμάτευσης σε ισχυρές ράγες με συγκεκριμένη κατεύθυνση.

• Σε ποιες «ράγες» θα μπορούσε να επανατοποθετηθεί η διαδικασία της διαπραγμάτευσης αφού οι μηχανοδηγοί-κοινοτάρχες δεν συμφωνούν όσον αφορά την κατεύθυνση ενός τρένου, το οποίο έχει προ πολλού εκτροχιαστεί και συντριβεί πάνω στην αδιαλλαξία και αδιστακτότητα της τουρκικής πλευράς και στην συνέργεια της ελληνικής;

Και πώς οι «ράγες της διαπραγμάτευσης» να οδηγήσουν το τρένο της λύσης σε απάνεμο σταθμό όταν οι δύο εγγυήτριες δυνάμεις, Βρετανία και Τουρκία από χρόνια βυσσοδομούν για την κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας;

Κατάλυση-διάλυση

Ποια είναι η ουσία του προβλήματος, την οποία Λευκωσία και Αθήνα διέγραψαν, η δε Άγκυρα φρόντισε να ενταφιάσει; Το Κυπριακό ήταν και είναι διεθνές πρόβλημα τουρκικής εισβολής και κατοχής, εποικισμού, δημογραφικής αλλοίωσης, εθνοκάθαρσης και πρωτοφανούς παραβίασης βασικών και θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αυτός είναι ο πανίσχυρος άξονας του προβλήματος. Σε αυτόν ο ΟΗΕ όφειλε να επιμείνει και σε αυτόν η Λευκωσία και η Αθήνα όφειλαν να στηριχτούν και όχι να συνδράμουν ώστε το πρόβλημα να μετατραπεί σε δικοινοτική διαφορά.

• Αλλά, τι; Ιδού το εξωφρενικό και το απίστευτα καταστροφικό: Η ελληνική και η τουρκική πλευρά εκκινούν από διαφορετικές κατευθύνσεις αλλά καταλήγουν στον ίδιο εφιάλτη: Στην κατάλυση και διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

>Ο μεν Αναστασιάδης, ακολουθώντας την πεπατημένη όλων των προκατόχων του, εμμένει στην αγγλοτουρκοδιζωνική ομοσπονδία, η οποία προβλέπει όχι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ψευδέστατα δηλώνει, αλλά διά δύο χωριστών δημοψηφισμάτων (κοινό ανακοινωθέν με τον κατοχικό Έρογλου, 11/2/2014) στην δημιουργία δύο «συνιστώντων κρατιδίων», σε μία απροσδιόριστη ομοσπονδία με κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως την γνωρίζουμε.

>Οι δε Τούρκοι υποστηρίζουν ότι δεν συζητούν πλέον για ομοσπονδία και εμμένουν σε λύση δύο κρατών και κυριαρχική ισότητα ώστε, διά της υπογραφής μας, να καταλυθεί και επίσημα η κατ’ αυτούς «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία».

Το μέγα ερώτημα

Τρία τινά ενδέχεται να συμβούν στην άτυπη πενταμερή:

>Πρώτον, ο ΓΓ του ΟΗΕ κηρύσσει αδιέξοδο και καταθέτει την εντολή στο Συμβούλιο Ασφαλείας και αρχίζουν οι εκατέρωθεν αλληλοκατηγορίες για τις ευθύνες, με άγνωστες προοπτικές επανέναρξης συνομιλιών.

>Δεύτερον, οι Τούρκοι αιφνιδιάζουν με πρόταση, την οποία η ελληνική πλευρά θα δυσκολευτεί να απορρίψει, για να μη κατηγορηθεί ως… αδιάλλακτη.

>Τρίτον, τα Ην. Έθνη εκδίδουν ανακοίνωση με την οποία αναφέρονται στις διατυπωθείσες εκατέρωθεν θέσεις και αναγγέλλουν ότι θα συγκληθεί νέα πενταμερής, μετά τη Σύνοδο Ιουνίου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για να καταβληθεί νέα προσπάθεια για επίτευξη λύσης.

Όλα αυτά, όμως, για την ελληνική πλευρά επικαλύπτουν την πραγματική, διαχρονικά τραγική ουσία του Κυπριακού. Το μέγα ερώτημα, το οποίο η Αθήνα και η Λευκωσία αποφεύγουν να απαντήσουν, είναι το εξής:

• Αφού η Τουρκία, από τη δεκαετία του ΄50 ξεκάθαρα έχει σχεδιάσει και απαιτεί να ελέγξει την Κύπρο, στο πλαίσιο των  νεο-Οθωμανικών  ονειρώξεων της, πώς αντιμετωπίζεται, από την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, και πώς εξουδετερώνεται αυτός ο εφιάλτης; Και πώς διασφαλίζεται η εθνική και βιολογική επιβίωση και ασφάλεια του κυπριακού Ελληνισμού, για να μη τουρκέψει και για να μη ισλαμοποιηθεί και μουσουλμανοποιηθεί;